Τόσο καιρό οι καθώς πρέπει κύριοι ασελγούσαν στην κόρη σας, στην ανιψιά σας, στην εγγονή σας.
Ασελγούσαν στην χαμένη και πολυβιασμένη ψυχή της εγκαταλελειμμένης νεολαίας μας .Εγκαταλελειμμένης ,γιατί οι περισσότεροι από μας τρέχουν για το κυνήγι του άπιαστου χρήματος.
Και έτσι δεν ήξεραν, δεν έβλεπα, δεν άκουγαν τα αναφιλητά του δύσμοιρου κοριτσιού, του δικού μας κοριτσιού.
Που δεν βίαζαν μόνο το άγουρο σώμα του αλλά εξευτέλιζαν την αθώα ψυχή του!
Και για να φτάσουν όλοι αυτοί οι “ευυπόληπτοι κύριοι “με το φράκο, την χρυσή καδένα και το πούρο να εκτονώνουν τις ανώμαλες ορέξεις τους πάνω στο ανυπεράσπιστο κορμάκι της ανήλικης κόρης, έπρεπε να υπάρχει το Τέρας, ο υπεράνω υποψίας , που κατηύθυνε τα πάντα, καλυμμένος πίσω από την φανταχτερή βιτρίνα της πολιτικής…
Νομιμοποιημένος πίσω από ψεύτικες «φωτό» με πολιτικούς παλιάτσους για να του δώσουν “λούστρο” στην ξεφτισμένη εικόνα της αποφώλιας (αποκρουστικής) ψυχής του.
Το αμαρτωλό αλισβερίσι δεν ξεκίνησε τώρα. Υπάρχει εδώ και καιρό. Υπάρχει από την στιγμή που η ψεύτικη κοινωνία μας επέλεξε τον απατηλό δρόμο του άκρατου και χυδαίου ευδαιμονισμού.
Από την στιγμή που απεμπόλησε αρχές και αξίες του κλασικού ελληνικού πολιτισμού ,όταν η βαθιά διεφθαρμένη κοινωνία μας ακολούθησε τον δρόμο της διπλής ηθικής (dopelte moral).
Μια ηθική που δεν είναι η ηθική του Σωκράτη ,που πίνει κώνειο για να μη προδώσει αξίες και στόχους ζωής-ακόμη και όταν οι μαθητές του, του προσφέρουν δίοδο διαφυγής – ,που δεν είναι η πλατωνική ηθική με ηθικούς νόμους ,υπέρτερους από τους γραπτούς ανθρώπινους. Ακολούθησε την προτεσταντική ηθική του «καθωσπρεπισμού και του φαίνεσθαι».
Από μέσα όμως αναδύεται η σάπια οσμή μιας κοινωνίας-θύτη της αγνότητας. Δεν την αντέχει την αγνότητα η δαιμονική κοινωνία μας.
Επιδιώκει “παντί τρόπω “να την μολύνει. Φρίττει με αυτήν.
Γι αυτό και κάθε μέρα θυσίαζε την παιδική ψυχή της δικής μας κόρης κι ας μην ήταν δική μας Σαν τον σύγχρονο βρικόλακα που διψάει για φρέσκο αίμα αμόλυντης παρθενίας.
Και όλοι εμείς οι αξιοθρήνητοι άλλοι που ξέραμε και άλλοι που δεν ξέραμε. Θλιβεροί παλιάτσοι σε ένα άθλιο έργο ενός κατάπτυστου τσίρκου!
Ενός τσίρκου ,μιας κοινωνίας παραπαίουσας χωρίς δυνατότητα σωτηρίας ..μιας κοινωνίας σε ένα πολύ σάπιο βασίλειο Δανημαρκίας. Μιας κοινωνίας στηριγμένης σε μια ιδιότυπη “ΟΜΕΡΤΑ. “Ο Νόμος της σιωπής έπρεπε να βασιλεύει γιατί η κίβδηλη κοινωνία μας είναι δειλή.
Kρύβεται, δεν αντέχει το φως.
Θέλει όλα να γίνονται στο σκοτάδι. Ώσπου κάποια στιγμή αποκαλύπτονται όλα… Και δεν αρκούν ,είναι πολύ φτηνές, οι διαβεβαιώσεις του Υπουργού Θεοδωρικάκου, πως θα ριχτεί άπλετο φως… Άπλετο φως και στην Siemens, άπλετο φως και στην Νοvartis… άπλετο φως και στις υποκλοπές… άπλετο φως και για τον Καραϊβάζ;!
Όλα στο σκοτάδι με παλιάτσους και γελωτοποιούς…που φαίνεται να τους κρατάνε στο χέρι ,τους αξιοθρήνητους πολιτικάντηδες. Ιδίως όταν έχουν φροντίσει να έχουν κρυφά μυστικά στην άκρη.
ΟΜΕΡΤΑ λοιπόν για την ψυχή μιας αθώας ανυπεράσπιστης δωδεκάχρονης κόρης …!
Να είναι το εφαλτήριο ,το αίμα της ψυχής της ,να ρίξει ακόμη και κυβέρνηση …,Γιατί αν είχαν “αντρικά καρύδια” όλοι τούτοι που μας κυβερνάνε, θα έπρεπε σύσσωμοι να είχαν δηλώσει παραίτηση …
* Ο Ηλίας Ν. Ηλιακόπουλος είναι Δρ. Νομικής, Δικηγόρος