Ιστορία
Στις 3 Ιανουαρίου του 1944 ο άσσος της Αμερικανικής Αεροπορίας, ταγματάρχης (Ι) Gregory “Pappy” Boyington καταρρίπτεται μετά από άνιση μάχη με ιαπωνικά A6M στον Ειρηνικό.
Ο Boyington ήταν απόφοιτος του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στην αεροναυπηγική και κατετάγη στο πρόγραμμα εκπαίδευσης εφέδρων αξιωματικών του Στρατού (Army ROTC), ως ανθυπολοχαγός παρακτίου πυροβολικού. Ζήτησε να γίνει πιλότος με το Διάταγμα Δοκίμων Αεροπορίας του 1935 αλλά το ότι ήταν παντρεμένος τον εξαιρούσε. Το επόμενο έτος αξιοποίησε ένα «παράθυρο» και μετατάχθηκε ως πιλότος στο Σώμα Πεζοναυτών που εξελίχθηκε σε πιλότος-εκπαιδευτής.
Ο Boyington (δεξιά) με τον Kawato Masajiro το1977. Ο Kawato ήταν Ιάπωνας πιλότος που είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τον Boyington στην αερομαχία της 3ης Ιανουαρίου.
Τον Αύγουστο του 1941 θα ενταχθεί στην CAMCO, μια πολιτική εταιρία «βιτρίνα» για τους πιλότους εθελοντές των «Ιπτάμενων Τίγρεων» που πολεμούσαν στην Κίνα κατά των Ιαπώνων.
Ο “Pappy” παρατσούκλι που απέκτησε εξαιτίας της σχετικά μεγαλύτερης ηλικίας του (ήταν 31 ετών και οι υπόλοιποι πιλότοι στην περιοχή των 20, ήταν επομένως “παππούς” με τα τότε δεδομένα), θα σημειώσει 6 καταρρίψεις με τους «Ιπτάμενους Τίγρεις» πριν μεταταχθεί πάλι στο αεροπορικό σκέλος του USMC ένα χρόνο μετά και στη διοίκηση της μοίρας «Μαύρα Πρόβατα» ( Baa Baa Black Sheep) για να πετύχει 22 ακόμα καταρρίψεις εξελισσόμενος στον μεγαλύτερο Άσσο των ΗΠΑ.
Στις 3 Ιανουαρίου, 48 αμερικανικά αεροπλάνα δέχτηκαν επίθεση από 70 ιαπωνικά κι ο “Pappy” κατέρριψε ένα πριν καταρριφθεί κι ο ίδιος. Θα επιζήσει και θα περισυλλεγεί από ιαπωνικό υποβρύχιο για να περάσει το υπόλοιπο του πολέμου σε αιχμαλωσία.
Κέρδισε το παράσημο της Τιμής του αμερικανικού Κογκρέσου και τον Ναυτικό Σταυρό.
Ο Pappy είχε αποκτήσει τον τίτλο του «κακού» παιδιού των Πεζοναυτών εξαιτίας της χρόνιας εξάρτησης από το αλκοόλ (κατέβαζε τα μπουκάλια σαν απλό ρόφημα) γεγονός που του προκαλούσε μεγάλα σκαμπανεβάσματα στο χαρακτήρα του και αρκετές βίαιες εκρήξεις, όχι βέβαια ότι ήθελε και πολύ. Μπορούσε να τσακωθεί έτσι εύκολα ακόμη και χωρίς να έχει πιει καθόλου.
Ήταν όμως έντιμος, ευθύς στους τρόπους του και ενέπνεε σεβασμό στους υφιστάμενούς του με το θάρρος που επεδείκνυε στη μάχη.
Πέθανε το 1988.
Εμφάνιση του Boyington (στο κέντρο) στο τηλεπαιχνίδι «Πες την αλήθεια» στην αμερικανική τηλεόραση τη δεκαετία του ΄50
