Οικονομία
«Οι αγορές χωρίς μεσάζοντες ήταν ένα γέννημα της οικονομικής κρίσης και όσο η Ελλάδα επιστρέφει προς την κανονικότητα τόσο και οι θεσμοί της πρέπει να γίνονται περισσότερο κανονικοί».
Αυτό ήταν το βασικό επιχείρημα του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αδωνι Γεωργιάδη στις 13 Μαΐου 2022 στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση για να δικαιολογήσει την ανεκδιήγητη απόφαση που έλαβε για την απαγόρευση του θεσμού. Τι κι αν οι πολίτες – καταναλωτές αυτής της χώρας έχουν να αντιμετωπίσουν ένα τσουνάμι ακρίβειας, από την ενέργεια και τα καύσιμα έως τα βασικά καταναλωτικά αγαθά; Εχουν την ατυχία να ορίζει τις τύχες τους ο πλέον ακατάλληλος άνθρωπος την πλέον ακατάλληλη στιγμή.
Η απαγόρευση των αγορών χωρίς μεσάζοντες ήλθε μέσα από τον νόμο 4849 που ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2021 και όριζε, μεταξύ άλλων, ότι από την 1η Μαΐου 2022 θα πρέπει να σταματήσουν. Παρότι, λοιπόν, οι αγορές αυτές, ακριβώς επειδή λειτουργούσαν χωρίς τους μεσάζοντες, είχαν φτηνότερα προϊόντα για τους καταναλωτές και μεγαλύτερο κέρδος για τους παραγωγούς, ο κ. Γεωργιάδης επέλεξε αφενός μεν να τις υποβαθμίσει, αφετέρου δε να τις συκοφαντήσει.
Το έτερο επιχείρημα του υπουργού Ανάπτυξης είναι ότι οι αγορές αυτές λειτουργούσαν άναρχα και συνεπώς ήταν ευεπίφορες σε παρανομίες. Υιοθετώντας πλήρως τις αιτιάσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Πωλητών Λαϊκών Αγορών (ΠΟΣΠΛΑ), ο κ. Γεωργιάδης υποστηρίζει ότι «ενώ οι έλεγχοι στις λαϊκές αγορές είναι επισταμένοι και πλέον εξαιρετικά οργανωμένοι, στις αγορές χωρίς μεσάζοντες μπορούσαν πολύ εύκολα οι διάφοροι εμπλεκόμενοι να δηλώνουν ότι είναι παραγωγοί ή αλληλέγγυοι ανεξέλεγκτα, να δηλώνουν προϊόντα ότι είναι ελληνικής καταγωγής -πατάτες, μέλι και άλλα-, ενώ ήταν στην πραγματικότητα εισαγόμενα από γειτονικές χώρες, να πωλούν χωρίς σχεδόν καθόλου παραστατικά και γενικά να ανταγωνίζονται τις λαϊκές αγορές, θα έλεγα με τρόπο εντελώς αθέμιτο».
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τους ίδιους τους παραγωγούς που συμμετέχουν στις αγορές χωρίς μεσάζοντες, η όποια παραβατικότητα δεν είναι περισσότερο εκτεταμένη σε σχέση με άλλες οικονομικές δραστηριότητες και σε κάθε περίπτωση ουδείς αρνήθηκε οποιονδήποτε έλεγχο από την Πολιτεία, που, λίγο πολύ, λέει ότι, αντί να κάνει τη δουλειά της, καταργεί έναν πετυχημένο και απαραίτητο θεσμό.
