Κόσμος
Ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, ένας σεβαστός θεσμικός ρόλος, έχει περιορισμένες εξουσίες, οι οποίες ωστόσο έχουν συχνά αποδειχθεί σημαντικές σε περιπτώσεις πολιτικής κρίσης.
Ο πρόεδρος της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα αρνήθηκε να διορίσει τον ευρωσκεπτικιστή Πάολο Σαβόνα επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών, μολονότι αυτός προτάθηκε από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε και υποστηριζόταν από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Το προνόμιο αυτό, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 92 του ιταλικού Συντάγματος, προκάλεσε την οργή του Ματέο Σαλβίνι της δεξιάς Λέγκα και του Λουίτζι Ντι Μάιο, του λαϊκιστικού Κινήματος των 5 Αστέρων.
Ωστόσο αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Ιταλός πρόεδρος αρνείται να διορίσει έναν υπουργό που υποστηρίζει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στην ιστορία της ιταλικής δημοκρατίας έχουν υπάρξει τουλάχιστον άλλες τρεις περιπτώσεις που έχει συμβεί αυτό, με πιο γνωστή μία που αφορά τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ο τότε νικητής των βουλευτικών εκλογών του 1994 μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης, ο οποίος βρισκόταν ήδη στο στόχαστρο της δικαιοσύνης, είχε προτείνει στον τότε πρόεδρο Όσκαρ Λουίτζι Σκαλφάρο να διορίσει τον δικηγόρο του Τσέζαρε Πρεβίτι υπουργό Δικαιοσύνης.
Ο πρόεδρος Σκαλφάρο αρνήθηκε να το κάνει και ο Μπερλουσκόνι υποχώρησε.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
