Έγκλημα στα Τέμπη: Συγκλονίζει η μαρτυρία του πρώτου διασώστη που έφτασε στο σημείο – «Βρίσκαμε παπούτσια παιδιών»

Ένας χρόνος συμπληρώνεται αύριο από το σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών.

Το σιδηροδρομικό έγκλημα έγινε κοντά στον οικισμό του Ευαγγελισμού Λάρισας, όταν επιβατική αμαξοστοιχία της εταιρείας Hellenic Train συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορική αμαξοστοιχία της ίδιας εταιρείας.

Στις 23:21 ο επιβατικός συρμός Intercity 62, με μηχανή ηλεκτροκίνησης Siemens Mobility 120-022, που μετέφερε περισσότερους από 350 επιβάτες και εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, συγκρούστηκε μετωπικά με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα.

Ο Νίκος Μπαρλαγιάννης, εθελοντής του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού που βρέθηκε πρώτος στο σημείο περιέγραψε τις στιγμές που αντίκρισε φτάνοντας.

«Ήμουν ο πρώτος που έφτασε στο σημείο. Υπήρχε φωτιά ενεργή η οποία έκαιγε το πρώτο βαγόνι, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε καλά.

Εμείς οι εθελοντές του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού μαζί με την ΕΜΑΚ και την πυροσβεστική απεγκλωβίσαμε κόσμο στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο βαγόνι. Στο πρώτο βαγόνι δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε διότι είχε ενεργή φωτιά για αρκετές ώρες», ανέφερε αρχικά ο Νίκος Μπαρλαγιάννης.

«Κυριαρχούσε ο πανικός, έβλεπα ανθρώπους οι οποίοι έβγαιναν από τα βαγόνια και αναζητούσαν τους δικούς τους ανθρώπους. Δώσαμε τις πρώτες βοήθειες στους επιβαίνοντας που απεγκλωβίσαμε», περιέγραψε.

«Έχει περάσει ένας χρόνος και είμαστε ακόμα επηρεασμένοι. Εμείς ενημερωθήκαμε από τα κεντρικά του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και πήγαμε άμεσα να βοηθήσουμε. Όταν πήγαμε στο καινούργιο νοσοκομείο της Λάρισας στις 03:00 τα ξημερώματα οι συγγενείς που έψαχναν τους δικούς τους ανθρώπους έπεσαν πάνω μας», ανέφερε.

«Στη συνέχεια πήγαμε στο παλιό νοσοκομείο και με εντολή του διοικητή του Νοσοκομείου της Λάρισας, του κύριου Βλαχάκη βοηθήσαμε στο να γίνει σωστά η διαδικασία αναγνώρισης», συμπλήρωσε.

«Την επόμενη μέρα πήγαμε στο σημείο και μαζεύαμε προσωπικά αντικείμενα. Εκεί “λύγισα”, βρίσκαμε παπούτσια μικρών παιδιών, γυαλιά και άλλα αντικείμενα. Το βράδυ εκείνο ενεργούσαμε με ένταση και το συναίσθημα δεν μας επηρέασε», κατέληξε.