Ελληνική Πολιτική
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποχωρεί συνεχώς απέναντι στην Τουρκία αρχής γενομένης από τις «φάπες» που δέχτηκε από το Oruc Reis το καλοκαίρι του 2020 και πιο πρόσφατα με την εγκατάλειψη της ηλεκτροδότησης της Κύπρου.
Στο ενδιάμεσο έγινε η μερική αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου από όπου αποσύρθηκε σχεδόν ο… μισός οπλισμός και στην συνέχεια η κρίση της Κάσου.
Τον Αύγουστο το 2020 το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis, εισήλθε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και πραγματοποίησε έρευνες και μάλιστα με την συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων!
Να υπενθυμιστεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε τα μισά αποθέματα οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών των νησιών στην Ουκρανία όπως επίσης και άδειασε τις αποθήκες των Κεχριών και της Ηπείρου, για να στείλει στην Ουκρανία βλήματα των 155 χλστ. και των 203 χλστ.
Συνολικά, το είδος και οι ποσότητες του πολεμικού υλικού που αποσύρθηκαν από τα νησιά είναι τα εξής:
122 ΤΟΜΑ BMP-1 με όλα τα πυρομαχικά των πολυβόλων τους
15.000 βλήματα των 73 χλστ.
2.100 ρουκέτες των 122 χλστ.
20.000 επιθετικά τυφέκια ΑΚ-47 Καλάσνικοφ
3.200.000 φυσίγγια των 7,62 χιλιοστών,
60 MANPAD FIM-92 Stinger,
17.000 βλήματα πυροβολικού των 155 χιλιοστών
1.100 αντιαρματικές ρουκέτες RPG-18
Βέβαια αυτή ήταν η αρχική λίστα καθώς στην συνέχεια δόθηκαν κι άλλα πράγματα:
Παραδόθηκαν 32 ρυμουλκούμενα πυροβόλα και άλλα 50.000 βλήματα των 105 χλστ.
Να σημειώσουμε ότι τα ρυμουλκούμενα πυροβόλα έχουν αποδειχτεί στη σύγκρουση της Ουκρανίας εξαιρετικά χρήσιμα, καθότι μπορούν να ρυμουλκηθούν από οποιαδήποτε πλατφόρμα χωρίς να επηρεάζονται από τυχόν τεχνικές βλάβες ή να στοχοποιούνται με την ίδια ευκολία που στοχοποιούνται τα αυτοκινούμενα πυροβόλα.
Έχουν μετάσχει σε μεγάλο αριθμό μαχών και έχουν αποδειχθεί απόλυτα αξιόπιστα χωρίς να υπάρχει η παραμικρή απώλεια μέχρι στιγμής.
Είναι πυροβόλα τα οποία είναι ιδανικά για τα νησιά από τα οποία δυστυχώς πλέον έχουν αποσυρθεί.
Όπως και να έχει η μερική αυτή αποστρατιωτικοποίηση αναπόφευκτα οδηγεί στο να μην μπορεί να αντισταθεί η Ελλάδα στην Τουρκία και έτσι η Άγκυρα να πετυχαίνει πάντα τους στόχους της, λόγω «αυτοαφοπλισμού».
Ο εξοπλισμός των νησιών έγινε με το σκεπτικό να δημιουργηθεί ένα απροσπέλαστο τείχος για τους Τούρκους και ειδικότερα για το τουρκικό Ναυτικό.
Το τουρκικό Ναυτικό φοβάται πάντα την πιθανότητα να βρεθεί ανάμεσα σε πολλαπλές πιθανές ενέδρες.
Ενέδρες και παγίδες που δημιουργούνται από το σύνολο των νησιών.
Αυτή η αρχιτεκτονική ασφαλείας όμως έχει υποστεί ζημιές λόγω της παραχώρησης πολύτιμου αμυντικού υλικού στην Ουκρανία.
Στην συνέχεια το καλοκαίρι του 2024 έγινε η κρίση της Κάσου.
Όπου οι Τούρκοι εμπόδισαν το ιταλικό πλοίο «IEVOLI RELUME» να πραγματοποιήσει έρευνες για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης για την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Κύπρου.
Και οι υποχωρήσεις συνεχίζονται καθώς το πρόγραμμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης -Κύπρου, ματαιώθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη μετά την πίεση που δέχθηκαν τα σκάφη της γαλλο-ιταλικής κοινοπραξίας από τα τουρκικά πολεμικά, μόλις τολμούσαν να βγουν εκτός των 6 μιλίων των ΕΧΥ.
Διαδικαστικά ο ΑΔΜΗΕ σταμάτησε να πληρώνει την γαλλική Nexans για το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου και το δεύτερο ιταλικό ερευνητικό σκάφος IEVOLI RELUME, που ανέμενε επί μέρες στο λιμάνι του Ηρακλείου, έχει αποπλεύσει επιστρέφοντας στη βάση του στη Μεσίνα της Ιταλίας,
Πριν δύο εβδομάδες, και το άλλο ιταλικό ερευνητικό σκάφος NG WORKER είχε αποχωρήσει από την Ελλάδα και βρίσκεται ήδη και αυτό στη Μεσίνα.
Οι γεωπολιτικές εξελίξεις δεν έχουν επιτρέψει μέχρι σήμερα την έξοδο του ερευνητικού πλοίου που έχει ναυλώσει η γαλλική εταιρεία στα διεθνή ύδατα, με αποτέλεσμα να μην προχωρούν οι απαραίτητες έρευνες βυθομέτρησης για την πόντιση του υποβρύχιου καλωδίου.
Τα δύο ερευνητικά τις τελευταίες εβδομάδες πραγματοποίησαν έρευνες εντός και εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων βορείως της Κρήτης, όπου υπήρξε η προκλητική παρέμβαση της Τουρκίας με αποστολή κορβέτας, η οποία μάλιστα ισχυρίστηκε ότι οι έρευνες γίνονταν σε μη οριοθετημένη περιοχή, επαναφέροντας την αξίωση για περιορισμό της άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας εντός των χωρικών υδάτων της, ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού!
Το αποτέλεσμα; Στις 28 Φεβρουαρίου ο ΑΔΜΗΕ θα έπρεπε να καταβάλει στη Nexans εκκρεμείς δόσεις ύψους 70 εκατ. ευρώ, αλλά δεν το έκανε και το πρόγραμμα διακόπηκε.
Η Ελλάδα πρακτικά υπέκυψε στον τουρκικό εκβιασμό και την στρατιωτική απειλή που δέχθηκε από την Τουρκία, αναγνωρίζοντας de facto το τουρκολιβυκό Μνημόνιο για την ΑΟΖ που «αρπάζει» ολόκληρο το νοτιοανατολικό κομμάτι της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή η κυβέρνηση αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα να βγουν δημόσια στον ελληνικό λαό και να πουν πως ακριβώς σκοπεύουν να επιλύσουν τις διαφορές με την Τουρκία σε ό,τι αφορά την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.
