Στη Συρία θεωρούν «συγγενή τους» τον νέο δήμαρχο της Νέας Υόρκης, Ζοχράν Μαμντάνι, καθώς η σύζυγός του, η Ράμα Ντουβάτζι, είναι συριακής καταγωγής.

Σε άλλες αραβικές χώρες αλλά και στο Ιράν, η εκλογή του Ζοχράν Μαμντάνι έγινε δεκτή με ενδιαφέρον, ενθουσιασμό και πολύ χιούμορ.

Το γεγονός ότι είναι μουσουλμάνος –ο πρώτος που θα αναλάβει σύντομα τα ηνία της μεγαλύτερης πόλης των ΗΠΑ– και στηρίζει τον παλαιστινιακό αγώνα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συμπάθεια που του δείχνουν οι Άραβες.

«Λατρεύω το πώς οι Σύροι τον αποκαλούν γαμπρό τους», έγραψε ο Καράμ Νασάρ, ο αρχισυντάκτης της ανεξάρτητης συριακής πλατφόρμας Al Jumhuriya. «Ο καημένος, νόμιζε ότι παντρευόταν μονάχα μια Σύρια! Όχι, χαμπίμπι Ζοχράν, ανήκεις πλέον σε όλο το έθνος», αστειεύτηκε.

Ο Άμπντελ Καρίμ Μπακάρ, Σύρος διανοητής που έχει περισσότερους από 3 εκατομμύρια ακολούθους στο Facebook, χαιρέτισε την «υπέροχη είδηση» της νίκης του υποψηφίου των Δημοκρατικών. Δηλώνει «ενθουσιασμένος» επειδή ο μελλοντικός δήμαρχος είναι «γαμπρός του» αλλά και επειδή «είναι η φωνή των περιθωριοποιημένων, της εργατικής τάξης και των φτωχών».

Ένα προεκλογικό βίντεο, στο οποίο ο 34χρονος Μαμντάνι μιλούσε αραβικά με λεβαντίνικη προφορά έκανε τον γύρο των κοινωνικών δικτύων σε πολλές αραβικές χώρες, με εγκωμιαστικά σχόλια. «Ξέρω τι λέτε: θα μπορούσα να είμαι ο γαμπρός σας στη Δαμασκό», είπε, χαμογελώντας και πίνοντας ένα τσάι μέντας.

Στο ίδιο βίντεο ο Μαμντάνι, που υπερασπίζεται τον παλαιστινιακό αγώνα και χαρακτήρισε το Ισραήλ «καθεστώς απαρτχάιντ» και τον πόλεμο στη Γάζα «γενοκτονία», δοκιμάζει ένα «κιουνεφέ της Ναμπλούς», παραδοσιακό αραβικό γλυκό με φύλλο κανταΐφι, γέμιση τυριού και σιρόπι πορτοκαλιού.

">

Στη Νάμπλους, ο Σάλεχ, ένας Παλαιστίνιος φοιτητής 26 ετών, αποκάλεσε «απίστευτη» τη νίκη του Μαμντάνι. «Ένας μουσουλμάνος δήμαρχος σε μια πόλη που έχει περισσότερους Εβραίους κατοίκους από το Τελ Αβίβ, αυτό είναι τρελό!» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Ο Ράμι Κουχούν, Παλαιστίνιος κάτοικος της Ναμπλούς που εργάζεται σε μια διεθνή ανθρωπιστική οργάνωση, παραδέχτηκε ότι η νίκη του Μαμντάνι «του έδωσε λίγη ελπίδα».

Όπως είπε, μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα πίστευε ότι «όλη αυτή η προσοχή που είχε στραφεί στην Παλαιστίνη, στη γενοκτονία, σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα, θα οδηγήσει σε πολιτικά αποτελέσματα που θα είναι, εμμέσως ή ευθέως θετικά για τους Παλαιστίνιους».

Στο Ιράν η νίκη του Μαμντάνι καλύφθηκε ευρέως από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, που υπογράμμισαν κυρίως ότι είναι σιίτης – όπως και οι περισσότεροι Ιρανοί.

Για κάποιους, η νίκη του Μαμντάνι, ενός μετανάστη γεννημένου στην Ουγκάντα από Ινδούς γονείς, ήταν ευκαιρία να συγκρίνουν τη δική του επιτυχία με την κατάσταση που επικρατεί στις χώρες τους.