Μια νέα σουηδική μελέτη, κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα παχύσαρκα παιδιά αντιμετωπίζουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν σκλήρυνση κατά πλάκας ως ενήλικες.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, προκαλώντας μια σειρά συμπτωμάτων, όπως προβλήματα στην όραση, την κίνηση των χεριών ή των ποδιών, την αίσθηση ή την ισορροπία.
Πρόκειται για μια χρόνια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναπηρία.
Οι ερευνητές της μελέτης από το Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης ανέλυσαν δεδομένα από το Σουηδικό Μητρώο Θεραπείας Παιδικής Παχυσαρκίας.
Η βάση δεδομένων, γνωστή ως Boris, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μητρώα στον κόσμο για τη θεραπεία της παιδικής παχυσαρκίας.
Οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία για παιδιά ηλικίας 2 έως 19 ετών που εντάχθηκαν στο μητρώο μεταξύ 1995 και 2020 και συνέκριναν τα δεδομένα τους με τα παιδιά του γενικού πληθυσμού.
Η μελέτη περιλάμβανε στοιχεία για περισσότερα από 21.600 παιδιά με παχυσαρκία, τα οποία ξεκίνησαν θεραπεία για την πάθηση όταν ήταν κατά μέσο όρο 11 ετών, και περισσότερα από 100.000 παιδιά χωρίς παχυσαρκία.
Τα παιδιά που συμμετείχαν στη μελέτη παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο για έξι χρόνια. Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, η σκλήρυνση κατά πλάκας διαγνώστηκε σε 28 παιδιά με παχυσαρκία (0,13%), και σε 58 παιδιά χωρίς την εν λόγω πάθηση (0,06%).
Η μέση ηλικία διάγνωσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας ήταν συγκρίσιμη μεταξύ των ομάδων, με τους ασθενείς να διαγιγνώσκονται κατά μέσο όρο σε ηλικία 23 ετών.
«Παρά τον περιορισμένο χρόνο παρακολούθησης, τα ευρήματά μας αναδεικνύουν ότι η παχυσαρκία στην παιδική ηλικία αυξάνει την ευαισθησία για πρώιμη εμφάνιση ΣΚΠ κατά περισσότερο από δύο φορές» δήλωσαν οι ερευνητές.
«Μία από τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία είναι ότι προκαλεί μια χαμηλού επιπέδου φλεγμονή η οποία όμως γίνεται χρόνια και πιθανότατα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων ασθενειών όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Πιστεύεται επίσης ότι η χρόνια φλεγμονή αυξάνει τον κίνδυνο για άλλες ασθένειες όπως το άσθμα, η αρθρίτιδα, ο διαβήτης τύπου 1 και ορισμένες μορφές καρκίνου. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η απώλεια βάρους μειώνει τη φλεγμονή και πιθανότατα τον κίνδυνο εμφάνισης τέτοιων ασθενειών» έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης, Εμίλια Χάγκμαν και Κλωντ Μάρκους.
Τα ευρήματα της μελέτης θα παρουσιαστούν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία το οποίο θα διεξαχθεί στη Βενετία τον Μάιο.