«Πλημμεληματική απάτη» στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ – Τι είπαν στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι

Έπεσε η «αυλαία» στην ακροαματική διαδικασία της δίκης των επτά κατηγορουμένων για την υπόθεση λήψης επιδοτήσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με την κατηγορία της πλημμεληματικής απάτης, καθώς ολοκληρώθηκαν οι απολογίες τους.

Η συνεδρίαση ξεκίνησε με την κατάθεση του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δασών Καστοριάς, Θανάση Ζυγούρα, που κατέθεσε πως τον Οκτώβριο του 2020 ο ΟΠΕΚΕΠΕ απηύθυνε επίσημο ερώτημα προς την υπηρεσία του, ζητώντας διευκρινίσεις για το αν ορισμένες εκτάσεις σε συγκεκριμένες περιοχές ήταν ιδιωτικές.

Η απάντηση της Διεύθυνσης Δασών ήταν πως οι εν λόγω εκτάσεις χαρακτηρίζονται ως δημόσιες δασικές.

Όπως ανέφερε, στη συνέχεια οι κατηγορούμενοι υπέβαλαν αντιρρήσεις κατά του χαρακτηρισμού, οι οποίες εξετάστηκαν από τις αρμόδιες επιτροπές και απορρίφθηκαν όλες.

Κατά την εξέταση της υπόθεσης, διαπιστώθηκε ότι οι εκτάσεις αυτές δεν είχαν ποτέ καλλιεργηθεί και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως βοσκοτόπια.

Βρίσκονται στο όρος Γράμμος και εκτείνονται σε συνολική έκταση περίπου 6.200 στρεμμάτων. Πρόκειται, σύμφωνα με τον μάρτυρα, για κεκλιμένα εδάφη με ποώδη βλάστηση, χωρίς σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας ή εκμετάλλευσης.

Όπως σημείωσε, δεν υπάρχουν ενδείξεις για εργασίες όπως κοπή χόρτων ή κλάδεμα δέντρων, ούτε υπάρχουν δέντρα προς εκμετάλλευση στην περιοχή.

Ο δασάρχης ανέφερε επίσης ότι στην υπηρεσία του δεν υπάρχει καταγραφή οποιασδήποτε δραστηριότητας από τον κατηγορούμενο Γ.Κ. στις εκτάσεις αυτές. Αν και οι κάτοικοι της περιοχής χρησιμοποιούν τις εκτάσεις για βοσκή, δεν έχει υπάρξει καμία καταγγελία που να αφορά τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Όπως επεσήμανε, τα τελευταία τρία χρόνια έχουν καταγραφεί 100 έως 200 καταγγελίες για παραβάσεις σε δασικές περιοχές, ωστόσο καμία δεν σχετίζεται με τον Γ.Κ.

Αναφερόμενος σε προηγούμενο έγγραφο της υπηρεσίας, σύμφωνα με το οποίο δεν ήταν δυνατή η παροχή σαφούς απάντησης για τον χαρακτήρα των εκτάσεων, ο κ. Ζυγούρας τόνισε ότι από το 2019 κάθε πολίτης είχε τη δυνατότητα να υποβάλει αίτηση για πράξη χαρακτηρισμού, ώστε να λάβει επίσημη διοικητική απόφαση για τη φύση της έκτασης. Ζήτησε να μελετήσει εκ νέου το έγγραφο του 2020, στο οποίο η υπηρεσία ανέφερε αδυναμία να γνωμοδοτήσει για τον χαρακτηρισμό των εκτάσεων.

Ο μάρτυρας επανέλαβε με έμφαση ότι, εφόσον δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας αναγνωρισμένοι από το ελληνικό Δημόσιο, οι εκτάσεις αυτές θεωρούνται δημόσιες. Από την πλευρά της υπεράσπισης, επισημάνθηκε ότι οι κατηγορούμενοι διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας και καταβάλλουν συνολικά περίπου 50.000 ευρώ ετησίως για ΕΝΦΙΑ, γεγονός που αμφισβητεί –κατά την υπεράσπιση– τον δημόσιο χαρακτήρα των εκτάσεων.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, εξετάστηκαν αρκετοί μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων. Ένας από αυτούς, αναφερόμενος στη δραστηριότητα των δύο οικογενειών που κάθονται στο εδώλιο, υποστήριξε πως οι οικογένειες αυτές ζούσαν με νομαδικό τρόπο, ακολουθώντας παραδοσιακά κτηνοτροφικά πρότυπα.

