
Σε ένα ακραίο περιστατικό στην Κίνα, ένας 16χρονος έπεισε την οικογένειά του να ξοδέψει περίπου 2.300 δολάρια (16.700 γουάν) σε θεραπείες ανάπτυξης ύψους, για περίπου έξι μήνες.
Κατάφερε να ψηλώσει κατά 1,4 εκατοστά αυτή την περίοδο, αλλά με τη διακοπή της θεραπείας, έπεσε στο προηγούμενο του ύψος.
Ο πατέρας του, δήλωσε στην εφημερίδα South China Morning Post ότι το ύψος του αγοριού είχε αυξηθεί από το 1,65 σε 1,66,4 μέσα σε έξι μήνες, αλλά τα επιπλέον εκατοστά που πήρε, εξαφανίστηκαν δύο βδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας.
Παραπονέθηκαν στην κλινική που έκανε τη θεραπεία και τους απάντησαν πως το αγόρι ήταν πολύ μεγάλο και η θεραπεία δεν ήταν πλέον αποτελεσματική. Η οικογένεια, παρ’ όλα αυτά, έλαβε πλήρη επιστροφή χρημάτων.
Ο κ. Χουάνγκ ανέφερε ότι πήγαινε τον γιο του σε συνεδρίες θεραπείας ανάπτυξης κάθε εβδομάδα. Αυτές αποτελούνταν κυρίως από ασκήσεις stretching και χρήση άγνωστων συσκευών που αποσκοπούσαν στην «ενεργοποίηση» των γονάτων του.
Η κλινική ισχυρίστηκε ότι η θεραπεία τους είχε σχεδιαστεί για να διεγείρει τα οστά των γονάτων των παιδιών και να τα βοηθήσει να ψηλώσουν, αλλά δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι όντως λειτουργεί!
Ο Wu Xueyan, επικεφαλής ιατρός του Τμήματος Ενδοκρινολογίας στο Νοσοκομείο Peking Union Medical College, δήλωσε ότι το αναγκαστικό σωματικό stretching δεν αποτελεί επιστημονικά αποδεδειγμένη θεραπεία ανάπτυξης.
Πρόσθεσε ότι ενώ θα μπορούσε πράγματι να αυξήσει το ύψος ενός ατόμου κατά μισό έως ένα εκατοστό, το αποτέλεσμα ήταν μόνο προσωρινό. Ο Wu εξήγησε ότι, κατά τη διάρκεια της ημέρας, το βάρος του σώματος μικραίνει τη σπονδυλική στήλη, ενώ τη νύχτα, η σπονδυλική στήλη χαλαρώνει και το άτομο ψηλώνει προσωρινά.
«Ο ισχυρισμός ότι αυξάνεται το ύψος των ανθρώπων μέσω των διατάσεων είναι αντιεπιστημονικός», δήλωσε, προσθέτοντας ότι η μόνη αξιόπιστη μη επεμβατική στρατηγική προώθησης της ανάπτυξης ήταν η άσκηση, επειδή αυξάνει τα επίπεδα αυξητικής ορμόνης.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο πατέρας του 16χρονου εφήβου επιβεβαίωσε ότι το ύψος του γιου του μειωνόταν κάθε φορά που έχανε μια συνεδρία θεραπείας ανάπτυξης, αλλά η κλινική ισχυριζόταν πάντα ότι ήταν φυσιολογικό, επειδή δεν είχε παρακολουθήσει ακόμη αρκετές συνεδρίες.