Celebrities
Η Γιούλη Καρουσάκη σε νέα της συνέντευξη μοιράστηκε λεπτομέρειες για τη ζωή της με τον μεγάλο θρύλο του λαϊκού τραγουδιού, Κώστα Καρουσάκη.
Ούτε ένας χρόνος δεν έχει περάσει από τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε «έφυγε» σε ηλικία 80 ετών.
«Μου λείπει πολύ ο Κώστας» εξομολογείται συγκινημένη και συμπληρώνει: «Περάσαμε μαζί 40 χρόνια. Αν και δεν μιλούσε καν την τελευταία φορά που νοσηλευόταν στο Ιατρικό Παλαιού Φαλήρου, γύρισε με κόπο και είπε στον γιατρό του για μένα, που καθόμουν δίπλα του: ‘‘Γιατρέ, ο βράχος μου!’’ Εγώ αυτό κράτησα, ότι καταλάβαινε πως του έδινα το καλύτερο δυνατό που μπορούσα. Λόγω της ενασχόλησης των παιδιών μου με την ψυχοθεραπεία, ξέρω τα στάδια του πένθους. Αλλοι τα περνούν χωρίς να τα ξέρουν: Είναι η άρνηση, ο θυμός, η διαπραγμάτευση, η κατάθλιψη και η αποδοχή. Εγώ είμαι στο πρώτο, δεν μπορώ ακόμη να δεχτώ πως έχει φύγει από τη ζωή» παραδέχεται.
«Από μικρή μου άρεσε να εκφράζω τις απόψεις μου σε ένα χαρτί και κάποια στιγμή, όταν ένιωσα πως ήμουν πολύ πιεσμένη ψυχολογικά, ήθελα να επικοινωνήσω μέσω του γραπτού λόγου» εξηγεί καθώς με κερνάει μια κούπα με αχνιστό καφέ.
«Το να γράφεις θεωρώ πως από τη μια είναι μια έκθεση, αλλά από την άλλη μια εσωτερική ανάγκη να καταγράψεις τα εσώψυχά σου και να τα επικοινωνήσεις με τον κόσμο. Δεν είμαι πολυγραφότατη ούτε επαγγελματίας συγγραφέας ούτε έχω τρελές πωλήσεις. Γράφω γιατί μου αρέσει. Μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο για να ασχοληθώ. Ισως το κάνω τώρα» συμπληρώνει.
Η ίδια, άλλωστε, επιμελήθηκε και τη βιογραφία του άντρα της, με τίτλο «Τα λερωμένα, τ’ άπλυτα… της Νύχτας».
«Είμαι γέννημα θρέμμα Πειραιώτισσα, αλλά το πατρικό του πατέρα μου ήταν στη Χαλκίδα. Ετσι πολλά καλοκαίρια πηγαίναμε εκεί. Τον πατέρα μου, δυστυχώς, τον έχασα πολύ νωρίς σε ναυτικό ατύχημα. Ημουν μικρή, μόλις 14 ετών, και αυτό σημάδεψε φυσικά τη μετέπειτα ζωή μου» αναφέρει η Γιούλη Καρουσάκη στην «Espresso», καθώς αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα της προσωπικής της διαδρομής.
«Πήγα στην Αγγλία προκειμένου να σπουδάσω Ναυτιλιακά, γιατί κατάγομαι από ναυτική οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν καπετάνιος και ο αδελφός μου είχε ναυτιλιακή εταιρία. Στο Λονδίνο σπούδασα επίσης Δημόσιες Σχέσεις και Διαφήμιση, αλλά τα Ναυτιλιακά ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Εργάστηκα για ένα διάστημα εκεί και όταν επέστρεψα εδώ, δούλεψα για λίγο στο γραφείο του αδελφού μου. Στην πορεία κάτι συνέβη και το έκλεισε, και έτσι δεν ασχολήθηκα άλλο με αυτό το επάγγελμα» προσθέτει.
