Κοινωνία
Συγκλονίζει η ιστορία μίας 48χρονης μητέρας στον Βόλο που αναγκάστηκε να «παραδώσει» την 9χρονη κορούλα της σε ορφανοτροφείο λόγω οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει.
Η μικρή παρακολουθούσε μαθήματα στο Ειδικό Σχολείο, υποβάλλεται σε μετάγγιση αίματος κάθε 20 ημέρες και ζούσε με τη μητέρα της στο σπίτι τους που έχει μείνει χωρίς ρεύμα και νερό.
Έτσι, η μητέρα βρήκε τη δύναμη να πάει στην Πρόνοια.
Εκεί, τους είπε «Σας δίνω το παιδί μέχρι να σταθώ στα πόδια μου. Δεν μπορώ να το ζήσω», σύμφωνα με δημοσίευμα.
Η ασθένεια της μικρής δρομολόγησε άμεσα τις διαδικασίες και δόθηκε στο Ορφανοτροφείο με εισαγγελική παραγγελία. Η 9χρονη έκλαιγε ασταμάτητα για 15 ημέρες και ηρέμησε μόνο όταν είδε ξανά τη μητέρα της.
«Πώς να ζούσα το παιδί, χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς φαγητό. Μετά τον θάνατο του πατέρα της πριν τρία χρόνια κοιμόταν μαζί μου. Έπρεπε να της δώσω να καταλάβει πως την αφήνω για το καλό της και πως σύντομα θα είμαστε ξανά μαζί. Έκτοτε, πέρασαν έξι μήνες και το παιδί παραμένει στο ίδρυμα» λέει η 48χρονη μητέρα.
Η γυναίκα έχασε τον σύζυγό της πριν τρία χρόνια, από πνευμονία. Η οικονομική τους κατάσταση ήταν από πριν δύσκολη, ωστόσο, μετά τον θάνατο του άνδρα, επιδεινώθηκε.
Η κόρη τους αρρώστησε έναν χρόνο πριν πεθάνει ο πατέρας της, ενώ η 48χρονη δεν έχει καμία οικονομική βοήθεια από τους συγγενείς της:
«Ο πατέρας μου θα μπορούσε να βοηθήσει αλλά δεν θέλει. Δεν ενέκρινε ποτέ τον σύζυγό μου και οι σχέσεις μας διαταράχθηκαν. Έχει μια νέα ζωή και δεν χωράμε σε αυτή, παρότι από την πρώην σύζυγο αποκόμισε μια μεγάλη κληρονομιά. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεται και στην ετεροθαλή αδελφή του».
Συγκλονίζοντας, η γυναίκα σε αυτό το σημείο λέει πως έβλεπε παντού αδιέξοδο και έτσι, «μια ημέρα είπα πως δεν θα πεθάνει το παιδί μου και έτσι σηκώθηκα το πρωί, τη φίλησα και πήγα γραμμή στην Πρόνοια».
«Δεν μπορώ να ζήσω το παιδί, θα πεθάνει. Δεν έχω φαγητό, ρεύμα, νερό. Πόνεσα βαθιά αλλά λύση δεν υπήρχε. Εάν δεν το έδινα εγώ, κάποια στιγμή θα το παίρνανε το παιδί. Μάνα είμαι. Έπρεπε να αποφασίσω εάν θα πεθάνει δίπλα μου με την κατάσταση που ζούσαμε ή θα σωθεί μακριά μου» προσθέτει.
Η μητέρα βλέπει την 9χρονη κόρη της κάθε 20 ημέρες και τη συνοδεύει στο νοσοκομείο για τις μεταγγίσεις, ενώ η ίδια ζει σε ένα συγγενικό σπίτι, σε κάποιο χωριό της Θεσσαλίας.
Το χρέος της στη ΔΕΗ είναι 10.000 ευρώ και στη ΔΕΥΑΜΒ 2.650 ευρώ.
«Μπορώ να δουλέψω ως μοδίστρα στο σπίτι και να φροντίζω το παιδί μου ταυτόχρονα. Μπορώ να κάνω όποια δουλειά χρειαστεί. Πρέπει να ζήσουμε και το μόνο που ζητάω είναι να δουλέψω», κατέληξε η ίδια.
