Η φημισμένη «Cueva de Sangre» ή «Σπήλαιο του Αίματος» στη Γουατεμάλα αποκαλύπτει νέα συγκλονιστικά ευρήματα σχετικά με τη χρήση της από τον πολιτισμό των Μάγια πριν από περίπου 2.000 χρόνια.

Νέα αρχαιολογική μελέτη επανεξέτασε ανθρώπινα οστά που είχαν ανακαλυφθεί τη δεκαετία του 1990 και καταλήγει στο συμπέρασμα πως το σπήλαιο πιθανότατα λειτουργούσε ως τόπος τελετουργικών ανθρωποθυσιών.

Το σπήλαιο βρίσκεται κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο Dos Pilas, στην επαρχία Πετέν της Γουατεμάλας, και αποτελεί ένα από τα πολλά σπήλαια της περιοχής που οι Μάγια, οι αυτόχθονες κάτοικοι της Μεσοαμερικής, χρησιμοποιούσαν. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η χρήση του σπηλαίου ξεκίνησε γύρω στο 400 π.Χ. και συνεχίστηκε έως το 250 μ.Χ.

Τα ανθρώπινα οστά που είχαν εντοπιστεί εδώ και δεκαετίες αποκτούν νέο ενδιαφέρον χάρη στην ανάλυση των τραυμάτων τους. Πολλά από τα ευρήματα φέρουν σημάδια βαριών κακώσεων, οι οποίες φαίνεται να έχουν προκληθεί λίγο πριν ή τη στιγμή του θανάτου των θυμάτων. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα άτομα διαμελίστηκαν στο πλαίσιο τελετουργικών θυσιών.

Εκτός από τα οστά, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν εργαλεία από οψιανό – πέτρωμα που χρησιμοποιούσαν συχνά οι Μάγια σε ιεροτελεστίες. Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι πολλά από τα οστά δεν ήταν θαμμένα, αλλά εκτεθειμένα στην επιφάνεια του σπηλαίου, κάτι που ενισχύει την ερμηνεία περί τελετουργικών πρακτικών.

Η βιοαρχαιολόγος Μισέλ Μπλεζ, από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, δήλωσε: «Το μοτίβο που παρατηρούμε είναι η παρουσία μεμονωμένων μελών και όχι ολόκληρων σωμάτων. Στο τελετουργικό των Μάγια, τα μέλη είχαν εξίσου μεγάλη αξία με το σύνολο του σώματος».

Παράλληλα, η δικαστική ανθρωπολόγος Έλεν Φρικάνο σημείωσε πως οι ενδείξεις από τις κακώσεις και η τοποθέτηση των οστών στη σπηλιά συνάδουν με τελετουργική διάλυση και όχι απλό θάνατο και ταφή.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι η ανάλυση των οστών βρίσκεται ακόμη στα αρχικά της στάδια και απαιτείται περισσότερη μελέτη για να κατανοηθεί πλήρως η τελετουργική σημασία της «Σπηλιάς του Αίματος».