Υγεία
Ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πώς ακόμη και 3.000 βήματα ή περισσότερα την ημέρα μπορούν να καθυστερήσουν τις εγκεφαλικές μεταβολές και τη γνωστική έκπτωση που χαρακτηρίζουν τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ.
Τα στοιχεία μιας μελέτης διάρκειας 14 ετών έδειξαν ότι για όσους πραγματοποιούσαν από 3.000 έως 5.000 βήματα την ημέρα, η γνωστική έκπτωση καθυστερούσε κατά μέσο όρο 3 χρόνια.
Όσοι έφταναν τα 5.000 με 7.000 βήματα, εμφάνιζαν καθυστέρηση της έκπτωσης κατά 7 χρόνια.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 296 άτομα ηλικίας από 50 έως 90 ετών που δεν είχαν γνωστική έκπτωση στην αρχή της μελέτης.
Τα στοιχεία περιλάμβαναν ετήσιες γνωστικές αξιολογήσεις, μετρητές βημάτων, καθώς και εξετάσεις για τον εντοπισμό τοξικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο.
Έτσι, όπως διαπιστώθηκε, σε άτομα με υψηλά επίπεδα πρωτεϊνών, η αυξημένη σωματική δραστηριότητα συσχετίστηκε με βραδύτερη γνωστική κάμψη και καθυστέρηση της συσσώρευσής τους.
Αντίθετα, σε άτομα με καθιστική ζωή, η συσσώρευση των τοξικών πρωτεϊνών και η γνωστική έκπτωση προχωρούσαν πολύ πιο γρήγορα. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Medicine.
«Ενθαρρύνουμε τους ηλικιωμένους με αυξημένο κίνδυνο Αλτσχάιμερ να υιοθετήσουν μικρές αλλαγές στα επίπεδα δραστηριότητάς τους, ώστε να δημιουργήσουν σταθερές συνήθειες που προστατεύουν ή ωφελούν την εγκεφαλική και γνωστική τους υγεία», δήλωσε η Δρ. Γουάι-Γινγκ Γιάου, κύρια συγγραφέας της μελέτης στο νοσοκομείο Mass General Brigham στη Βοστώνη.
Η νόσος Αλτσχάιμερ πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους
Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι 50 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με άνοια, με τη νόσο Αλτσχάιμερ να αποτελεί τη συχνότερη μορφή.
Η πάθηση σχετίζεται με τη συσσώρευση δύο τοξικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλo.
Αν και οι ερευνητές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο της «αντίστροφης αιτιότητας», δηλαδή ότι ίσως τα πρώιμα στάδια του Αλτσχάιμερ μειώνουν τη δραστηριότητα των ηλικιωμένων, τα στοιχεία δείχνουν ότι η άσκηση έχει προστατευτικό ρόλο.
«Χρειαζόμαστε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές για να αποδείξουμε την αιτιότητα, αλλά είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το ενδεχόμενο ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να αλλάξει την πορεία της νόσου», σημείωσε η Δρ. Γουάι-Γινγκ Γιάου, προσθέτοντας:
«Όσον αφορά στους πιθανούς μηχανισμούς, αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου, την οποία θέλουμε να εξετάσουμε σε μελλοντικές μελέτες».
Η ακριβής διαδικασία παραμένει αδιευκρίνιστη, ωστόσο είναι γνωστό ότι η άσκηση βελτιώνει τη ροή αίματος, μειώνει τη φλεγμονή, αυξάνει ορμόνες και παράγοντες ανάπτυξης που ωφελούν τον εγκέφαλο.
