Κυριακή βράδυ, λίγο μετά τις 10 το βράδυ, της 20ης Μαρτίου 1994, δολοφονήθηκε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης. Η δολοφονία έγινε έξω από το σπίτι του, στην οδό Θουκυδίδου της Αγλατζιά.
Κυριακή βράδυ, λίγο μετά τις 10 το βράδυ, της 20ης Μαρτίου 1994, δολοφονήθηκε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης. Η δολοφονία έγινε έξω από το σπίτι του, στην οδό Θουκυδίδου της Αγλατζιά.
Αχός βαρύς ακούστηκε, πολλές μολότοφ πέσαν. Και όχι μόνο μολότοφ, αλλά και δακρυγόνα και βεγγαλικά και μπουνιές και μαχαίρια. Αυτή είναι η περιγραφή του «ντέρμπι» μεταξύ Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού.
Eλπίζω να με συγχωρέσετε για την ακούσια ρίμα του τίτλου αλλά αυτό που κυριαρχεί μέσα μου τις τελευταίες ημέρες είναι η αηδία και η αφορμή βρίσκεται στη μαζική δολοφονία μουσουλμάνων από τον χριστιανοφασίστα τρομοκράτη στη Νέα Ζηλανδία.
Μπούκαραν στο Ολυμπιακό Στάδιο και αφού διέσχισαν ανενόχλητοι δεκάδες μέτρα κάποιοι χούλιγκαν επιτέθηκαν στον πάγκο του Ολυμπιακού.
Μοιραίως προκύπτουν ερωτήματα στον Ελληνικό λαό, ο οποίος ήδη δεμένος από τα ληστρικά μνημόνια, απορεί μέχρι που θα φτάσει η υποχωρητικότητα και ο ενδοτισμός της υπεύθυνης κυβέρνησης και της σιωπούσας αντιπολίτευσης:
Όταν ο Σάμιουελ Χάντιγκτον το 1993, έγραψε το κλασικό πλέον πόνημά του, περί της σύγκρουσης των πολιτισμών, οι σύγχρονοι του έσπευσαν κατά κανόνα να «ξορκίσουν τις θεωρίες του» και να αποδοκιμάσουν φαντασιώσεις, κατ’ αυτούς, που απειλούσαν την ευφορία που ακολούθησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Η τοποθέτηση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: Ο ελληνικός εναέριος χώρος περιορίζεται στα 6 ν.μ. και αυτόν μόνο αναγνωρίζουμε (σ.σ. και αυτά όταν θέλουμε).
Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας παίρνουν αναστολή διαρκείας, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία δεν είναι δεσμευτική ούτε νομικά ούτε πολιτικά για την επίσημη θέση των αρχηγών κρατών της ΕΕ.
Ότι σπείραμε θερίζουμε. Το ανακάτεμα πολιτισμών, θρησκειών και φυλών φέρνει περιστατικά όπως αυτά της Νέας Ζηλανδίας και του Μπατακλάν στην Γαλλία.
Ο Μάνος Λοΐζος ήταν από τους καλύτερους της γενιάς του. Σίγουρα ο μελωδικότερος και με ένα πηγαίο ταλέντο, από αυτά που βγαίνουν σπάνια και είναι αληθινά θείο δώρο. Ο ίδιος είχε πει αστειευόμενος, αν το θυμάμαι καλά, «μπορώ να μελοποιήσω ακόμη και τον τηλεφωνικό κατάλογο».
Τo Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζήτησε για μια ακόμη φορά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και αποφάνθηκε πως αυτή η σχέση δεν προχωρεί. Και δεν προχωρεί γιατί το καθεστώς Ερντογάν θεωρεί πως η διαδικασία αυτή θα είναι αλά καρτ. Θα ακολουθεί, υιοθετεί μόνο εκείνα που εξυπηρετούν την Τουρκία και θα βάζει στο ράφι ότι δεν της αρέσει.
