Η ιταλική κυβέρνηση απαγόρευσε στα σκάφη ανθρωπιστικών οργανώσεων που μεταφέρουν παράνομους μετανάστες από τη Λιβύη να δένουν στα ιταλικά λιμάνια, κάτι που κατά πάσα πιθανότατα, αυτοί θα αρχίσουν να έρχονται προς την Κρήτη, όπως έχει συμφωνήσει η Ελλάδα.

Το σχετικό διάταγμα υπέγραψαν οι Ιταλοί υπουργοί Εσωτερικών, Εξωτερικών, Μεταφορών και Υγείας της κυβέρνησης Κόντε.

Παράλληλα, στο κέντρο μεταναστών της Λαμπεντούζα δεν μπορούν πλέον να εξασφαλισθούν οι απαιτούμενες συνθήκες, με την τήρηση των αναγκαίων αποστάσεων ασφαλείας. Ο δήμαρχος του νησιού Τοτό Μαρτέλο ζήτησε από την κυβέρνηση της Ρώμης να σταλεί πλοίο το οποίο να αγκυροβολήσει έξω από το λιμάνι της Λαμπεντούζα, ώστε να φιλοξενήσει προσωρινά όλους τους μετανάστες που θα αφιχθούν τις επόμενες ημέρες.

Η απόφαση ελήφθη αργά χθες αφού ένα πλοίο που έχει ναυλώσει η γερμανική ΜΚΟ Sea Eye περισυνέλεξε 150 ανθρώπους ανοικτά της Λιβύης και κατευθύνθηκε προς την Ιταλία.

«Για όλη τη διάρκεια της εθνικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης που προκλήθηκε από τον εξάπλωση του ιού που προκαλεί την COVID-19, τα ιταλικά λιμάνια δεν μπορούν να εγγυηθούν τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να χαρακτηριστούν και να προσδιοριστούν ως τόποι ασφάλειας.»

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης προσδιορίζεται να λήξει στις 31 Ιουλίου, αλλά η καταληκτική ημερομηνία μπορεί να παραταθεί.

Η χθεσινή εντολή φέρει την υπογραφή των υπουργών Εσωτερικών και Μεταφορών καθώς και του υπουργού Υγείας Ρομπέρτο Σπεράνζα.

Έπειτα από μια σχετική ανάπαυλα στις αφίξεις πλεούμενων με πρόσφυγες από την Αφρική, οι αριθμοί άρχισαν να ανεβαίνουν πάλι τους πρώτους δύο μήνες του έτους, για να πέσουν απότομα τον Μάρτιο, καθώς η Ιταλία επλήγη από την επιδημία του κοροναϊού.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

«Ακόμη και όταν η ζωή στην Ευρώπη έχει σχεδόν σταματήσει, τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να προστατεύονται», έγραψε η ΜΚΟ σε ένα tweet χθες, ανακοινώνοντας ότι «διέσωσε» 150 ανθρώπους.

«Τώρα οι φιλοξενούμενοί μας χρειάζονται ένα λιμάνι ασφάλειας».