Όπως τόνισε, μετέβαιναν κάθε χρόνο στο όρος Γράμμος, όπου και παρέμεναν για τους θερινούς μήνες. Παράλληλα, ο μάρτυρας επεσήμανε ότι οι εκτάσεις που προορίζονται για βόσκηση είναι κατ’ ανάγκην πολύ μεγάλες.

«Μιλάμε πάντα για χιλιάδες στρέμματα· αλλιώς δεν μπορούν να επιβιώσουν τα ζώα. Είναι θέμα επιβίωσης του κοπαδιού», είπε.

Επιπλέον, ανέφερε πως οι περιοχές όπου έβοσκαν τα ζώα οι εν λόγω οικογένειες έχουν πλέον ταυτιστεί ονομαστικά με αυτές, καθώς οι οικογένειες τις χρησιμοποιούσαν επί δεκαετίες.

«Δεν ήταν κάποιοι αστοί από το Κολωνάκι που αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν βοσκότοπους. Οι περισσότεροι ήταν ήδη επαγγελματίες του κλάδου. Είχαμε συχνά ενοικιαστήρια τέτοιου τύπου, όπου δηλώνονταν οι εκτάσεις ως βοσκότοποι, με ενοίκιο γύρω στα 5-7 ευρώ ανά στρέμμα. Δεν ήταν δηλαδή κάποιο υπέρογκο ποσό. Ήταν λογικό, γιατί επρόκειτο για βοσκοτόπια.

Έχω δει χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις στη σταδιοδρομία μου. Το φαινόμενο δεν ήταν τόσο έντονο στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η μεγάλη ‘έκρηξη’ στις διαμάχες παρατηρήθηκε κυρίως στις νησιωτικές περιοχές, και ειδικά σε μια συγκεκριμένη περιοχή, όπου η εξουσία – όπως λέμε – ‘έκαψε’ και τα καλά και τα κακά», ανέφερε με νόημα.

Και πρόσθεσε: «Στην ηπειρωτική χώρα, οι διαφορές μεταξύ κράτους και ιδιωτών ήταν υπαρκτές και ουσιαστικές».

Οι απολογίες τους

Η πρώτη κατηγορούμενη, δικηγόρος, ανάφερε κατά την απολογία της: «Αγοράσαμε εκτάσεις στη Θεσσαλία και ψάχναμε να μισθώσουμε εκτάσεις για θερινή βόσκηση. Το 2018 ήρθαμε σε επαφή με τον Κ. επειδή είπε οτι έχει οικογενειακές εκτάσεις…» είπε χαρακτηριστικά.

Πρόεδρος: Ήταν δημόσιες δασικές αυτές όμως…

Κατηγορούμενη: Δεν ήταν. Το λέω από την εξειδίκευση μου. Ο Κ. είπε ότι είναι ιδιωτική έκταση. Τότε δεν υπήρχαν δασικοί χάρτες οπότε δεν είχα πληροφορία από εκεί, και κοίταξα στο Google όπου είδα δορυφορικές εικόνες. Δεν είχα λόγο να αμφισβητήσω ή να έχω ενδοιασμό.

Για το ύψος του μισθώματος, η κατηγορούμενη χαρακτήρισε «λάθος» την καταγραφή του τιμήματος στο συμφωνητικό μίσθωσης, υποστηρίζοντας πως η μίσθωση έγινε έναντι 10 ευρώ το στρέμμα και όχι ετησίως. «Έκανα λάθος που δεν το πρόσεξα. Είδα το δέκα ευρώ μόνο… γιατί να μας το ενοικιάσουν για 10 ευρώ τα 1000 στρέμματα;» σχολίασε.

Από την πλευρά, ο κατηγορούμενος ιδιοκτήτης των εκτάσεων ανέφερε πως έχει πάει πολλές φορές στις εκτάσεις αυτές.

«Εχω πάει πάρα πολλές φορές. Τα κληρονομήσαμε από τον πατέρα μου. Μας έλεγε πάντα ότι έχει έκταση εκεί. Κάναμε τις νόμιμες ενέργειες και μετά τα μισθώσαμε.

Δεν μπορείς να τα εκμεταλλευθείς τα μέρη αυτά… δεν είχαμε ζώα. Μετά ή επιδοτήσεις ή μίσθωση γίνεται.

Πρόεδρος: Δεν ήταν ευτελή τα ενοίκια;

Κατηγορούμενος: Εκεί κινείται η αγορά. Πάντως τα χρήματα έχουν επιστραφεί στον ΟΠΕΚΕΠΕ όταν χαρακτηρίστηκαν αχρεωστήτως καταβληθέντα.