
Αν πιστεύεις ότι έχεις ανακαλύψει κάθε γωνιά της Ελλάδας, ίσως ήρθε η ώρα να το ξανασκεφτείς.
Κρυμμένο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τους γνωστούς ταξιδιωτικούς οδηγούς, υπάρχει ένα χωριό που μοιάζει βγαλμένο από τις σελίδες του Τόλκιν.
Το Χαλκιόπουλο της Αιτωλοακαρνανίας, ξεχασμένο από τον χρόνο, θυμίζει σκηνικό παραμυθιού και περιμένει να το ανακαλύψεις.
Μέσα από το χωριό ρέει ο ποταμός Ίναχος – ή Μπζιάκος όπως τον λένε οι ντόπιοι – τυλιγμένος με πλατάνια που ακουμπούν τα νερά του, σαν να του ψιθυρίζουν ιστορίες. Δίπλα του, μικρά πετρόχτιστα γεφυράκια στέκονται ακίνητα, λες και περιμένουν ξωτικά να τα περάσουν.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Τοπίο γεμάτο από απρόσμενες αποχρώσεις του πράσινου και του γαλάζιου, σπίτια με κεραμιδένιες στέγες χαμένα μέσα στα δέντρα, και πάνω απ’ όλα, η Καλάνα – ένα βουνό που αγκαλιάζει το χωριό σαν να το προστατεύει. Χιόνια το χειμώνα, πρασινάδα την άνοιξη και θέα που κόβει την ανάσα κάθε εποχή.
Το σπήλαιο του Αγίου Ανδρέα – για όσους τολμούν
Αν είσαι περιπετειώδης τύπος, ετοιμάσου για το πιο συναρπαστικό (και λίγο ανατριχιαστικό) σκηνικό: ένα σπήλαιο-καταφύγιο ερημίτη σε κάθετη πλαγιά, γεμάτο ιστορίες, τοιχογραφίες του 13ου αιώνα και… μυστήριο. Ο Άγιος Ανδρέας ο Ερημίτης το διάλεξε για ησυχαστήριο. Εσύ απλώς θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό.
Και σαν να μην έφτανε αυτό… υπάρχει κι άλλη «Όμορφη Σπηλιά»
Ναι, έτσι την είπαν. Η «Όμορφη Σπηλιά» δεν είναι μύθος, ούτε ψευδώνυμο – είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά της. Με σταλακτίτες από «σπηλαιόγαλα», σε υποδέχεται σαν παλάτι για νεράιδες, αλλά απαιτεί γερά πόδια και γερό στομάχι, αφού το μονοπάτι είναι σκληρό αλλά θεϊκό.
Είναι από εκείνα τα μέρη που η φύση προίκισε, αλλά ο μαζικός τουρισμός ξέχασε. Κι ίσως έτσι να είναι καλύτερα. Το Χαλκιόπουλο είναι ένας μικρός παράδεισος που σε περιμένει να τον ανακαλύψεις πριν τον χαλάσουν οι influencers.