Με τόσα γενοβέζικα σπιτικά, θα βάζατε στοίχημα ότι είστε κάπου στην Ιταλία, αλλά γύρω όλοι μιλάνε γαλλικά! Είστε πολιορκημένοι από το απέραντο μπλε της Μεσογείου, αλλά οι πανύψηλες βουνοκορφές στην πλάτη σας έχουν ακόμα χιόνι! Μέχρι τώρα ξέρατε ότι το ψωμί το φτιάχνουν από σιτάρι, αλλά αυτό που τρώτε γίνεται από κάστανο! Με δυο λόγια: είστε στην Κορσική. Κι εδώ, όλα είναι κάπως!
Στην Κορσική, σαν από κάρμα, σε οδηγεί μια αίσθηση οικειότητας, μια συνάφεια. Θες επειδή και κάποιοι άλλοι Έλληνες, από τη Μάνη αυτοί, αναζήτησαν το 1675 την τύχη τους εδώ και ρίζωσαν; Θες επειδή εδώ παίχτηκαν κάποια επεισόδια της Οδύσσειας; Θες επειδή το νησί με τα αγέρωχα βουνά και τους περήφανους κατοίκους του αποπνέει μια λεβεντιά; Το σίγουρο είναι πως η Κορσική, αντικειμενικά καλλίστη (île de beauté), είναι ένα πολύ ιδιαίτερος τόπος!
Ακροπόλεις, αλλά και κρυμμένα μεσαιωνικά χωριά με στενά καλντερίμια. Βουνοκορφές που ξεπερνούν τα 2500 μέτρα. Ακτογραμμή μήκους 1000 χλμ. Ένα τεράστιο Εθνικό Πάρκο (3300 τ.χλμ) με δάση από καστανιές, βελανιδιές, οξιές, πεύκα και προστατευόμενα όρνεα. Καθαρές θάλασσες με αμμουδιές και απόκρημνοι γρανιτένιοι όγκοι να καθρεφτίζονται στο μπλε της Μεσογείου.
Αυτό είναι το προφίλ της Κορσικής των 250.000 περήφανων κατοίκων. Του τέταρτου σε μέγεθος νησιού της Μεσογείου, μετά τις Σικελία, Σαρδηνία και Κύπρο. Αλλά του ενός και μοναδικού από άποψη γεωγραφικών χαρακτηριστικών και ατμόσφαιρας.
Από το 1769, χρονιά που γεννήθηκε ο Ναπολέων Βοναπάρτης, το πιο διάσημο τέκνο της, η Κορσική είναι μέρος της Γαλλίας. Προηγουμένως, και με εξαίρεση τη μόλις 14 ετών αυτονομία της, με ηγέτη τον πεφωτισμένο Πασκουάλε Παολί, άλλαζε συνέχεια χέρια και αφεντικά. Σημαντικότερη θεωρείται η διακυβέρνησή της από τους Γενοβέζους, η επιρροή από τους οποίους στο λάιφσταιλ των Κορσικανών είναι, κατά ένα περίεργο τρόπο, πολύ πιο έντονη από αυτή των Γάλλων.