
Ένα από τα πιο μυστηριώδη ηχητικά φαινόμενα στην ιστορία συνεχίζει να προκαλεί ερωτήματα σε επιστήμονες και ερευνητές, 25 χρόνια μετά την πρώτη του καταγραφή.
Ο ήχος αυτός, γνωστός ως «Julia», είναι ένας παράξενος, υπόκωφος βόμβος που καταγράφηκε το 1999 από την NOAA (Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ).
Οι θεωρίες συνωμοσίας
Η πηγή του ήχου τοποθετήθηκε κάπου ανάμεσα στον Branfield Strait και το Cape Adare, δύο σημεία που βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μεταξύ τους. Αυτό από μόνο του έκανε τον εντοπισμό της προέλευσης του ήχου ακόμα πιο δύσκολο.
Η τεράστια απόσταση, η καθαρότητα της ηχητικής εγγραφής και η διάρκειά του καθιστούν το «Julia» μία από τις πιο παράξενες και ανεξήγητες καταγραφές της NOAA.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του ήχου στο διαδίκτυο, πλημμύρισε το Reddit και άλλα forum με θεωρίες που προσπαθούσαν να εξηγήσουν τι ήταν.
Μία από τις πιο ακραίες αναφέρει ότι την ίδια στιγμή με την ηχητική καταγραφή, φωτογραφίες από τον υποτιθέμενο δορυφόρο Apollo 33A5 της NASA δείχνουν μια τεράστια σκιά να κινείται στον Νότιο Ειρηνικό, κοντά στο Cape Adare.
Αν και πολλοί απορρίπτουν τις θεωρίες περί εξωγήινων, το κοινό δεν σταμάτησε να ψάχνει εναλλακτικές εξηγήσεις, ενώ δεν λείπουν και τα σχόλια που συνδέουν τον ήχο με «κάτι που δεν θέλουν να ξέρουμε».
Η εξήγηση της NOAA
Η πιο λογική εξήγηση έρχεται από τους ίδιους τους επιστήμονες της NOAA, οι οποίοι πιστεύουν ότι το «Julia» προκλήθηκε από ένα τεράστιο παγόβουνο που παρασυρόταν και χτύπησε σε υποθαλάσσιο ύφαλο κοντά στην Ανταρκτική.
«Η πιο πιθανή πηγή του ήχου είναι ένα μεγάλο παγόβουνο που προσάραξε στα ανοικτά της Ανταρκτικής», δήλωσε η NOAA σε σχετική έκθεση.
Ωστόσο, δεν υπάρχει απόλυτη επιβεβαίωση για την ακριβή προέλευση του ήχου, και έτσι το μυστήριο συνεχίζεται.
Οι υποθαλάσσιοι ήχοι όπως το«”Julia» προκαλούν φόβο αλλά και έλξη, γιατί συμβαίνουν σε μέρη που ο άνθρωπος δεν έχει εξερευνήσει πλήρως.
Μόνο το 5% των ωκεανών της Γης έχει χαρτογραφηθεί και κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά κρύβεται εκεί κάτω.