Politico: «Η Ευρώπη ανίκανη να καθορίσει πραγματικές εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία»

Εδώ και πολλούς μήνες, το ζήτημα των εγγυήσεων ασφάλειας για την Ουκρανία παραμένει αναπάντητο. Παρά την πίεση του Ντόναλντ Τραμπ, ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι επαναλαμβάνει ότι κάθε συμφωνία με τη Μόσχα θα πρέπει να συνοδεύεται από ισχυρές εγγυήσεις — συγκρίσιμες με το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ.

Όμως ανάμεσα σε υποσχέσεις και αντιφάσεις, η Ευρώπη δυσκολεύεται να συμφωνήσει, σύμφωνα με ανάλυση του Politico.

Κατά τη συνάντησή τους τη Δευτέρα (18.08.2025), ο Ντόναλντ Τραμπ διαβεβαίωσε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους Ευρωπαίους ότι η Ουκρανία θα επωφεληθεί από «προστασίες τύπου άρθρου 5», χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει τις λεπτομέρειες.

Την Τρίτη, η συμμαχία των συμμάχων του Κιέβου ασχολήθηκε με το ζήτημα, ενώ ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο συγκρότησε επιτροπή με Ουκρανούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους για να προσπαθήσουν να καθορίσουν ένα πλαίσιο.

Πολλά λόγια, λίγες πράξεις

Το Λονδίνο ανακοίνωσε νέες συζητήσεις «τις επόμενες ημέρες» για την ενίσχυση των εγγυήσεων ασφάλειας και την προετοιμασία μιας δύναμης «διαβεβαίωσης» εάν σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Ο Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε επίσης ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη να αναπτύξει δυνάμεις «στον αέρα, στη θάλασσα και στην ξηρά».

Όμως πίσω από τα μεγάλα λόγια, τα κενά παραμένουν, εξηγεί το Politico. Ποια χώρα θα στείλει στρατεύματα; Με ποιες προϋποθέσεις; Και κυρίως, τι θα συμβεί εάν δεχθούν επίθεση; Οι Ηνωμένες Πολιτείες, πάντως, έχουν ήδη κλείσει την πόρτα: «κανένας Αμερικανός στρατιώτης στην Ουκρανία», ξεκαθάρισε ο Λευκός Οίκος.

Διχασμένη και αποδυναμωμένη η Ευρώπη

Παρίσι και Λονδίνο θέλουν να εμφανιστούν ως ηγέτες, αλλά οι οικονομικές και πολιτικές τους δυσκολίες τροφοδοτούν τον σκεπτικισμό. Η Γερμανία διστάζει: το Μπούντεσταγκ θα πρέπει να εγκρίνει κάθε αποστολή στρατευμάτων, ενώ ο στρατός δεν διαθέτει τα απαραίτητα μέσα. Ακόμη και μια περιορισμένη ανάπτυξη θα αποτελούσε πρόκληση.

Η Τουρκία, με την εμπειρία της στη Μαύρη Θάλασσα, θα μπορούσε να διαδραματίσει βασικό ρόλο, αλλά Αθήνα και Λευκωσία αρνούνται να επιτρέψουν στην Άγκυρα να έχει πρόσβαση σε ευρωπαϊκά κονδύλια άμυνας.

Η Πολωνία, παρότι διαθέτει τον μεγαλύτερο στρατό της ΕΕ, αποκλείει την αποστολή στρατιωτών στο ουκρανικό έδαφος, επικαλούμενη τα σύνορά της με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Η Ρώμη επίσης εμφανίζεται επιφυλακτική: η Τζόρτζια Μελόνι προτιμά ένα αμυντικό σύμφωνο παρά έναν επικίνδυνο στρατιωτικό ρόλο.