Κάθε 28η Οκτωβρίου, εκτός από τις παρελάσεις και τις σημαίες, σε πολλά ελληνικά σπίτια και σχολεία εμφανίζεται ένα γνώριμο πιάτο: μπακαλιάρος σκορδαλιά. Πολλοί τον θεωρούν «το φαγητό της ημέρας» — όμως είναι πράγματι παραδοσιακό έδεσμα του εορτασμού του ΟΧΙ; Η απάντηση είναι… όχι ακριβώς.

Ο μπακαλιάρος σκορδαλιά είναι παραδοσιακά συνδεδεμένος με την 25η Μαρτίου, την εορτή του Ευαγγελισμού και της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Εκείνη την ημέρα, η Εκκλησία επιτρέπει “κατάλυση ιχθύος” — δηλαδή μπορούμε να φάμε ψάρι, ακόμη κι αν πέφτει μέσα στη νηστεία της Σαρακοστής.

Επειδή ο φρέσκος δεν ήταν πάντα εύκολος ή οικονομικός, οι Έλληνες των περασμένων αιώνων επέλεξαν τον παστό μπακαλιάρο, που μπορούσε να διατηρηθεί εύκολα. Έτσι καθιερώθηκε το πιάτο που αγαπάμε μέχρι σήμερα.

Η 28η Οκτωβρίου, αντίθετα, δεν έχει θρησκευτική νηστεία ή σχετική παράδοση που να συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο φαγητό. Ωστόσο, επειδή τα σχολεία και οι δημόσιοι εορτασμοί συχνά ακολουθούν το πρότυπο της 25ης Μαρτίου, ο μπακαλιάρος σκορδαλιά “μεταφέρθηκε” και σ’ αυτή τη γιορτή — περισσότερο ως συνήθεια και συμβολισμός, παρά ως ιστορικό έθιμο.

Σήμερα, λοιπόν, ο μπακαλιάρος της 28ης Οκτωβρίου είναι μια σύγχρονη, ανεπίσημη παράδοση: ένα πιάτο που συνδυάζει μνήμη, γεύση και εθνική περηφάνια.
Κι αν το καλοσκεφτείς, δεν χρειάζεται να υπάρχει “επίσημος” λόγος για να φας μπακαλιάρο σκορδαλιά.

Είναι απλώς… νόστιμος λόγος να θυμηθείς την ιστορία!