Άλλαξε στάση ο Ν.Τραμπ έναντι της Ρωσίας ή πρόκειται για «βαρύγδουπες» υποθέσεις της WSJ;

Άλλαξε στάση ο Ν.Τραμπ έναντι της Ρωσίας ή πρόκειται για «βαρύγδουπες» υποθέσεις της WSJ γιατί η αμερικανική εφημερίδα τον παρουσιάζει ότι μέσα σε λίγες ημέρες, πέρασε από τις δημόσιες δηλώσεις περί ταχείας επίτευξης ειρήνης στην Ουκρανία, σε προτροπές για νέες επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ρωσίας.

Οι αντιφατικές τοποθετήσεις του Αμερικανού προέδρου αναδεικνύουν το πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία.

Τη Δευτέρα, ο πρόεδρος Τραμπ έλεγε ότι οι διαμεσολαβητικές του προσπάθειες οδηγούσαν τον αιματηρό πόλεμο στην Ουκρανία κοντά στον τερματισμό του.

Μέχρι την Πέμπτη, ωστόσο, η ρητορική του είχε αλλάξει ριζικά: σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστήριξε ότι το Κίεβο δεν έχει καμία ελπίδα να κερδίσει χωρίς να επιτεθεί στη ρωσική επικράτεια.

«Είναι σαν μια ομάδα με εξαιρετική άμυνα, που όμως δεν της επιτρέπεται να παίξει επίθεση. Ενδιαφέροντα πράγματα έρχονται», έγραψε χαρακτηριστικά, κατηγορώντας τον Μπάιντεν πως είχε, ουσιαστικά, στερήσει από το Κίεβο αυτή τη δυνατότητα (της αντεπίθεσης)».

Η μεταστροφή αυτή του Ρεπουμπλικανού προέδρου αποτύπωσε τη φθίνουσα αισιοδοξία γύρω από τις τελευταίες του πρωτοβουλίες (συνάντηση με Πούτιν στην Αλάσκα και με τους Ευρωπαίους στον Λευκό Οίκο);

Οι αρχικές ελπίδες του Τραμπ για σύνοδο κορυφής με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έχουν γίνει πράξη, ενώ ούτε το σενάριο για απευθείας συνάντηση Πούτιν-Ζελένσκι βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να υλοποιηθεί.

Παράλληλα, η συζήτηση ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Ευρώπη για μια ειρηνευτική δύναμη στη μεταπολεμική Ουκρανία που θα απέτρεπε μελλοντικές ρωσικές επιθέσεις συνάντησε την άμεση απόρριψη της Μόσχας.

Βέβαια η Μόσχα είναι σαφής σε αυτό: Θέλει την παρουσία των Κινέζων και την συμμετοχή τους στις εγγυήσεις.

Αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα

Ο Αμερικανός πρόεδρος εξακολουθεί να βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα που τον ακολουθούν τους τελευταίους επτά μήνες: πόσο διατεθειμένος είναι να ασκήσει πίεση στον Πούτιν και μέχρι πού είναι διατεθειμένος να στηρίξει τον Ζελένσκι.

H αλήθεια είναι ότι δεν θέλει να στηρίξει τον Ζελένσκι και σίγουρα δεν θέλει να προχωρήσει σε επικίνδυνα παιχνίδια με μία τεράστια πυρηνική δύναμη όπως η Ρωσία.

Θέλει όμως πάρα πολύ επιτέλους να τελειώσει ο πόλεμος αυτός.

Η πραγματικότητα στο πεδίο παραμένει πολύ δύσκολη. Ο πόλεμος έχει μετατραπεί σε σύγκρουση φθοράς στην ανατολική και νότια Ουκρανία, με τη Ρωσία να κερδίζει μεν εδάφη, αλλά με βαρύ τίμημα.

Η Ουκρανία, με περιορισμένα αποθέματα και προβλήματα σε έμψυχο δυναμικό, αναζητεί λύσεις μέσω ανάπτυξης νέων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και ενίσχυσης της ήδη ισχυρής βιομηχανίας drones.

Ωστόσο, το διπλωματικό αδιέξοδο παραμένει.

Ο Τραμπ επιδιώκει μια γρήγορη συμφωνία, στηριζόμενος σε προσωπικές σχέσεις και αυτοσχεδιασμό, σε αντίθεση με τον μεθοδικό και ψυχρό τρόπο προσέγγισης του Πούτιν.

Όπως παρατηρούν πρώην αξιωματούχοι, η ρωσική ηγεσία πιστεύει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της και δεν βιάζεται να διαπραγματευθεί.

Παρά τις δηλώσεις περί αποφασιστικής στάσης, οι κινήσεις του Τραμπ στο πεδίο παραμένουν περιορισμένες: δεν έχει εγκρίνει ακόμα την αποστολή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ούτε νέων αμερικανικών οπλικών συστημάτων, επιλέγοντας αντ’ αυτού να ενθαρρύνει την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερο βάρος, ιδίως με συστήματα Patriot.

Σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ ανακοίνωσε αύξηση 10% στις τιμές των όπλων που αγοράζουν οι Ευρωπαίοι, με στόχο τη χρηματοδότηση αμερικανικής αεροπορικής κάλυψης για την ευρωπαϊκή δύναμη ασφαλείας.

Σε επίπεδο κυρώσεων, ο Τραμπ περιορίστηκε σε δασμούς κατά της Ινδίας για αγορές ρωσικού πετρελαίου, αφήνοντας αλώβητη την Κίνα, τον μεγαλύτερο ενεργειακό πελάτη της Μόσχας.

Η αλήθεια είναι ότι με την Κίνα δεν παίζει κανείς: Μία πρόκληση κρίσης με την Κίνα απλώς θα παρασύρει τους πάντες στον «βυθό».

Το ότι ακόμα οι Δυτικοί πολίτες έχουν κάποια ευημερία το οφείλουν στην Κίνα από όπου αγοράζουν φθηνά ότι χρειαστούν.

Αναλυτές όπως ο Αλεξάντερ Βέρσμποου (πρώην αναπληρωτής ΓΓ του NATO) εκτιμούν ότι με τις πρόσφατες δηλώσεις του ο Τραμπ προσπαθεί να ανακτήσει διαπραγματευτική ισχύ, αλλά χωρίς την απαραίτητη στρατιωτική υποστήριξη τα λόγια του έχουν περιορισμένη αξία.

Με λίγα λόγια προτείνει και αυτός έναν… παγκόσμιο πόλεμο.

Το γενικότερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί αποτυπώνεται με σαφήνεια στη φράση του πρώην ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ, Κουρτ Βόλκερ: «Είμαστε στο ίδιο σημείο που ήμασταν πριν δύο εβδομάδες, πριν έξι μήνες. Δεν θα υπάρξει ποτέ συμφωνία. Ο Πούτιν δεν θα συναινέσει».