Εσωτερική Ασφάλεια
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου και μίλησε για την απουσία της κατηγορουμένης την πρώτη μέρα της δίκης, για τον γολγοθά που ανεβαίνει από τη μέρα της επίθεσης αλλά και για τον 40χρονο ως η πέτρα του σκανδάλου.
«Από την πρώτη μέρα ήταν το ερωτηματικό, το “γιατί”. Ήταν μεγάλη προσβολή και απογοήτευση. Μαζί με μένα ταλαιπωρείται και η οικογένειά μου. Ενώ ήμασταν όλοι εκεί εκείνη επέλεξε να μην έρθει. Έχει μια στάση που δεν δείχνει ίχνος μεταμέλειας, δεν έχει κατανοήσει τι έχει κάνει και πόσο σοβαρό είναι αυτό. Κρατάει μια απόσταση, σαν να μην την αφορά. Για μένα ήταν μονόδρομος, το οφείλω στον εαυτό μου, θεωρώ ότι θα με βοηθήσει να καταλάβω και να ξεπεράσω σιγά σιγά όλο αυτό το σοκ που έχω υποστεί και να μπορέσω να προχωρήσω παρακάτω» είπε.
Αναφερθηκε επίσης και στον 40χρονο που εμπλέκεται στην υπόθεση της επίθεσης με το βιτριόλι, ο οποίος αρχικά παρουσιαζόταν από τα Μέσα ως το μήλο της έριδος ανάμεσα στις δύο κοπέλες.
Η 35χρονη τόνισε ότι δεν τον γνωρίζει.
«Καλό θα είναι να εξετάζουμε αυτά που δηλώνουμε, πρέπει να ελέγχουμε τη βαρύτητα του λόγου μας. Θα ήθελα να έρθει και να πει την αλήθεια, αυτά που ξέρει, τα γεγονότα. Το έχω δηλώσει, δεν ξέρω πώς είναι η φωνή του, η όψη του, δεν είχα καμία σχέση μαζί του» τόνισε.
Και συνέχισε: «Δεν υπήρχε ερωτική αντιζηλία, δεν είχε σχέση δική μου με αυτό τον άνθρωπο, δεν τον είχα συναντήσει ποτέ, δεν ξέρω τη φυσιογνωμία του, μόνο την συνομιλία στο messenger. Όχι δεν έχει κάνει καμία κίνηση, ούτε ο ίδιος ουτε κάποιος από την πλευρά του. Εγώ δεν ενόχλησα ποτέ κανέναν από τους 2, όλα τα μηνύματα στη δικογραφία έχουν έρθει από τις δύο πλευρές προς εμένα. Προσπάθησα να είμαι ευγενική και με τους, ήμουν ειλικρινής και με τους δύο. Τη δράστιδα την έβλεπα μια φορά το χρόνο, δεν βγαίναμε, δεν ήμασταν φίλες, μια τυπική συναναστροφή».
Περιέγραψε επίσης πώς ένιωσε όταν εμφανίστηκε στο δικαστήριο και ήταν εκεί όλα τα Μέσα Ενημέρωσης.
«Έτσι και αλλιώς ήταν για μένα δύσκολο, είμαι για μήνες στην απομόνωση, ήταν σοκ να βρεθώ με τόσο πολύ κόσμο, πόσω μάλλον όταν ξέρω ότι όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω μου. Με σόκαρε, δεν με τρόμαξε, ήξερα τι θα συμβεί, προσπάθησαν να το διαχειριστώ με ψυχραιμία» ανέφερε.
«Θα είμαι εκεί σε κάθε δίκη, λυπάμαι που δεν βρίσκει το θάρρος να αναλάβει τις ευθύνες της, μόνο τη θέση της επιβαρύνει με αυτή τη συμπεριφορά. Κάθε φορά που δεν θα έρχεται θα αποδεικνύειο ότι είναι αμετανότητα. Δέχομαι πολλά μηνύματα από τον κόσμο. Συνέχεια με ρωτάνει πώς είναι η υγεία μου».
«Ήταν τόσες πολλές οι σκέψεις. Κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν για τη γιατρό να μου δείξει το μέγεθος της ζημιάς και την προσπάθεια που έπρεπε να κάνει για να αποκαταστήσει τη βλάβη. Αυτές τις εικόνες η μητέρα μου έπρεπε να βρίσκει το θάρρος να τις αντιμετωπίζει, εκείνη το ήξερε, εγώ όχι. Συνειδητοποίησα πόσο τυχερή είμαι που σώθηκα. Είναι ένας τρόπος να συνειδητοποιώ ότι δεν θα μπορέσω να είμαι όπως ήμουν. Δεν είχα δει την εικόνα μου, γυρνούσα το κεφάλι από την άλλη» είπε για την πρώτη στιγμή που είδε τις φωτογραφίες της που είχε καεί.
«Ο σωματικός πόνος πάντα ξεχνιέται, οι πόνοι είναι αφόρητοι κάθε φορά που είναι να κάνω θεραπεία, χειρουργείο ή κάτι ενέσιμο. Είχα περάσει μια πολύ δύσκολη περίοδο στο νοσοκομείο. Ήταν αμέτρητες οι φορές που λύγισα. Στα πρώτα χειρουργεία ήμουν σε σοκ, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, να μιλήσω. Δεν ρωτούσα τη γιατρό, φοβόμουν. Σκεφτόμουν “κορίτσι μου δεν έχεις κάτι να φοβάσαι, το χειρότερο είναι να πεθάνεις. Είναι το ίδιο για σένα με την κατάσταση με την οποία βρίσκεσαι”. Σκεφτόμουν ότι μονο καλύτερα θα μπορούσε να πάει».
