Νέα έρευνα αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο κάποιος μπορεί να γίνει πλούσιος: O ρόλος των φίλων

Νέα επιστημονική έρευνα αναφέρει πως αν κάποιος θέλει να γίνει πλούσιος, πρέπει να κάνει πλούσιους φίλους.

Σύμφωνα με αυτή, η οικονομική επιφάνεια των φίλων σας αποτελεί παράγοντα εισοδηματικής κινητικότητας.

Ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου του Harvard, Raj Chetty, διεξήγαγε δύο μελέτες στη διάρκεια των οποίων εξέτασε τα κοινωνικά δίκτυα 72,2 εκατομμυρίων χρηστών του Facebook, ηλικίας από 25 έως 44 έτη. Δημιούργησε έτσι τρεις κατηγορίες κοινωνικού κεφαλαίου: η πρώτη αφορά τη σύνδεση των ανθρώπων με το χαμηλότερο εισόδημα με εκείνους που έχουν υψηλότερο (economic connectedness). H δεύτερη μετράει αν η ομάδα φίλων κάποιου έχει κλίκες και αν οι φίλοι αυτοί γνωρίζονται μεταξύ τους (social cohesion) και η τρίτη εξετάζει το κατά πόσο ένας άνθρωπος συμμετέχει σε οργανώσεις πολιτών, όπως εθελοντικές ομάδες ή αν τις ακολουθεί και τις εμπιστεύεται (civic engagement).

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι από τις παραπάνω μετρήσεις κοινωνικού κεφαλαίου, η μόνη που συνδέεται πραγματικά με την ανοδική οικονομική κινητικότητα ήταν οι φιλίες με άτομα που ανήκουν οικονομικά και κοινωνικά σε υψηλότερες θέσεις.

Όπως ανέφεραν οι αναλυτές, τα παιδιά που μεγάλωναν σε γειτονιές κοντά σε περιοχές με οικογένειες που κέρδιζαν περισσότερα χρήματα, τα κέρδη τους στο μέλλον αυξάνονταν κατά μέσο όρο 20%. Αντίστοιχα, τα παιδιά που μεγάλωναν σε περιοχές με υψηλότερο ποσοστό φιλίας μεταξύ ατόμων χαμηλού και υψηλού οικονομικού επιπέδου είχαν πολύ υψηλότερα ποσοστά ανοδικής οικονομικής κινητικότητας.

Οι ερευνητές, ωστόσο, συμπέραναν ότι τα άτομα με τη χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση κάνουν περισσότερους φίλους ανθρώπους που ζουν στη γειτονιά τους, δηλαδή άτομα που ανήκουν οικονομικά στην ίδια κατάσταση με εκείνους.

Επιγραμματικά, οι νέοι με χαμηλότερο οικονομικό υπόβαθρο είναι δυσκολότερο να γίνουν φίλοι με τους πιο πλούσιους συνομηλίκους τους – το «κενό» αυτό ονομάζεται από τους επιστήμονες “friending bias”.

«Η αλλαγή των πολιτικών για οικονομικά προσιτή στέγαση, οι πολιτικές μεταφοράς μαθητών με λεωφορεία για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν μαθήματα στα ίδια σχολεία η αλλαγή των ορίων της σχολικής περιφέρειας – όλα αυτά μπορεί να είναι πολύ πολύτιμα για την αύξηση της οικονομικής σύνδεσης. Ωστόσο, δεν αρκούν. Ακόμα κι αν ενσωματώναμε τέλεια κάθε σχολείο και κάθε γειτονιά τα άτομα χαμηλού εισοδήματος και τα άτομα υψηλού εισοδήματος δεν θα συνδέονταν τόσο εύκολα», σημείωσε σε συνέντευξη τύπου ο οικονομολόγος και συνέχισε:

«Είναι εξίσου σημαντικό να έχουμε κατά νου και την επαγγελματική κατάρτιση και να θυμόμαστε πως τα παραδοσιακά προγράμματα που θεωρούνται επιτυχημένα περιέχουν το στοιχείο της σύνδεσης του κεφαλαίου με ανθρώπους που μπορούν να τους βοηθήσουν μέσω του mentoring και των διασυνδέσεων. Νομίζω πως τα στοιχεία μπορούν να γίνουν ένα καλό μάθημα για το πώς διαμορφώνουμε τις πολιτικές μας τόσο στην Αμερική όσο και έξω από αυτή».