Celebrities
Η ιστορία του Τομ Κρουζ δεν ξεκινά με κόκκινα χαλιά και φλας, αλλά σε ένα μικρό σπίτι γεμάτο ένταση, φόβο και σιωπή. Πριν ο κόσμος μάθει το όνομά του, πριν γίνει συνώνυμο της επιτυχίας και της δράσης, υπήρχε ένα αγόρι — ο Τόμας Κρουζ Μάποθερ ο Τέταρτος. Ένα παιδί με βλέμμα ανήσυχο, που μεγάλωσε σε καθολική οικογένεια, γνωρίζοντας από νωρίς τη φτώχεια και τη βία.
Οι ρίζες του δεν είχαν τίποτα από τη χρυσή λάμψη του Χόλιγουντ· ήταν βαθιά θαμμένες σε ένα παρελθόν σκληρό, γεμάτο πληγές που δεν έσβησαν ποτέ.
Ένας πατέρας-σκιά
Ο πατέρας του, Τόμας Μάποθερ ο Τρίτος, υπήρξε μια αντιφατική φιγούρα στη ζωή του. Η μητέρα του, Μέρι Λι Φάιφερ, δίδασκε ειδική αγωγή και προσπαθούσε να προστατεύσει τα παιδιά της από έναν άνθρωπο που ο ίδιος ο Τομ περιέγραψε αργότερα ως «νταή» και «έμπορο του χάους».
Όταν οι γονείς του χώρισαν το 1974, ο 12χρονος Κρουζ έχασε κάθε επαφή με τον πατέρα του. Μόνο μια δεκαετία αργότερα, λίγο πριν ο τελευταίος πεθάνει από καρκίνο, κατάφερε να τον δει ξανά.
«Είδα έναν άντρα σπασμένο, μόνο», θυμάται ο ηθοποιός. «Κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ποιος δεν ήθελα να γίνω ποτέ».
Χρόνια αργότερα, μιλώντας στο Parade, είπε κάτι που αποκαλύπτει το μέγεθος της πληγής:
«Ο πατέρας μου σε νανούριζε με καλοσύνη και μετά… μπαμ! Δεν τον εμπιστεύτηκα ποτέ πραγματικά».
Το τέλος του «Mapother» και η αρχή του «Cruise»
Η αλλαγή του ονόματός του δεν ήταν ένα απλό βήμα καριέρας, αλλά μια εσωτερική επανάσταση. Όταν στα 18 του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να κυνηγήσει το όνειρό του, αποφάσισε να αφήσει πίσω του το επώνυμο Mapother — σύμβολο ενός παρελθόντος που πονούσε.
Ένα νέο όνομα, Cruise, έγινε το εισιτήριο για μια δεύτερη ζωή· ένα όνομα σύντομο, δυναμικό, έτοιμο να γραφτεί με μεγάλα γράμματα στις αφίσες του Χόλιγουντ.
Ενδιαφέρον είναι ότι ο ξάδερφός του, Γουίλιαμ Μάποθερ, επίσης ηθοποιός (γνωστός από το Lost και το Zodiac), κράτησε το οικογενειακό όνομα — μια σιωπηλή υπενθύμιση της κοινής τους αφετηρίας, αλλά διαφορετικής πορείας.
Η Σαηεντολογία και η ανάγκη για λύτρωση
Πίσω από το χαμόγελο του σούπερ σταρ, ο Τομ Κρουζ κουβαλούσε πληγές παιδικής ηλικίας και ανασφάλειες. Πάλευε με τη δυσλεξία για χρόνια, δηλώνοντας:
«Ήμουν λειτουργικά αναλφάβητος όταν τελείωσα το σχολείο».
Η γνωριμία του με τη Σαηεντολογία αποδείχθηκε καθοριστική. Όπως έχει πει ο ίδιος, «με βοήθησε να μάθω να διαβάζω και να πιστέψω ξανά στον εαυτό μου».
Με τη μέθοδο του Λ. Ρον Χάμπαρντ, ο νεαρός τότε ηθοποιός ένιωσε ότι ξαναγεννήθηκε — αυτή τη φορά ως Τομ Κρουζ, ο άνθρωπος που θα γινόταν σύμβολο αποφασιστικότητας, πειθαρχίας και πίστης.
Από το σκοτάδι στο φως
Πίσω από κάθε ρόλο, κάθε ριψοκίνδυνο κασκαντέρ και κάθε πλατύ χαμόγελο, κρύβεται ένας άνθρωπος που πάλεψε να ξεφύγει από το σκοτάδι του παρελθόντος του.
Ο Τομ Κρουζ δεν έγινε απλώς ένας αστέρας του Χόλιγουντ· έγινε ένα παράδειγμα μεταμόρφωσης — από το παιδί που φοβόταν τον πατέρα του, στον άντρα που έμαθε να γράφει μόνος του τη μοίρα του.
