Pronews TV
Δεν είναι συχνό να βλέπεις κάθε μέρα έναν μοτοσικλετιστή να οδηγεί στο δρόμο με έναν γερμανικό ποιμενικό σκύλο στο πίσω μέρος της μοτοσικλέτας του.
Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η θέα της Τζες Στοόυν και του αγαπημένου της σκύλου Moxie να ταξιδεύουν μαζί συνήθως κάνει τους θεατές να ρίχνουν διπλές ματιές.
«Σε κάθε αυτοκίνητο που περνάει δίπλα μας, βγάζουν οι άνθρωποι που είναι μέσα τα τηλέφωνά τους, προκαλώντας σχεδόν ατυχήματα επειδή προσπαθούν να τραβήξουν τη φωτογραφία. Είναι ξεκαρδιστικό», λέει η Jess, η οποία δηλώνει δημιουργός περιεχομένου.
Η Στόουν και η Moxie, η οποία ζυγίζει περίπου 34 κιλά, βρίσκονται εδώ και 10 μήνες σε ένα επικό ταξίδι με μηχανή, έχοντας σαν σκοπό να περάσουν από περίπου 90 χώρες στην Κεντρική Αμερική, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αφρική, την Ευρώπη και την Ασία.
Το ζευγάρι βρίσκεται στο δρόμο από τον περασμένο Μάρτιο, όταν ξεκίνησαν, μαζί με τον σύζυγο της Στόουν, Γκρεγκ, ο οποίος οδηγεί πίσω τους.
«Είμαι πάντα μπροστά», εξηγεί η Στόουν. «Θέλω να περνάω πρώτη από τα εμπόδια».
Με καταγωγή από τον Καναδά, η Στόουν έμαθε για πρώτη φορά να οδηγεί μοτοσικλέτα στους παράδρομους της Λιβερίας, όπου ζούσε τότε με τον Γκρεγκ, πριν από μια δεκαετία και παραδέχεται ότι δεν ήταν καθόλου εύκολη διαδικασία.
«Το να σε μαθαίνει ο σύντροφός σου πώς να οδηγείς δεν είναι και το καλύτερο πράγμα», προσθέτει. «Δεν ήταν πολύ υπομονετικός μαζί μου».
Μόλις αισθάνθηκε τελικά άνετα πάνω τις δύο ρόδες, το ζευγάρι, που είναι παντρεμένο εδώ και οκτώ χρόνια, έκανε μαζί ένα οκτάμηνο ταξίδι με μοτοσικλέτα από τη Βόρεια στη Νότια Αμερική.
Λίγα χρόνια μετά την επιστροφή τους, μετακόμισαν στη Γουατεμάλα και η Moxie μπήκε στη ζωή τους.
«Με διάλεξε 100%», λέει η Στόουν, αφηγούμενη τη στιγμή που είδε για πρώτη φορά τον σκύλο, ενώ έβλεπε μια γέννα κουταβιών γερμανικού ποιμενικού σε μια από τις γειτονικές πόλεις.
«Ήταν εκεί στα πόδια μου και περίμενε να την αγαπήσω».
Ενώ τόσο η Στόουν όσο και ο σύζυγός της ήταν αποφασισμένοι να συμπεριλάβουν τη Moxie στα ταξίδια τους, η ίδια εξηγεί ότι «δεν ήθελε να έχει ένα sidecar ή ένα τρέιλερ ή κάτι που θα άλλαζε πραγματικά τη δυναμική της οδήγησης» τώρα που επιτέλους αισθανόταν άνετα πάνω σε μια μοτοσικλέτα.
Γρήγορα άρχισαν να σχεδιάζουν αυτό που αργότερα θα γινόταν το K9 Moto Cockpit, ένα μεταφορέα σκύλων για μοτοσικλέτες που κατασκευάζουν στη Γουατεμάλα, μαζί με μια σειρά από εξοπλισμό για σκύλους εξωτερικού χώρου, μέσω της εταιρείας τους Ruffly.
«Όλοι πάντα ρωτούν πόσος χρόνος χρειάζεται για να μάθεις στον σκύλο σου να είναι συνοδηγός», λέει η Στόουν. «Ειλικρινά, η Moxie χρειάστηκε ένα Σαββατοκύριακο».
«Μου πήρε πολύ περισσότερο χρόνο για να νιώσω άνετα με τόσο μεγάλο βάρος στην πλάτη, επειδή δεν είχα οδηγήσει ποτέ με συνεπιβάτη».
Αφού αποφάσισε ότι ήταν έτοιμη για άλλη μια μεγάλη περιπέτεια, αυτή τη φορά με τη Moxie μαζί της, η Στόουν απευθύνθηκε στον παγκόσμιο μη κερδοσκοπικό οργανισμό Girl Up, μια πρωτοβουλία ανάπτυξης ηγετικών ικανοτήτων με επίκεντρο τα κορίτσια, και η περιπέτεια «Go RUFFLY Around the World» γεννήθηκε.
