Ρ.Πισπιρίγκου: «Δεν είμαι Αγία – Οι κινήσεις μου ήταν λανθασμένες»

Στο επίκεντρο της πέμπτης ημέρας απολογίας της Ρούλας Πισπιρίγκου βρέθηκαν οι ζωγραφιές της Τζωρτζίνας, η σχέση της με τα παιδιά της, όσα συνέβησαν στο Καραμανδάνειο αλλά και κάποιες αντιφάσεις στις καταθέσεις της. 

Η 35χρονη ανέφερε πως διαπίστωσε πως είχε παρασυρθεί εντός του γάμου της, αναγνώρισε στο Μανό Δασκαλάκη «το μεγαλύτερο δώρο που ήταν τα παιδιά της» και ξεκαθάρισε: «Φυσικά κι έχω κάνει λάθη! Δεν είμαι Αγία. Μπορεί οι κινήσεις μου να ήταν λανθασμένες αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν έδινα σημασία στο παιδί μου και σίγουρα δε σημαίνει αυτό που κατηγορούμαι».

Δέχτηκε βροχή ερωτήσεων από την πρόεδρο τόσο για τις καταθέσεις άλλων, όσο και για το ότι η 35χρονη έφυγε από το νοσοκομείο για να πάρει ρούχα αφήνοντας το παιδί της, προκαλώντας μάλιστα τον εκνευρισμό της Ρούλας Πισπιρίγκου που ζήτησε διακοπή.

Πρόεδρος: Είπατε χθες ότι τέλη Νοεμβρίου είχατε έρθει σε ερωτική επαφή και μάλλον τότε συλλάβατε την Ίριδα. Η Μαλένα είχε πεθάνει 13/4/2019. Από την απώλεια της Μαλένας πως φτάσαμε να μπείτε στη διαδικασία τόσο γρήγορα για επόμενο παιδί;

Πισπιρίγκου: Η θέληση μου για τρίτο παιδί -δεύτερο εν ζωή- ήταν… δε δεχόμουν την απώλεια της Μαλένας με τίποτα. Ήταν η θέληση μου να ξαναγίνω μαμά, όχι για να αναπληρώσω το κενό της Μαλένας, αλλά είχε συνηθίσει στα δυο παιδιά. Το ζητούσε και η Τζωρτζίνα.

Πρόεδρος: Ήταν θεμα συνήθειας δηλαδή;

Πισπιρίγκου: Όχι, δεν είπα αυτό. Το ήθελα πολύ, τα αγαπούσα τα παιδιά. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη σχέση με τον κ. Δασκαλάκη.

Πρόεδρος: Σκεφτήκατε ποτέ ότι η Ίριδα θα αντικαθιστούσε τη Μαλένα; Σε εισαγωγικά πάντα.

Πισπιριγκου: Σε εισαγωγικά ναι… πάντως ήταν μια τεράστια χαρά αυτή της νέας ζωής που ήρθε στην οικογένεια μας. Η Ίριδα έμοιαζε παρά πολύ στη Μαλένα εμφανισιακά.

Οι ζωγραφιές της Τζωρτζίνας

Σωρεία ερωτήσεων δέχτηκε από την πρόεδρο της έδρας σχετικά με τις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας, αφού έχουν αποτελέσει στοιχείο της δικογραφίας. «Της άρεσε πολύ να ζωγραφίζει από πολύ μικρή με κηρομπογιές» ανάφερε και κλήθηκε να σχολιάσει τις ζωγραφιές του παιδιού που βρίσκονται στη δικογραφία.

«Με το μαύρο μολύβι είναι ο Μάνος, δίπλα εγώ, με τα ξανθά μαλλάκια η Τζωρτζινα και με τα κόκκινα η Μαλένα. Έχει έναν ήλιο και άνισες πινελιές με την κηρομπογιά. Στην πίσω σελίδα είμαστε εγώ και η Τζωρτζίνα μέσα σε ένα μπαλόνι. Με έχει βάλει με φτερά. Γράφει στη μαμά μου που πετάει χρόνια πολλά. Αυτά είναι τα γράμματα της δασκάλας. Το παιδί ήταν στο προπονήπιο. Ήταν στη γιορτή της μητέρας» ανέφερε.

Σχολιάζοντας τη δεύτερη ζωγραφιά που έδειχνε ένα δέντρο με κούνια, η 35χρονη ανέφερε ότι είναι αντιγραφή από μια ζωγραφιά στον τοίχο του νηπιαγωγείου της Τζωρτζίνας, ενώ η τρίτη ζωγραφιά έγραφε «η μαμά μου σήμερα ξαφνικά έβγαλε ένα τεράστιο ουρλιαχτό». Η ζωγραφιά είχε κάποιο ανθρωπάκι με κύκλο από πάνω και κάποιες καρδούλες.

