
Συγκλονίζει η εξομολόγηση ενός εφήβου στην Βρετανία για την εξάρτησή του από την κεταμίνη.
Η κεταμίνη είναι η ναρκωτική ουσία στην οποία ήταν εθισμένος ο Μάθιου Πέρι, ο «Τσάντλερ» από τη θρυλική σειρά τα «Φιλαράκια» και από την οποία πέθανε.
Ο Μαρκ από τη Βρετανία, ο οποίος σήμερα μετρά 100 ημέρες «καθαρός» μετά την εισαγωγή του σε πρόγραμμα απεξάρτησης, περιέγραψε στον Scott Hames πώς ξεκίνησε η χρήση ναρκωτικών στην ηλικία των 13 ετών και πώς σταδιακά βυθίστηκε στην εξάρτηση.
Όπως είπε, όλα ξεκίνησαν όταν έκανε παρέα με μεγαλύτερης ηλικίας άτομα. «Στην αρχή δοκιμάζαμε χόρτο», ανέφερε. Σταδιακά οι παρέες του πέρασαν στο αλκοόλ και, όπως θυμάται, έφτασαν να «κλέβουν από μαγαζιά» για να προμηθευτούν ποτά ή αντικείμενα που μπορούσαν να μεταπωλήσουν.
Η μετάβαση στα σκληρότερα ναρκωτικά έγινε επίσης σταδιακά. Ο Μαρκ μίλησε για την πρώτη επαφή με κοκαΐνη και κεταμίνη – έναν συνδυασμό που οι ίδιοι αποκαλούσαν «Calvin Klein». «Στην αρχή μια σακουλίτσα μου κρατούσε μια εβδομάδα. Πολύ γρήγορα όμως δεν μου έφτανε πια. Έφτασα να παίρνω έως και 11 γραμμάρια την ημέρα», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Μαρκ θυμήθηκε την πρώτη φορά που δοκίμασε κεταμίνη σε ένα πάρτι. Εκεί είδε έναν χρήστη «να ουρεί αίμα», σημάδι μακροχρόνιας χρήσης που του έδειξε τις συνέπειες – αλλά δεν τον απέτρεψε.
«Ξεκίνησα με μικρές δόσεις, μου άρεσε. Μετά έγινε καθημερινό. Τη χρησιμοποιούσα μέχρι και στις τουαλέτες του σχολείου», παραδέχτηκε. Όπως λέει, εκεί προσπαθούσε να μην το παρακάνει ώστε να μπορεί να παραμένει συγκεντρωμένος και «να μη γίνεται αντιληπτός».
Η κατάσταση ξέφυγε. Περιέγραψε περιστατικά όπου βρέθηκε «να περπατά στη μέση του δρόμου, χαμένος, χωρίς να ξέρω πού βρίσκομαι».
Ο Μαρκ προσπάθησε να χτίσει μια κανονική ζωή: έπιασε δουλειά και γράφτηκε στο κολέγιο αλλά σπαταλούσε όλα του τα χρήματα στην κεταμίνη και τελικά εγκατέλειψε το κολέγιο λίγο πριν ξεκινήσει την πρακτική του σε νοσοκομείο.
Εκεί ξεκίνησαν και οι πρώτες σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Άρχισε να νιώθει έντονους πόνους στην ουροδόχο κύστη – ένα από τα γνωστότερα συμπτώματα μακροχρόνιας χρήσης. «Ούρλιαζα από τον πόνο», είπε. Η κατάσταση οδήγησε ακόμη και στην απόλυσή του.
Θυμήθηκε επίσης τις στιγμές που η μητέρα του «έκλαιγε στην άκρη του κρεβατιού» και η αδελφή του ήταν «συντετριμμένη».
«Έγινα τόσο αναίσθητος σε αυτό τον πόνο γύρω μου, που δεν μπορούσα ούτε εγώ να τον αντέξω», κατέληξε.
«Μετανιώνω που πίστεψα ότι αυτός ο τρόπος ζωής ήταν φυσιολογικός. Μετανιώνω που μπήκα σε αυτό τον κύκλο. Που άφησα το κολέγιο. Που πήρα το πρώτο ναρκωτικό – γιατί από εκεί ξεκινά η εμμονή», είπε.