Όπως το νερό αποτελεί την πηγή ζωής για κάθε τι στον πλανήτη, έτσι και κατά την μεταλλευτική διαδικασία είναι απαραίτητο για την εξόρυξη των μετάλλων. Τι γίνεται όμως με τα απορρίμματα της εξόρυξης, αφού έχει εξαχθεί το πολύτιμο μετάλλευμα.

Όλα τα μεταλλεία παράγουν μια μορφή επεξεργασμένων καταλοίπων που ονομάζονται τέλματα.

Για χρόνια η υγρή μάζα των αποβλήτων αυτών αποτελούσε το σημείο τριβής με περιβαλλοντικές οργανώσεις, καθώς ανάμεσα στα βουνά των υπολειμμάτων της εξόρυξης υπήρχαν βαριά και άλλα μέταλλα που θα μπορούσαν να μολύνουν το περιβάλλον και να καταστήσουν μη βιώσιμο τον χώρο για την πανίδα της περιοχής. Ταυτόχρονα, η αλόγιστη σπατάλη νερού υπήρξε μια ακόμη παράμετρο, που δημιουργούσε προβληματισμό στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εξόρυξη πολύτιμων μετάλλων.

">

Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά που απασχολούν δικαίως τους περιβαλλοντικά ενεργούς πολίτες, αλλά και τις επιχειρήσεις που σέβονται την τοπική κοινότητα, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται γενικότερα βρίσκεται όπως σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις στην τεχνολογία. Εδώ και κάποια χρόνια έχει αναπτυχθεί μια μέθοδος διαχείρισης αποβλήτων που ονομάζεται ξηρή απόθεση.

Τι είναι η ξηρή απόθεση;
Οι ξηρές αποθέσεις αποβλήτων κερδίζουν συνεχώς έδαφος στη μεταλλευτική βιομηχανία, καθώς συνδέονται με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα για την αποθήκευση των αποβλήτων, ενώ επιπλέον ενσωματώνονται καλύτερα στο φυσικό περιβάλλον μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης. Παραδοσιακά τα τέλματα αποθηκεύονταν σε υγρή μορφή σε μεγάλες εγκαταστάσεις, που αποκαλούνται λίμνες τελμάτων.