Πρόεδρος: Ποσό χρόνων ήταν τότε;

Πισπιρίγκου: Οκτώ.

Πρόεδρος: Θυμάστε ποτέ το έφτιαξε;

Πισπιρίγκου: Ήταν μετά τον καβγά με τον κ. Δασκαλάκη, που σας είχα πει ότι ήταν μπροστά. Πριν το θάνατο της Ίριδας. Δεν τη ρώτησα γιατί το έφτιαξε. Το βρήκε η αδελφή μου και μου το έδωσε. Δεν την είδα να τη φτιάχνει.

Πρόεδρος: Πότε σας το έδωσε η αδελφή σας;

Πισπιρίγκου: Λίγες ημέρες πριν το Καραμανδάνειο.

Πρόεδρος: Όταν σας το έδωσε δε ρωτήσατε το παιδί; Δε σας κίνησε την περιέργεια;

Πισπιρίγκου: Εκείνη την περίοδο στο σπίτι δεν ήταν καλά τα πράγματα με την απώλεια της Ίριδας. Κατάλαβα ότι έκανε επειδή φώναξα εκείνη την ημέρα στο καβγά.

Πρόεδρος: Τα σχήματα δε σας έκαναν εντύπωση; Δεν προβληματιστήκατε για το Άι συμβαίνει στο κεφάλι του παιδιού;

Πισπιρίγκου: Θεώρησα ότι είναι οι αδελφές της. Όταν έγινε κι αυτό στο Καραμανδάνειο θεώρησα ότι σωματοποιεί αυτό που νιώθει. Σκέφτηκα ότι πρέπει να πάει σε ειδικό. Η κατηγορούμενη υποστήριξε ότι συνομιλούσε με παιδοψυχολόγο για τη Τζωρτζίνα μετά το θάνατο της Ίριδας.

«Δεν το κάναμε. Δεν την πήγαμε σε ψυχολόγο» είπε και συμπλήρωσε ότι δεν μίλησε με την ψυχολόγο για τη ζωγραφιά. «Την ρώτησα μόνο γιατί δεν εκφράζεται το παιδί. Ήθελε να έρχεται μαζί μας στο νεκροταφείο. Πηγαίναμε κάθε μέρα, αλλά το παιδί ήρθε κάποιες φορές. Η ψυχολόγος μου είπε να κάνω ότι θεωρεί το παιδί πως το ανακουφίζει να το κάνουμε».

Πρόεδρος: Ισχύει αυτό που ακούστηκε ότι πετάξατε τις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας;

Πισπιρίγκου: Αυτές ήταν οι ζωγραφιές δε ζωγράφιζε πολύ, αυτές ήταν από το σπίτι της γιαγιάς της.

Πρόεδρος: Πείτε για τη συμπεριφορά της Τζωρτζίνας μετά το θάνατο της Μαλένας και της Ίριδας.

Πισπιρίγκου: Μετά το θάνατο της Μαλένας είχαμε συμβουλευτεί ψυχολόγο και μας είπαν ότι καλό θα ήταν να μην είναι στην κηδεία. Μας είπαν στο γραφείο αν θέλει. Ρωτήσαμε το παιδί και είπε ναι. Της μίλησε, την ακούμπησε. Στην Ίριδα ήταν πιο απόμακρη, καταλάβαινε περισσότερα και από την ηλικία. Καμία από τις δυο απώλειες δεν εκφράστηκε. Τις είχαμε πει ότι είναι αγγελάκια στον ουρανό.

Πρόεδρος: Μετά τη Μαλένα πως ήταν στο σχολείο; Και πως ήταν μετά την Ίριδα;

Πισπιρίγκου: Στην απώλεια της Μαλένας δεν είχε κάποιο πρόβλημα δεν άλλαξε τίποτα στη συμπεριφορά της. Την παρακολουθούσε ψυχολόγος στο σχολείο δυο φορές την εβδομάδα. Μας είπε ότι της έλεγε πως θέλει αδελφάκι. Δεν είχε αλλαγή στη συμπεριφορά της.

«Δε θέλω να μιλάω για τον Δασκαλάκη»

Ερώτηση δέχτηκε και για τον ισχυρισμό του διευθυντή του σχολείου της Τζωρτζίνας, ότι το παιδί τον επισκεπτόταν στο γραφείο του μαζί με μια φίλη της για να μη νιώθει μόνος του.

«Εμάς δεν μας είχε πει ποτέ ο διευθυντής κάτι τέτοιο. Η Τζωρτζινα μου έλεγε μόνο ότι μέρες που έβρεχε και δεν έβγαιναν έξω πήγαινε με τη φίλη της στο γραφείο του διευθυντή με τη φίλη της.

