Οι γυναίκες που έχουν αντιμετωπίσει ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για πρόωρη ή πρώιμη εμμηνόπαυση, καθώς και για ανάγκη χειρουργικής εμμηνόπαυσης σε νεότερη ηλικία από τον μέσο όρο.

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν επτά φορές περισσότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε χειρουργική εμμηνόπαυση, η οποία συμβαίνει όταν αφαιρούνται και οι δύο ωοθήκες πριν από τη φυσική εμμηνόπαυση. Αυτή η χειρουργική επέμβαση συνήθως γίνεται όταν άλλες θεραπείες για την ενδομητρίωση αποτύχουν.

Η ενδομητρίωση είναι μια πάθηση που επηρεάζει περίπου μία στις 10 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, και εμφανίζεται όταν τα κύτταρα που μοιάζουν με εκείνα του εσωτερικού τοιχώματος της μήτρας αναπτύσσονται σε άλλες περιοχές του σώματος, προκαλώντας έντονο πόνο, προβλήματα γονιμότητας και βαριά εμμηνορροϊκά συμπτώματα.

Η ενδομητρίωση και οι θεραπείες της μπορεί να μειώσουν την ποιότητα και ποσότητα των ωαρίων, ενώ η μελέτη αυτή αποκαλύπτει για πρώτη φορά τις επιπτώσεις της στις ηλικίες εμφάνισης της εμμηνόπαυσης.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Human Reproduction και στοιχεία της φωτίζει ο Guardian, διαπίστωσε ότι η χειρουργική εμμηνόπαυση κρινόταν επιβεβλημένη κατά μέσο όρο 19 μήνες νωρίτερα σε γυναίκες με ενδομητρίωση και η φυσική εμμηνόπαυση ερχόταν πέντε μήνες νωρίτερα.

Με επικεφαλής την Δρ. Χσιν-Φανγκ Τσουνγκ του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση είχαν διπλάσιες πιθανότητες να υποβληθούν σε πρόωρη χειρουργική εμμηνόπαυση κάτω των 40 ετών και 1,4 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν φυσική εμμηνόπαυση στην ίδια ηλικία.

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από 279.048 γυναίκες, εκ των οποίων οι 10.367 (3,7%) ανέφεραν ενδομητρίωση σε πέντε μελέτες κοόρτης που διεξήχθησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία, τη Σουηδία και την Ιαπωνία μεταξύ 1996 και 2022. Όλες οι μελέτες ήταν μέρος μιας διεθνούς κοινοπραξίας μελετών για την υγεία των γυναικών.

Οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν βέβαια ότι μεταξύ των συμμετεχόντων γυναικών δεν στάθηκε εφικτό να κάνουν τη διαφοροποίηση μεταξύ υποτύπων και σταδίων ενδομητρίωσης ή να προσδιορίσουν εάν οι γυναίκες έλαβαν χειρουργική εκτομή ή αφαίρεση ενδομητρίου-κύστεων που μπορούν να επηρεάσουν τον αριθμό των ωαρίων.

Οι γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε υστερεκτομή με διατήρηση της ωοθηκικής τους λειτουργίας αποκλείστηκαν από την ανάλυση, επομένως οι υστερεκτομές δεν θα εξηγούσαν την πρώιμη φυσική εμμηνόπαυση που εξέταζε η μελέτη.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης για την ενδομητρίωση επικεντρώνονται κυρίως στον πόνο, την υπογονιμότητα και τη θεραπεία. Η εμμηνόπαυση αναφέρθηκε μόνο στο πλαίσιο της θεραπείας της ενδομητρίωσης σε γυναίκες που έχουν ήδη περάσει στην εμμηνόπαυση.

Η Τσανγκ δήλωσε ότι ελπίζει ότι τα στοιχεία θα βελτιώσουν τις κατευθυντήριες γραμμές διαχείρισης της ενδομητρίωσης, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης και των στρατηγικών για την πρώιμη ή ιατρικά προκλητή εμμηνόπαυση, η οποία έχει συσχετιστεί με ανεπιθύμητες εκβάσεις, όπως η οστεοπόρωση και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.

«Οι γυναίκες με ενδομητρίωση θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρώιμης ή προκλητής εμμηνόπαυσης», δήλωσε η Τσανγκ, προσθέτοντας ότι αυτές οι γυναίκες θα πρέπει να επισκέπτονται τακτικά τον γιατρό τους για να ελέγχουν τους παράγοντες κινδύνου χρόνιων παθήσεων και τις στρατηγικές πρόληψης.