Κοινωνία
Βαθύ πένθος επικρατεί στην Άρτα και σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς τα δύο παιδιά που ανασύρθηκαν χωρίς τις αισθήσεις τους από τον ποταμό Άραχθο, αν και αρχικά επανήλθαν χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, κρίθηκαν τελικά εγκεφαλικά νεκρά.
Παρά τον αβάσταχτο πόνο, οι γονείς των δύο αγοριών πήραν την γενναία απόφαση να δωρίσουν τα όργανά τους, προσφέροντας ελπίδα και ζωή σε άλλα παιδιά.
Τα δύο αδέλφια είχαν παραμείνει κάτω από το νερό για περίπου 20 λεπτά. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΚΑΡΠΑ ξεκίνησε περίπου μισή ώρα αργότερα στο νοσοκομείο της Άρτας, όπου οι γιατροί έδωσαν μάχη για να τα κρατήσουν στη ζωή. Το σημείο του ποταμού όπου καταδύθηκαν είχε βάθος περίπου 8-9 μέτρα.
Μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στη ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, ωστόσο, παρά τις επίμονες ιατρικές προσπάθειες, η κατάστασή τους αποδείχθηκε μη αναστρέψιμη.
Ένα από τα αγόρια της παρέας που είχαν πάει για μπάνιο στον ποταμό Άραχθο, περιέγραψε, πώς συνέβη η τραγωδία και οι δύο φίλοι του χάθηκαν μέσα στα θολά νερά του ποταμού.
Όπως ανέφερε τα δύο αγόρια μπήκαν μαζί στο ποτάμι και ο 14χρονος κρατούσε τον 12χρονο. Σε σημείο πλέον που τα νερά ήταν βαθιά ο 12χρονος φαίνεται να πανικοβλήθηκε και άρχισε να βυθίζει τον Σπύρο. Τότε άρχισαν και οι δύο να παλεύουν με τα νερά μέχρι που εξαντλήθηκαν και βυθίστηκαν.
«Τελείωσαν οι εξετάσεις και μου είπε ο Κωνσταντίνος να πάμε στα παραποτάμια στο Νεοχώρι, να περιμένουμε το λεωφορείο. Εκεί συναντήσαμε τα παιδιά που είχαν μπει στα ρηχά. Είπε ο μικρός ο Νίσι, ότι ξέρει κολύμπι και θέλει να μπει αλλά φοβάται αν είναι κρύο το νερό. Και του είπε ο Σπύρος να τον πάρει αγκαλιά και να πάνε μαζί. Και εκεί που σταμάτησε να πατάει ο Σπύρος, ο Νίσι δεν ήξερε καθόλου μπάνιο και άρχισε να τον πνίγει, να τον έχει κεφαλοκλείδωμα και να τον πνίγει. Δεν πήρε καθόλου ανάσα ο Σπύρος» ανέφερε αρχικά.
Και συνέχισε: «Άρχισαν να παλεύουν με το νερό. Βούτηξα, δεν μπόρεσα να κάνω κάτι άλλο. Με βούτηξε και εμένα ο μικρός για να βγει στην επιφάνεια. Πρόλαβα τελευταία στιγμή και βγήκα. Φώναξα κατευθείαν βοήθεια, πήγα στην καφετέρια του χωριού, πήγα στον λεωφορειατζή του είπα τι έγινε και πήγαμε να του δείξω πού βυθίστηκαν τα παιδιά. Εκείνη τη στιγμή μπήκε κατευθείαν μέσα. Αυτός και ένας με καταγωγή από την Αλβανία, Λέων τον φωνάζαμε. Πάλευαν ενάμιση λεπτό και εξαντλήθηκε ο Σπύρος. Εκεί είχαν έρθει ήδη κάποιοι μεγάλοι, αλλά επειδή δεν τους έβλεπαν, δεν πήδηξε κανένας μέσα. Και μετά από 10 λεπτά ήρθε ο Λέων και ο λεωφορειατζής. Μπήκαν και έβγαλαν το ένα παιδί, άρχισε ο μπαμπάς μου να του κάνει ΚΑΡΠΑ, και το άλλο το παιδί το είχαν χάσει».
Το χρονικό
Όλα ξεκίνησαν όταν οι τέσσερις φίλοι βρέθηκαν στην όχθη του Νεοχωρίου Άρτας λίγα λεπτά μετά τις 13:00 το μεσημέρι για να κάνουν το μπάνιο τους στον ποταμό, κάτω από τη γέφυρα του Αράχθου. Την ώρα που κολυμπούσαν, ο 14χρονος παρασύρθηκε από τα ρεύματα του ποταμού, με τον 12χρονο φίλο του να προσπαθεί να τον σώσει, όμως και εκείνος χάθηκε στα νερά. Τα άλλα 2 παιδιά της παρέας κατάφεραν να βγουν στην όχθη και αμέσως ξεκίνησαν να καλούν απεγνωσμένα σε βοήθεια.
Ο άνθρωπος που βούτηξε από τους πρώτους για να βοηθήσει τα δύο ανήλικα αγόρια, περιέγραψε τις δραματικές και αγωνιώδεις στιγμές που βίωσε: «Ήρθε με το μηχανάκι ένας τύπος, ενώ εγώ καθόμουν στο καφενείο και έπινα τον καφέ μου, και φώναξε “βοήθεια, πνίγονται δύο παιδιά”. Χωρίς καν να το σκεφτώ, παίρνω το αυτοκίνητο και πάω στο σημείο, βούτηξα κατευθείαν. Μάζεψα με το ζόρι το πρώτο αγοράκι, το έβγαλα όσο πιο γρήγορα μπορούσα έξω, και του έκανα ΚΑΡΠΑ. Κάποια στιγμή, ενώ είχε μαζευτεί κόσμος, ακούω “είναι και άλλο παιδί μέσα”. Βούτηξα ξανά στα νερά και το έβγαλα και το δεύτερο και ξεκινήσαμε τις πρώτες βοήθειες. Έβγαζε αίμα από το στόμα. Ακόμα έχω αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου, τα βλέπω ακόμα, τα σκέφτομαι συνέχεια» αναφέρει, εμφανώς ταραγμένος ο κ. Γκόγκα Λεντιάν.
Περιγράφοντας καρέ καρέ τις αγωνιώδεις στιγμές, στην προσπάθειά του να κάνει τα πάντα μέχρι να καταφθάσουν η Πυροσβεστική και οι διασώστες του ΕΚΑΒ, ο κ. Λεντιάν στην συνέχεια μετέβη στο νοσοκομείο της Άρτας, επισημαίνοντας πως όταν τα δύο ανήλικα αγόρια, τα οποία διασωληνώθηκαν, μεταφέρονταν στο νοσοκομείο της Πάτρας, «είχαν ανάσα, αλλά από μηχάνημα. Ήταν ουσιαστικά νεκρά. Πριν φύγουν με το ασθενοφόρο, τα φίλησα στο μέτωπο και προσεύχομαι να ζήσουν».
«Μετά πήγα στους γονείς των παιδιών, που τους έπιασε η αστυνομία, και τους έδωσα τσιγάρα και νερό. Ήταν σε κατάσταση σοκ και έκλαιγαν, δεν μπορούν να πιστέψουν αυτό που έχει συμβεί. Είναι άδικο να μην τους επιτρέπεται να δουν τα αγόρια τους. Εγώ το μόνο που έχω να πω από εκεί και πέρα είναι πως είμαι εργάτης γης, και τελείως τυχαία βρέθηκα στο σημείο για να βοηθήσω αυτά τα παιδάκια».
