Αντιδράσεις σε όλη την χώρα για τις μεταφορές αλλοδαπών – Που οδηγεί η αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης

Eίναι σαφές ότι οι κάτοικοι της ελληνικής ενδοχώρας αντιδρούν και εξεγείρονται στην «λύση» της κυβέρνησης να μεταφέρει τους αλλοδαπούς από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Κατά μέσο όρο 200 άτομα καταφτάνουν καθημερινά από την Τουρκία στην Ελλάδα και στο άμεσο μέλλον δεν διαφαίνεται κάποια λύση.

Κάτοικοι της Νάουσας στην Ημαθία συγκεντρώθηκαν τα μεσάνυχτα προκειμένου να εμποδίσουν την διέλευση περίπου τριών λεωφορείων με αλλοδαπούς.

Οι κάτοικοι έστησαν μπλόκο στην είσοδο της πόλης. Περίπου στη 1 τα ξημερώματα ενημερώθηκαν ότι δεν θα έρθουν αλλοδαποί στην περιοχή και αποχώρησαν με τα αυτοκίνητά τους σύμφωνα με το Vimapress.gr.

Με κομβόι έκαναν διέλευση από κεντρικούς δρόμους μπροστά από τα ξενοδοχεία που φιλοξενούν πρόσφυγες, κάνοντας στάση θέλοντας να στείλουν μήνυμα ότι πρόσφυγες δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην περιοχή τους.

Οι δημοσκοπήσεις ενώ δείχνουν θετικές ενδείξεις για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, στον τομέα του μεταναστευτικού η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί αποτυχημένη την κυβερνητική πολιτική. Πληθαίνουν, μάλιστα, οι φωνές που υποστηρίζουν ότι δεν θα ήταν φρόνιμο να δοκιμαστεί περαιτέρω η εθνική ενότητα και πρέπει να βρεθούν άμεσα λύσεις καθώς πρόκειται πλέον για ζήτημα εθνικής ασφάλειας.

Καζάνι που βράζει θυμίζουν περιοχές στις Σέρρες, στα Βρασνά, στα Γιαννιτσά, στη Σκύδρα, στη Βέροια, στη Μεθώνη Πιερίας και στα Γρεβενά.

Παραλίγο άλλωστε να έχουμε και τραγωδία τύπου Έσσεξ. Πάνω από 80 αλλοδαποί εντοπίστηκαν σε αστυνομικό έλεγχο σε φορτηγό-ψυγείο στην Ξάνθη.

Όσο για την κυβέρνηση αυτή επιχειρεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που εκτυλίσσεται σε τρία “μέτωπα”:

Την “αποσυμφόρηση” των νησιών που στενάζουν καθώς οι δομές δέχονται αυτή τη στιγμή πολλαπλάσιο αριθμό ατόμων από αυτό που μπορούν να φιλοξενήσουν, την μετεγκατάσταση ανθρώπων στην ενδοχώρα και την αντιμετώπιση των τοπικών αντιδράσεων και κυρίως την αντιμετώπιση των νέων αφίξεων.

Σ’ αυτό το πλαίσιο ο υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος, επισήμανε πρόσφατα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί απεριόριστο αριθμό μεταναστών.

Αναφορικά με τις αντιδράσεις που έχουν σημειωθεί σε διάφορες περιοχές για την προώθηση μεταναστών στην ενδοχώρα, προκειμένου να υπάρξει αποσυμφόρηση στα νησιά, ο υπουργός Εσωτερικών σχολίασε ότι πρέπει να «βάλουμε όλοι πλάτη» για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Όπως εξήγησε:

«Γίνεται μία πολύ συντονισμένη προσπάθεια να αποσυμφορηθεί η κατάσταση στη Μυτιλήνη και στη Σάμο γιατί δεν μπορεί να συνεχιστεί η διαρκής ροή μεταναστών προς τα νησιά μας και προς την πατρίδα μας.

Αυτό σημαίνει ότι όλοι μαζί θα αντιμετωπίσουμε αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Συντονισμένα και οργανωμένα θα υπάρξει μετακίνηση ενός αριθμού μεταναστών προς κέντρα στην Ηπειρωτική Ελλάδα.

Η προσπάθεια που γίνεται είναι η κατανομή να είναι όσο γίνεται πιο αναλογική. Όλοι μαζί θα επωμιστούμε το βάρος γιατί όλοι μαζί πονάμε γι’ αυτό που συμβαίνει στη Μυτιλήνη και τη Σάμο. Δεν θα αφήσουμε αβοήθητους τους συμπατριώτες μας εκεί».

Δεν είναι όμως μόνο οι 40.000 αλλοδαποί αλλά βρίσκονται σε ημιμόνιμη εγκατάσταση και 300.000 άτομα για τους οποίους κανείς δεν ξέρει πότε και αν θα φύγουν και ήρθαν το 2015 και είναι άλλες 800.000 οι οποίοι έχουν ερθει από το 2005-2015.

Μιλάμε για ποσοστό της τάξεως του 11% του πληθυσμού της χώρας οι οποίοι γεννούν κατά μέσο όρο 3,5 παιδιά έναντι 1,4 των ελληνικών οικογενειών.

Σε 10 χρόνια θα αποτελούν το 30% του ελληνικού πληθυσμού και θα είναι μουσουλμάνοι με ότι αυτό συνεπάγεται.

Να σημειωθεί πάντως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13 Οκτωβρίου, ότι ο Έλληνας πρέπει να το πάρει απόφαση: Θα ζήσει μαζί με τους μετανάστες. (σ.σ. Θέλει δεν θέλει)

Πιο συγκεκριμένα είχε πει:

«Μετά να αναμορφώσουμε τις υπηρεσίες και τη διοίκηση, προσλαμβάνουμε 400 νέους υπαλλήλους για να εξυπηρετήσουν με ταχύτητα το νέο πλαίσιο. Να είναι καθαρό ποιους κρατάμε, ποιους επιστρέφουμε.

Και να μη στοιβάζουμε κανέναν. Να είναι επίσης καθαρό πως η μαζική παρουσία στην ενδοχώρα είναι βάρος για τις τοπικές κοινωνίες. Θέλουν και αξίζουν βοήθεια.

Όμως, τελικά να το πάρουμε όλοι απόφαση, και εκείνοι και εμείς, πως θα ζήσουμε μαζί. Με τους νόμους και τους κανόνες μας.»