Ήταν μόλις 25 ετών ο Leroy Douglas από το Κάρντιφ, όταν καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια κάθειρξη για την κλοπή ενός κινητού τηλεφώνου.

Η ποινή που του επιβλήθηκε προέβλεπε ελάχιστη κάθειρξη δυόμισι ετών. Σήμερα, δύο δεκαετίες αργότερα, ο 44χρονος πλέον άνδρας εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα.

Η εξήγηση βρίσκεται στον θεσμό της αόριστης ποινής φυλάκισης για δημόσια προστασία (IPP – Indeterminate Public Protection), που εφαρμόστηκε το 2005 και καταργήθηκε το 2012. Ο νόμος επιτρέπει σε κρατούμενους να παραμένουν φυλακισμένοι επ’ αόριστον, εάν το Συμβούλιο Αποφυλάκισης κρίνει ότι η απελευθέρωσή τους δεν είναι ασφαλής. Ακόμη και όσοι αποφυλακίζονται, τελούν υπό αυστηρούς όρους που μπορεί να οδηγήσουν σε εκ νέου φυλάκιση, με την παραμικρή παράβαση.

">

Ο πατέρας του Douglas, Anthony, δηλώνει ότι ο γιος του έχει ουσιαστικά καταδικαστεί σε «ισόβια κάθειρξη» για ένα έγκλημα μικρής βαρύτητας. «Δεν είμαστε μόνο εμείς που υποφέρουμε. Όλη η οικογένεια είναι στη φυλακή μαζί του», τονίζει, περιγράφοντας τον αντίκτυπο των συνεχών απωλειών που βίωσε ο Leroy πίσω από τα κάγκελα, όπως ο θάνατος της κόρης του και των παππούδων του.

Δικηγόροι και ακτιβιστές χαρακτηρίζουν τις ποινές του IPP «δρακόντειες και άδικες» και ζητούν την αναδρομική κατάργησή τους. Πρόσφατα, παραδόθηκε επιστολή στην Downing Street με αίτημα την επανεξέταση όλων των υποθέσεων.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το τελευταίο έτος αποφυλακίστηκαν 602 κρατούμενοι βάσει του IPP, αριθμός-ρεκόρ. Ωστόσο, εκατοντάδες άλλοι εξακολουθούν να ζουν με μια ποινή χωρίς σαφές τέλος. Οπως ο Leroy Douglas, που παραμένει έγκλειστος για την κλοπή ενός τηλεφώνου πριν από είκοσι χρόνια.