Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς προκάλεσε αίσθηση στα μετριοπαθή μέσα ενημέρωσης και αναστάτωσε ορισμένους από τον κυβερνώντα συνασπισμό του με τους Κεντρούς Σοσιαλδημοκράτες (SPD).

Χρησιμοποιώντας το βήμα ενός περιφερειακού συνεδρίου του κόμματός του, των Συντηρητικών του CDU, στη Κάτω Σαξονία, ο Μερτς εκφώνησε μια ομιλία που προσέλκυσε αμέσως την εθνική προσοχή και θα μείνει αξέχαστη για μία μόνο φράση.

«Το κοινωνικό κράτος [πρόνοιας], όπως το έχουμε σήμερα»,  δήλωσε ο καγκελάριος με την κατάλληλη σκυθρωπή έκφραση, «δεν μπορεί πλέον να χρηματοδοτηθεί από αυτά που επιτυγχάνουμε οικονομικά».

Με άλλα λόγια, έρχονται σοβαρές περικοπές στον προϋπολογισμό για κοινωνικά ζητήματα. Και δεδομένου ότι αυτή είναι μια πολιτική που εφαρμόζεται, το αργότερο, από το 2003, δεν έχουν απομείνει και πολλά για περικοπές. Ο Μερτς υπόσχεται στον λαό του μια ακόμη πιο άσχημη περίοδο.

Λίγο πριν από τον ισχυρισμό του Μερτς ότι η Γερμανία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά αυτά που πρόσφερε στους Γερμανούς που την πληρώνουν, η κυβέρνησή του υποσχέθηκε 9 δισεκατομμύρια ευρώ (10,4 δισεκατομμύρια δολάρια) ετησίως για την Ουκρανία το 2025 και το 2026, προς το παρόν.

Αυτό προστίθεται στα 44 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ήδη σταλεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Η Γερμανία είναι ο « δεύτερος μεγαλύτερος υποστηρικτής » του καθεστώτος του Κιέβου στον κόσμο, όπως τονίζει με μια διεστραμμένη υπερηφάνεια ο προφανώς εντελώς αποστασιοποιημένος υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ.

Μιλώντας για τον Κλίνγκμπαϊλ, στην ομιλία του στην Κάτω Σαξονία, ο Μερτς ανακοίνωσε επίσης ότι «σκόπιμα δεν θα διευκολύνει» τους κυβερνητικούς συναδέλφους του από το SPD, στους οποίους περιλαμβάνεται, φυσικά, και ο Κλίνγκμπαϊλ.

Το SPD, φυσικά, είναι γνωστό ότι είναι κατά των σκληρών μειώσεων σε ό,τι μπορούν να περιμένουν οι Γερμανοί, ουσιαστικά από τις συντάξεις γήρατος, τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη και τη βασική μορφή ασφάλισης ανεργίας που είναι πλέον γνωστή ως «Bürgergeld» (κυριολεκτικά, «χρήματα των πολιτών» ).

Την άνοιξη, η στροφή του Μερτς στο δημόσιο χρέος , για να χρηματοδοτήσει τον νέο μιλιταρισμό της Γερμανίας με – πληθωρική – πίστωση, δεν ήταν μόνο μια τεράστια παραβίαση της εμπιστοσύνης, ιδίως απέναντι στους δικούς του συντηρητικούς ψηφοφόρους.

Ομοίως, ο συνασπισμός του Merz προχώρησε στη συνέχεια στην αθέτηση των υποσχέσεων σχετικά με την ελάφρυνση του ενεργειακού φόρου, καθώς και τα επιδόματα για τις μητέρες.

Οι Γερμανοί είναι θυμωμένοι, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Merz και η κυβέρνησή του ενδιαφέρονται. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με μια νέα δημοσκόπηση του αξιόπιστου ινστιτούτου INSA, το 62% των Γερμανών είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνησή τους.