Οι ΗΠΑ μεταφέρουν το «κέντρο βάρους» στο Κουρδιστάν – Στο Ερμπίλ η νέα αμερικανική βάση

Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ εισέρχεται σε φάση αναδιάταξης, με το Ερμπίλ να αναδεικνύεται στον νέο στρατηγικό πυλώνα των ΗΠΑ στην περιοχή.

Από τον Σεπτέμβριο, οπότε και τερματίστηκε επισήμως η στρατιωτική αποστολή του διεθνούς συνασπισμού στο Ιράκ, η κινητικότητα των αμερικανικών δυνάμεων έχει αυξηθεί. Στρατεύματα αποσύρονται σταδιακά από τη Βαγδάτη και την Άνμπαρ, ενώ ήδη ορισμένες μονάδες εγκατέλειψαν τη βάση Άιν αλ-Άσαντ με κατεύθυνση τη βορειοανατολική Συρία.

Σύμφωνα με συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ Βαγδάτης και Ουάσινγκτον, οι μαχητικές δυνάμεις των ΗΠΑ θα αποσυρθούν από το Ιράκ έως τον Σεπτέμβριο του 2025, με πλήρη αποχώρηση να προβλέπεται μέχρι το τέλος του 2026.

Ωστόσο, η αμερικανική παρουσία δεν θα εκλείψει, αλλά θα περιοριστεί σε συμβουλευτικό και υποστηρικτικό ρόλο.

Το Πεντάγωνο, αν και αποφεύγει να κοινοποιήσει λεπτομέρειες, επαναλαμβάνει πως παραμένει προσηλωμένο στον τερματισμό της πολεμικής αποστολής κατά του ISIS μέχρι το 2025. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να επανεξετάζουν τη δομή των δυνάμεών τους στο Ιράκ και να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές», δήλωσε αξιωματούχος του αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας.

Η επιλογή του Ερμπίλ ως βασικής αμερικανικής βάσης θεωρείται κομβική. Η αεροπορική βάση Χαρίρ, κοντά στα ιρανικά σύνορα, προσφέρει στρατηγικό έλεγχο στην ευρύτερη περιοχή και διασφαλίζει τη συνέχιση των επιχειρήσεων στη Συρία.

Το Ερμπίλ, με τη σχετική σταθερότητα που παρέχει η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν, προσφέρει στις ΗΠΑ ένα ασφαλές ορμητήριο, σε αντίθεση με το αντιαμερικανικό κλίμα που επικρατεί στη Βαγδάτη.

Πέραν της ασφάλειας όπως μεταφράζει το echedoros.blog, το Κουρδιστάν διαθέτει τεράστιο ενεργειακό πλούτο: περίπου 45 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 200 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου.

Όπως επισημαίνει ο πολιτικός αναλυτής Δρ. Σαμάν Σάλι, «οι φυσικοί πόροι της περιοχής έχουν διττή σημασία για τις ΗΠΑ: αφενός τη διασφάλιση της παγκόσμιας ενεργειακής ασφάλειας και αφετέρου τη δημιουργία επενδυτικών ευκαιριών για τις αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες».

Η απόφαση της Ουάσινγκτον να μεταφέρει το κέντρο βάρους στο Ερμπίλ ερμηνεύεται όχι ως τέλος, αλλά ως αναδιάταξη της αμερικανικής παρουσίας στο Ιράκ. Με περίπου 2.500 στρατιώτες να παραμένουν στο έδαφος, η νέα στρατηγική αναμένεται να διαμορφώσει τον χάρτη ισχύος στη Μέση Ανατολή για τα επόμενα χρόνια.