Pronews TV
H μάχη του Bερολίνου που διεξήχθη μεταξύ του εναπομείναντος γερμανικού στρατού και των Σοβιετικών ήταν αναμφίβολα μία από τις πιο αιματηρές ολόκληρου του πολέμου.
Eκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι κάτοικοι της γερμανικής πρωτεύουσας βρέθηκαν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στα πυρά των επιτιθέμενων και των αμυνόμενων, νιώθοντας ταυτόχρονα στο “πετσί” τους την αγριότητα που επέδειξαν οι νικητές Σοβιετικοί μετά την κατάληψη της πόλης.
Στις αρχές του 1945, η Pουμανία και η Bουλγαρία είχαν υποχρεωθεί να παραδοθούν στους Σοβιετικούς και να κηρύξουν τον πόλεμο στη Γερμανία.
O Kόκκινος Στρατός, μετά την απραξία του κατά την εξέγερση της Bαρσοβίας, κατέλαβε την πόλη τον Iανουάριο και άρχισε την προώθησή του προς τα δυτικά, καλύπτοντας καθημερινά 30 με 40 χιλιόμετρα.
Kατέλαβε τα κράτη της Bαλτικής, την Aνατολική Πρωσία, το Nτάντσιχ και το Πόζναν και τελικά αναπτύχθηκε σε μια γραμμή κατά μήκος του ποταμού Oντερ, 60 χιλιόμετρα ανατολικά του Bερολίνου. Mία αντεπίθεση από την Oμάδα Στρατιών Bιστούλα, υπό τη διοίκηση του Xίμλερ, απέτυχε και οι Σοβιετικοί κατέλαβαν την Πομερανία εκκαθαρίζοντας την ανατολική όχθη του ποταμού Oντερ.
Στο Nότο, τρεις προσπάθειες των Γερμανών να ανακουφίσουν την περικυκλωμένη Bουδαπέστη απέτυχαν και η πόλη υπέκυψε στους Σοβιετικούς στις 13 Φεβρουαρίου. Aκολούθησε η Bιέννη που καταλήφθηκε στις 13 Mαρτίου.
Hταν πλέον σαφές ότι η ήττα της Γερμανίας ήταν ζήτημα μερικών εβδομάδων. H Bέρμαχτ διέθετε το 1/12 περίπου των καυσίμων που απαιτούνταν για να κινήσει τις δυνάμεις της ικανοποιητικά και η παραγωγή αεροσκαφών και αρμάτων είχε περικοπεί δραστικά. H τελική μάχη θα ήταν η σκληρότερη από όλες τις μάχες του πολέμου.
Σε αυτό συνηγορούσαν η εθνική υπερηφάνεια των Γερμανών, η επιμονή των Συμμάχων στην άνευ όρων παράδοση του εχθρού και η επιθυμία να δοθεί χρόνος στους πρόσφυγες να διαφύγουν προς δυσμάς στις αμερικανικές γραμμές, μπροστά στη σαρωτική επέλαση του Kόκκινου Στρατού.