Η Τζωρτζίνα έτσι ήθελε, να πηγαίνει να μιλάει. Μου έλεγε κάνω βόλτες με την Αναστασία. Μου είπε ότι έλεγε με το διευθυντή για την ομάδα. Εγώ σαν μαμά δεν είχα κάποια ενημέρωση. Δεν μας κάλεσε ποτέ να μας πει κάτι, ούτε η ψυχολόγος του σχολείου» κατέθεσε.

Πρόεδρος: Γνωρίζατε ότι η Τζωρτζινα ήθελε να τηλεφωνεί στη δασκάλα;

Πισπιρίγκου: Δεν είναι έτσι. Στο νηπιαγωγείο κάποιες μέρες η δασκάλα της έλειπε κάποιες μέρες από το σχολείο. Μετά το θάνατο της Μαλένας συνέβη αυτό. Μου ζήτησε το παιδί να πάρουμε τη δασκάλα να δούμε αν είναι καλά, επειδή η δασκάλα που την είχε αντικαταστήσει δεν της άρεσε.

«Δε θέλω να μιλάω για τον κύριο Δασκαλάκη! Θέλω να μιλάω μόνο για το παιδί μου» ξέσπασε σε σημείο της απολογίας της η κατηγορούμενη με την πρόεδρο να της εξηγεί ότι πρέπει να προσπαθήσει.

Απαντώντας σε ερώτηση που δέχτηκε για την τέταρτη εγκυμοσύνη, η Ρούλα Πισπιριγκου σημείωσε πως αρχικά ο Μάνος Δασκαλάκης δεν ήθελε το παιδί. «Μετά άλλαξε γνώμη. Εγώ ήμουν αποφασισμένη να το κρατήσω όπως και να έχει, δε με ενδιάφερε τι έλεγε ο κ. Δασκαλάκης. Όμως η εγκυμοσύνη δεν προχώρησε».

Πρόεδρος: Είπατε ότι κάποιες ημέρες πριν τις 7/4/2021 εμφάνισε η Τζωρτζίνα κάποιο πόνο στην κοιλιά και δε δώσατε σημασία. Μας είπατε ότι μετά το θάνατο της Ίριδας τσεκάρατε το παραμικρό…

Πισπιρίγκου: Ρωτήσαμε την παιδίατρο και το θεωρήσαμε άγχος και στεναχώρια από το θάνατο. Είπαμε πως αν συνεχιζόταν έντονα ο πόνος θα πηγαίναμε άμεσα στην παιδίατρο, αλλά τελικά πήγαμε την επόμενη εβδομάδα προληπτικά γιατί δε συνεχίστηκε. Ένα παράπονο έκανε.

Πρόεδρος: Στις 5/4/2021 υπάρχουν κάποια μηνύματα με τον κ. Δασκαλάκη, που σας λέει για τον «Γιαννάκη». Του λέτε κάτι για ιώδιο. Τι εννοείτε;

Πισπιρίγκου: Ειρωνία είναι. Μου έλεγε για πληγές. Ήταν συναισθήματα της στιγμής όλα μας τα μηνύματα. Ήμασταν έντονοι χαρακτήρες και οι δυο. Έχω κάνει ένα τεράστιο λάθος. Είχα παρασυρθεί μέσα σε αυτό το γάμο με αυτόν τον άνθρωπο. Και η αντιμετώπιση μου… τα παιδιά ήταν το καλύτερο δώρο που μου είχε κάνει. Τα τρία καλύτερα δώρα που έχω πάρει στη ζωή μου ήταν από τον κ. Δασκαλάκη και ήταν τα παιδιά μου.

Σε ερώτηση που δέχτηκε σχετικά με την ημέρα που πήγε μόνη της σε ξενοδοχείο και είχε κλείσει το κινητό απάντησε πως βρισκόταν σε μεγάλη πίεση. «Ήμουν σε αφόρητη πίεση, πνιγόμουν και ήθελα κάποιον χρόνο απομονωμένη από όλους και ήξερα ότι το παιδί μου ήταν σε παρα πολύ καλά χέρια, στη μητέρα και την αδερφή μου.

Φυσικά και έχω κάνει λάθη, δεν είμαι Αγία. Ήταν μια λάθος σκέψη μου. Σκεφτόμουν ακόμη και να πάρω την Τζωρτζίνα και να φύγουμε από την Πάτρα. Ήμουν σε σύγχυση. Γενικά ήμουν παρα πολύ πιεσμένη και έκανα αυτήν την απομόνωση. Ήθελα να ξεσπάσω να φωνάξω να κλάψω να ουρλιάξω».