Εθνικά Θέματα
«Ευρώπη-Τουρκία-Εξελίξεις-Προοπτικές. Η διασφάλιση των συμφερόντων Ελλάδας και Κύπρου», ήταν το θέμα εκδήλωσης με κεντρικούς ομιλητές τους ευρωβουλευτές Νίκο Ανδρουλάκη, Κώστα Χρυσόγονο και Γιώργο Κύρτσο που διοργανώθηκε από την «Εύξεινο Λέσχη Φλώρινας» και στην οποία ακούστηκαν ενδιαφέρουσες απόψεις για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, ΕΕ-Τουρκίας και για τις γενοκτονίες.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε ο κ. Ανδρουλάκης, «όλοι στην Ευρώπη καταλαβαίνουν ότι ο Ερντογάν είναι παράγων αποσταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής, είτε αφορά τη Συρία, είτε άλλες γείτονες περιοχές με την Τουρκία», υπενθύμισε «τί έγινε με το Κυπριακό», καθώς και τη «σοβαρή στρατηγική που ακολούθησε η Ελλάδα την προηγούμενη δεκαπενταετία, εντάσσοντας την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση», για να υπογραμμίζει ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή χωρίς εθνολαϊκιστικές κραυγές».
Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο, η πολιτική της Ευρώπης προς την Τουρκία συνδέεται και με το γεγονός ότι το 35% των επενδύσεων στη γειτονική χώρα είναι γερμανικές και ολλανδικές.
«Η Τουρκία έχει τεράστια εξάρτηση από την Ευρώπη κι εμείς οφείλουμε να κινηθούμε ως μια ευρωπαϊκή χώρα», σημείωσε.
Σε ερώτηση, αν η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα βοηθούσε στην εξομάλυνση των σχέσεων με την Ελλάδα, απάντησε ότι «άν η Τουρκία γίνει μια κανονική χώρα, μια κανονική δημοκρατία, μια κανονική οικονομία, προφανέστατα εμείς παραμένουμε σταθεροί στην πολιτική που έλεγε ότι δεν κλείνουμε την πόρτα στην Τουρκία, αρκεί να πληροί ορισμένα κριτήρια».
Αναφερόμενος στην τουρκική κοινωνία, είπε ότι «λαός που ευημερεί, δεν θέλει να μπει σε περιπέτεια. Και πρέπει να πιέσουμε η Τουρκία να πάει σε μια καλύτερη κατεύθυνση, ώριμης δημοκρατίας. Να μπορούν τα κανάλια να λειτουργούν κανονικά, να μην φυλακίζονται δημοσιογράφοι και δικαστές και οι πολιτικοί αντίπαλοι να μπορούν να εκφράσουν την άποψή τους. Να φτιάξουμε ένα τέτοιο περιβάλλον ώστε να σταθεροποιηθεί η Τουρκία με μια ειδική σχέση με την ΕΕ ώστε κι εμείς να μην έχουμε προβλήματα».
Ειδική μνεία έκανε τέλος, στο θέμα των γενοκτονιών, τονίζοντας ότι «κατά την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, υπήρξε απέναντι σε όλους τους χριστιανικούς πληθυσμούς πρακτική γενοκτονιών». Μετέφερε δε τις εντυπώσεις του από το μουσείο γενοκτονίας του Ερεβάν όπου υπήρχαν φωτογραφίες με τα κορίτσια που τα πήγαιναν στα σκλαβοπάζαρα της Συρίας και τα πουλούσαν σε όλο τον αραβικό κόσμο.
