Νέα θρασύτατη ενέργεια από τον Ερντογάν: Η Θράκη και η Κύπρος στον «τουρκικό κόσμο»! – Αφωνία από την Αθήνα

Μετά τη «Γαλάζια Πατρίδα» στην οποία το μισό Αιγαίο περιέχεται στην Τουρκία, ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, παρουσιάζει το αφήγημα του «Τουρκικού Κόσμου» επιχειρώντας να εμφανιστεί ως ηγέτης των τουρκόφωνων πληθυσμών από τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ασία έως την Άπω Ανατολή.

Οι χθεσινές προκλητικές φωτογραφίες, κρατώντας τον «Χάρη του Τουρκικού Κόσμου» στον οποίο περιλαμβάνονται η Θράκη και η Κύπρος μαζί με τον κυβερνητικό του εταίρο Ντεβλέτ Μπαχτσελί της Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), αποσκοπεί στη συσπείρωση των ψηφοφόρων του μεν, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα για την Ελλάδα η οποία είναι άμεσα και προκλητικά θιγόμενη.

Η έννοια του λεγόμενου «τουρκικού κόσμου» έχει γεωγραφική και πολιτιστική χροιά και περιλαμβάνει τις τουρκογενείς και τουρκόφωνες χώρες όπως Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Καζακιστάν, Κιργιζιστάν Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν αλλά και περιοχές στα Βαλκάνια και στην κεντρική Ασία που ζουν παρόμοιοι πληθυσμοί. Στις περιοχές αυτές οι Τούρκοι εθνικιστές εντάσσουν προκλητικά, το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και την Θράκη, μεγάλα τμήματα της Βουλγαρίας, των Σκοπίων κ.α.

Το λεγόμενο Συμβούλιο Συνεργασίας Τουρκόφωνων Κρατών (Cooperation Council of Turkic Speaking States ή πιο επιγραμματικά Turkic Council) ιδρύθηκε το 2009 με στόχο τη στενή συνεργασία της Τουρκίας με τις πέντε χώρες της κεντρικής Ασίας. Στην ιδρυτική ο τότε Τούρκος Πρόεδρος Aμπτουλάχ Γκιούλ είχε δηλώσει: «Είμαστε μεν έξι κράτη, αλλά ένα έθνος».

Το τελευταίο διάστημα ο Τούρκος πρόεδρος επιχειρεί να πολιτικοποιήσει την έννοια του «τουρκικού κόσμου», στο πλαίσιο των νέο-οθωμανικών του σχεδιασμών.

Έως πρότινος το ενδιαφέρον της Τουρκίας για τις τουρκόφωνες χώρες της κεντρικής Ασίας, που ξεκίνησε αμέσως μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (1991), είχε κυρίως στόχο τη δημιουργία μίας ευρασιατικής ενδοχώρας -που η Άγκυρα θεωρεί «ζωτικό χώρο»- για την προώθηση των οικονομικών της των συμφερόντων, που σε πολύ μεγάλο βαθμό το έχει πετύχει. Η στενή συνεργασία με Αζερμπαϊτζάν, Καζακιστάν, Κιργιζιστάν Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν βασίστηκε στο «αφήγημα» της τουρκοφωνίας και σε κοινούς εθνικούς, πολιτιστικούς και ιστορικούς δεσμούς των χωρών αυτών με την Τουρκία.

Οι τελευταίες δηλώσεις του Ερντογάν και του κυβερνητικού του εταίρου Μπαχτσελί, κινούνται προς την κατεύθυνση μιας νοητής ένωσης του λεγόμενου «τουρκικού κόσμου» προς εξυπηρέτηση των φιλόδοξων στόχων που έχει θέσει η Τουρκία, να καταστεί περιφερειακή δύναμη καθιστώντας δορυφόρους τις γειτονικές χώρες, ανάμεσά τους Ελλάδα και Κύπρο.

Οι κινήσεις της Τουρκίας, δεν περνούν απαρατήρητες στη Ρωσία που έχει μεγάλους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην επικράτειά της που η Άγκυρα συμπεριλαμβάνει στον αφήγημα του «τουρκικού κόσμου».

Η ρωσική εφημερίδα Moskovskij Komsomolets σχολίασε πρόσφατα σ’ ανάλυσή της πως: «η Τουρκία επιδιώκει τη συγκρότηση στρατιωτικού μπλοκ των τουρκόφωνων κρατών» μέσω προώθησης ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας τουρκικών κρατών για τη δημιουργία ενός οικονομικού μπλοκ παρόμοιου με αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή μιας στρατιωτικής συμμαχία όπως αυτή του ΝΑΤΟ».

Πρωταρχικός στόχος του Ερντογάν είναι η ένταξη του ψευδοκράτους ως ισότιμου μέλους του Συμβουλίου των Τουρκόφωνων Χωρών, που έως σήμερα δεν έχει προχωρήσει λόγω μη αναγνώρισης των κατεχομένων της Κύπρου από τις υπόλοιπες χώρες.

Για την ιστορία, η ιδέα του «Μεγάλου Τουράν» ή της ενιαίας πολιτείας όλων των τουρκικών λαών διατυπώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα και έκτοτε αναδεικνύεται τακτικά στο προσκήνιο από πολλούς υποστηρικτές.

Όπως σημειώνει η Moskovskij Komsomolets: «Σε διάφορες χρονικές στιγμές προτάθηκε να οικοδομηθεί ενιαία χώρα με βάση την Οθωμανική Αυτοκρατορία, μια ομοσπονδία ή συνομοσπονδία τουρκικών κρατών, ένα οικονομικό μπλοκ παρόμοιο με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ή μια στρατιωτική συμμαχία όπως αυτή του ΝΑΤΟ».

Στην Τουρκία η ιδέα «ένωσης» των τουρκικών και τουρκόφωνων χωρών έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα μετά τα τελευταία γεγονότα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Οπως γράφει η Turkiye Gazetesi: «ένα τέτοιο μπλοκ δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στις κοινές ασκήσεις των στρατών της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν, που πραγματοποιήθηκαν τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους».

Οι ειδικοί στην Τουρκία πρότειναν να χρησιμοποιηθεί η εμπειρία που αποκτήθηκε και να επεκταθεί στις σχέσεις της Τουρκίας με άλλα τουρκικά ή τουρκόφωνα κράτη.