«Προφανώς ήθελα να ταξιδέψω στον κόσμο», λέει η Στόουν, η οποία στοχεύει να συγκεντρώσει 100.000 δολάρια για τα παγκόσμια προγράμματα ενδυνάμωσης του Girl Up. «Αλλά ήθελα επίσης να δείξω στους ανθρώπους ότι μπορείς να το κάνεις με έναν μεγάλο σκύλο».
Το γεγονός ότι μπόρεσε να πάρει τη Moxie σε αυτό το συγκεκριμένο ταξίδι το έκανε πολύ πιο ξεχωριστό για τη Στόουν.
«Είναι σαν να βιώνεις την περιπέτεια δύο φορές», εξηγεί. «Την βιώνεις για τον εαυτό σου. Και μετά την βιώνεις από την οπτική της, επειδή είναι ακριβώς πίσω μου».
«Την βλέπω στον καθρέφτη μου όλη την ώρα. Το κεφάλι της είναι ακριβώς στο πλάι μου. Μερικές φορές μάλιστα ακουμπάει το μεγάλο της ρύγχος στον ώμο μου με το πηγούνι της εκεί πάνω».
«Με κάνει να νιώθω τόσο ευτυχισμένη που βιώνει πραγματικά τα πάντα. Νέες εικόνες, ήχοι και μυρωδιές που ανακαλύπτει και βιώνει».
Φυσικά, το ταξίδι με σκύλο έχει και τα μειονεκτήματά του. Περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό τα μέρη φιλικά προς τους σκύλους και βασίζονται στο ελεύθερο κάμπινγκ και περιστασιακά σε Airbnbs, ενώ βρίσκονται στο δρόμο, ώστε η Moxie να μπορεί να περιφέρεται ελεύθερα.
«Πρέπει να είστε ο τύπος του ανθρώπου που απολαμβάνει τη φύση και την ύπαιθρο», προσθέτει η Στόουν.
«Γιατί αυτά είναι τα μέρη όπου μπορούμε να την φέρουμε. Αν θέλεις να είσαι στην πόλη και να πας σε όλα αυτά τα φανταχτερά εστιατόρια, το να ταξιδεύεις με έναν σκύλο το κάνει λίγο πιο δύσκολο».
Ενώ αρχικά σχεδίαζαν να ταξιδέψουν από τη Γουατεμάλα μέχρι τον Αρκτικό Ωκεανό και να διασχίσουν τον Καναδά, προτού πετάξουν για την Ισπανία και κατευθυνθούν προς την Αφρική, η σημαντική αύξηση του κόστους λόγω μιας σειράς θεμάτων, όπως η άνοδος των τιμών του πετρελαίου και οι ελλείψεις προμηθειών, τους ανάγκασε να αλλάξουν τη διαδρομή τους.
Η Στόουν επισημαίνει ότι η Moxie πρέπει να μεταφερθεί σε ένα γιγαντιαίου μεγέθους κιβώτιο ως ασυνόδευτο φορτίο λόγω του μεγέθους της.
Αυτό σήμαινε ότι το συνολικό κόστος μόνο γι’ αυτήν θα ήταν περίπου 6.500 δολάρια, συμπεριλαμβανομένων των κτηνιατρικών εξόδων, της μεταφοράς φορτίου κατοικίδιων ζώων από το Τορόντο στην Ισπανία, αν είχαν παραμείνει στο αρχικό τους σχέδιο.
Η τιμή της μεταφοράς των μοτοσικλετών τους είχε επίσης αυξηθεί σημαντικά μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησαν το ταξίδι.
«Απλώς έγινε πολύ ακριβό», λέει η Στόουν, η οποία καταγράφει το ταξίδι μέσω Instagram, καθώς και μέσω μιας εβδομαδιαίας σειράς στο YouTube.
Τελικά επέλεξαν να ταξιδέψουν «από άκρη σε άκρη και από πάνω προς τα κάτω», πραγματοποιώντας το ταξίδι τους από τη Γουατεμάλα στο Μεξικό, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και στη συνέχεια στον Αρκτικό Ωκεανό.
Από εκεί, άρχισαν να οδηγούν προς την κορυφή της Βόρειας Αμερικής, πριν κάνουν στροφή και επιστρέψουν προς τη Νότια Αμερική.
Πριν ξεκινήσει, η Στόουν έκανε μερικά μαθήματα εκπαίδευσης εκτός δρόμου για να διασφαλίσει ότι είχε τις δεξιότητες που απαιτούνται για την πλοήγηση σε μερικά από τα πιο δύσκολα τμήματα της διαδρομής.
«Προφανώς, έχω οδηγήσει πολλές φορές εκτός δρόμου, αλλά ποτέ δεν ένιωσα πραγματικά άνετα» λέει. «Και ήθελα να νιώθω πραγματικά καλά γι’ αυτό, επειδή έχω τη Moxie μου στην πλάτη».
Παραδέχεται ότι είχε ιδιαίτερο άγχος για την οδήγηση κατά μήκος της απομακρυσμένης λεωφόρου Dempster Highway, ενός μεγάλου χωματόδρομου στον Καναδά που οδηγεί μέχρι τον Αρκτικό Ωκεανό.
