Ο Ζόραν Μαμντάνι είναι ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης, σε ηλικία μόλις 34 ετών, και η εκλογή του μοιάζει με πολιτικό… γκολ στα τελευταία λεπτά.

Παρά τον σφοδρό πόλεμο που δέχθηκε από το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, το οποίο πρόσκειται στον Ντόναλντ Τραμπ, ο Μαμντάνι κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και να εισέλθει στο δημαρχιακό μέγαρο ως ο άνθρωπος που υπόσχεται μια διαφορετική Νέα Υόρκη.

Μάλιστα, ο ίδιος ο Τραμπ δεν δίστασε να τον χαρακτηρίσει «κομμουνιστή», γεγονός που δεν επηρέασε την τελική νίκη του νεαρού πολιτικού.


Ωστόσο, πίσω από την πολιτική του εικόνα κρύβεται ένα βαθύ προσωπικό πάθος: το ποδόσφαιρο. Από τα παιδικά του χρόνια στην Ουγκάντα μέχρι την ενηλικίωση στις ΗΠΑ, ο Μαμντάνι υπήρξε φανατικός οπαδός της Άρσεναλ.

Σε συνεντεύξεις του έχει παραδεχθεί ότι ξενυχτούσε για να παρακολουθεί αγώνες της Premier League ή για να παρακολουθεί ζωντανά στο Sky News την τελευταία ημέρα των μεταγραφών.

«Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να πω ότι έχω περάσει πολλές μέρες στα νιάτα μου παρακολουθώντας τις τελευταίες ώρες στο κλείσιμο των μεταγραφών», έχει δηλώσει γελώντας, δείχνοντας τον ενθουσιασμό του για το ποδόσφαιρο ακόμη και σε επίσημες συνεντεύξεις.

Ο ίδιος παρομοιάζει την πολιτική του διαδρομή με το θαύμα της Λέστερ το 2016, όταν η ομάδα κατέκτησε απρόσμενα το πρωτάθλημα.

«Η καμπάνια μας ξεκίνησε με μόλις 1%. Αν έπρεπε να την περιγράψω ως μια πρόσφατη έκπληξη, θα έλεγα ότι είναι η Λέστερ των εκστρατειών», λέει χαρακτηριστικά.

Η αγάπη του για την Άρσεναλ δεν περιορίζεται στα γήπεδα. Στο σπίτι του στην Ουγκάντα είχε φωτογραφίες της αήττητης ομάδας του Αρσέν Βενγκέρ (Invincibles 2003-04) στο ψυγείο, ενώ οι πρώτες του ποδοσφαιρικές μνήμες περιλαμβάνουν τους Κανού, Κόλο Τουρέ, Εμπουέ και Άλεξ Σονγκ.

Αγαπημένος του παίκτης θεωρείται ο Τιερί Ανρί, ιδανικός αρχηγός για την ομάδα του θα ήταν ο Σεσκ Φάμπρεγας, ενώ θαυμασμό τρέφει και για τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο, το «Φαινόμενο».

Μάλιστα, ο νεαρός Ζόραν αφιέρωνε ατελείωτες ώρες στα βιντεοπαιχνίδια, όπως Championship Manager (μετέπειτα Football Manager), FIFA και Sim City, όπου εξασκούσε το ταλέντο του στη στρατηγική, την προσομοίωση πόλης και την ηγεσία.

Η προπονητική των video games τελικά τον οδήγησε σε πραγματική ηγεσία: ο Μαμντάνι μπορεί να μην έγινε προπονητής, αλλά έγινε δήμαρχος της μεγαλύτερης πόλης των ΗΠΑ.

Το ποδόσφαιρο δεν ήταν απλώς χόμπι για τον Μαμντάνι. Ήταν σχολείο ζωής, δάσκαλος υπομονής και στρατηγικής, και, όπως αποδεικνύεται, το ίδιο του το πάθος τον οδήγησε στην πολιτική κορυφή.

Ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης απέδειξε πως τα παιδικά όνειρα, ακόμα κι αν ξεκινούν από ένα video game, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.