«Ανησυχούσα μήπως τρακάρω και χτυπήσω τη μηχανή. Είναι αστείο, ποτέ δεν σκέφτομαι πραγματικά ότι θα πάθω κάτι κακό. Η μηχανή μου είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο».
Ευτυχώς κατάφεραν να περάσουν χωρίς κάποιο απρόβλεπτο περιστατικό, αλλά η Στόουν λέει ότι συχνά βασανίζεται από σκέψεις ότι κάτι θα πάει στραβά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Παρόλο που τα πράγματα έχουν κυλήσει σχετικά ομαλά μέχρι στιγμής, η Στόυν έχει χάσει περιστασιακά την ισορροπία της κατά την οδήγηση, με αποτέλεσμα να πέσουν εκείνη και η Moxie.
Το γεγονός ότι έχει πίσω της τον σύζυγό της είναι αναμφίβολα μεγάλη πηγή παρηγοριάς.
«Εγώ κουβαλάω τον σκύλο, εκείνος κουβαλάει τον εξοπλισμό κατασκήνωσης» προσθέτει, πριν εξηγήσει ότι δεν οδηγούν απαραίτητα συνεχώς μαζί και μερικές φορές ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές.
«Μερικές φορές θέλει να δοκιμάσει έναν διαφορετικό δρόμο ή εγώ θέλω να πάω από διαφορετική κατεύθυνση και μετά συναντιόμαστε».
Μέχρι στιγμής, το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχουν αντιμετωπίσει είναι ότι έπρεπε να αντικαταστήσει τη μηχανή της τον Μάιο. Αφού αντιμετώπισε διάφορα «προβλήματα διαρροής λαδιού», η Στόυν έμαθε ότι η BMW G650GS του 2013 θα χρειαζόταν μια εξαιρετικά δαπανηρή ανακατασκευή του κινητήρα.
Κατέληξε να αγοράσει ένα νεότερο μεταχειρισμένο μοντέλο της μοτοσικλέτας στην ίδια περίπου τιμή με την ανακατασκευή.
«Αυτό ήταν ένα απροσδόκητο έξοδο» λέει. «Αλλά αυτή η νέα μοτοσικλέτα θα με οδηγήσει στην υπόλοιπη διαδρομή».
Μεταξύ των πολλών κορυφαίων στιγμών που έχουν ζήσει είναι η κατασκήνωση στον Αρκτικό Ωκεανό, όπου θαύμασαν τις περήφανες άλκες με τα τεράστια κέρατα διασχίζοντας το δρόμο, και επίσης εντόπισαν μια αρκούδα γκρίζλι.
«Η Moxie τρέμει από την προσμονή όταν βλέπει αυτά τα πλάσματα στην άκρη του δρόμου, προσθέτει. Είναι τόσο ενθουσιασμένη».
Αυτή τη στιγμή στο Λος Άντζελες, η Στόουν προετοιμάζεται για το επόμενο στάδιο του ταξιδιού, το οποίο θα περιλαμβάνει τη μετάβαση με πλοίο στην Baja του Μεξικού και στη συνέχεια θα κατέβει στη Γουατεμάλα και θα συνεχίσει στην Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Κόστα Ρίκα και τον Παναμά.
Από τον Παναμά, σκοπεύουν να πετάξουν για την Κολομβία, από όπου θα οδηγήσουν μέχρι την «άκρη» της Αργεντινής και στη συνέχεια θα πετάξουν για τη Νότια Αφρική.
Μόλις φθάσουν στη Νότια Αφρική, θα ταξιδέψουν στην ανατολική ακτή της Αφρικής μέχρι την Αίγυπτο και στη συνέχεια στην Ελλάδα, πριν κάνουν τον «γύρο της Ευρώπης» και διασχίσουν την Τουρκία και την Κεντρική Ασία.
Το επόμενο σκέλος θα τους οδηγήσει από την Ινδία στη Μαλαισία, όπου θα στείλουν τις μηχανές τους και τη Moxie στη Βόρεια Αμερική και στη συνέχεια θα επιστρέψουν στον πρώτο και τελικό προορισμό τους, τη Γουατεμάλα, την οποία η Στόουν περιγράφει ως «δεύτερη πατρίδα» της.
Η Στόουν εκτιμά ότι θα είναι στο δρόμο για τουλάχιστον άλλα δυόμισι χρόνια. Προς το παρόν, όμως, είναι επικεντρωμένη στο να φτάσει στο επόμενο στάδιο του ταξιδιού και να βελτιώνει συνεχώς τις ικανότητές της στην ισορροπία.
Η τετράποδη φίλη της συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης και η Στόουν δεν κουράζεται ποτέ να βλέπει τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι αντιδρούν στη Moxie, αστειευόμενη ότι κάθε επίσκεψη σε βενζινάδικο είναι σαν «ένα selfie πάρτι».
«Οι άνθρωποι απλά βγαίνουν από τα αυτοκίνητά τους και το πρώτο πράγμα που λένε όλοι είναι: «Θεέ μου, φοράει γυαλιά»».
«Αυτό φέρνει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο όλων. Και αυτό είναι που μου αρέσει. Απλά κάνει τους πάντες να έχουν μια καλή μέρα».