Tη συγγνώμη της κ. Λοΐζου, προσωπικά, είμαι διατεθειμένος να την αποδεχθώ. Άλλωστε, άλλος είναι ο ετάζων καρδίας και νεφρούς των ανθρώπων. Ούτε με ενδιαφέρει τίνος κόρη είναι. Η δική μου αντίρρηση ήταν εξαρχής πολιτική και επ’ αυτής τίποτα δεν άλλαξε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω των εκπροσώπων του συνεχώς μας τονίζει ότι αποτελούν πράξεις τραμπουκισμού οι χαρακτηρισμοί «προδότες» και «κομιτατζήδες» που αποδίδονται στους Συριζαίους σχετικά με το εθνικό θέμα της παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
H κρατούσα συζήτηση περί εκλογών και πολιτικής, εν γένει, συμποσούται στη διαπίστωση (των δημοσιολογούντων), την ευχή (των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ) ή την κατάρα (των Συριζαίων) να υπάρξει εναλλαγή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς με τη Νέα Δημοκρατία.
Η Κίνα μετατρέπεται πλέον σε οικονομικό «συστημικό αντίπαλο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το θέμα θα συζητηθεί στις 22 Μαρτίου στις Βρυξέλλες στη Σύνοδο Κορυφής.
Eπί μία τετραετία ένα ερώτημα πλανάται πάνω από τα χωρίς γάζες νοσοκομεία, τα αντίσκηνα της Μόριας, τα καμένα στο Μάτι, γενικώς στις δομές κοινωνικής ευαισθησίας και αγώνων. Το έθεσε, με τη γνωστή διεισδυτικότητα της μαρξιστικής σκέψης, η σ. Θεανώ Φωτίου: «Δηλαδή, είμαστε απατεώνες»;
Διαβάζοντας την απίστευτη «περιπέτεια» του Κώστα Βαρώτσου με την υπουργό Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά έμεινα άναυδος. Ίσως περισσότερο από άλλους γιατί τυχαίνει να γνωρίζω τους δύο ανθρώπους. Κατ’ αρχή, τέτοια μοναδική ιδέα ξεθεμελίωσης ενός έργου τέχνης από τον τόπο στον οποίο έχει ενσωματωθεί επί δεκαετίες μόνο ένας θα μπορούσε να σκεφτεί και να την έχει πει στην υπουργό. Και αυτή βεβαίως να την έχει ενστερνιστεί ασκαρδαμυκτί: ο Αλέξης Τσίπρας!
Η… κανονικότητα θα επανέλθει. Μεσολάβησαν, όπως τότε και με το κούρεμα καταθέσεων, το καρναβάλι στη Λεμεσό και η Καθαρά Δευτέρα, για να εκτονωθεί η όποια αντίδραση και να ξεχαστεί τώρα και το πόρισμα για τον Συνεργατισμό. Μεταξύ της παρέλασης και των τραπεζωμάτων, η ελπίδα των εκάστοτε διαχειριστών στην πολιτική είναι να μπει στη λήθη και αυτό το σκάνδαλο.
Yπάρχουν fake news; Και βέβαια υπάρχουν σε όλο τον πλανήτη. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Η επιστολή προς χαμογελαστούς σκλάβους της υπεύθυνης καταστήματος αλυσίδας λιανικής πώλησης είναι άλλο ένα κυνικό σημάδι του μοντέλου της δήθεν ανάπτυξης που ζούμε. Πολλές φορές το γράφω πως σωστό είναι αυτό που λειτουργεί αποτελεσματικά στον πραγματικό κόσμο.
Το πρόσφατο ‘σόου’ του Τούρκου Βουλευτή Αχμέτ Γιλντίζ σε αίθουσα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, μόνο έκπληξη δεν ήταν. Η ωμή Τουρκική αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, όπως και αυτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι σταθερή και κλιμακώνεται. Ενδεχομένως να ξένισε η θρασύτητα.
Τους άρεσε, λοιπόν, τόσο πολύ στον ΣΥΡΙΖΑ η περιώνυμη συμφωνία των Πρεσπών, ώστε θέλουν τώρα να την κάνουν πρότυπο και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Στην "διασπορά" βρίσκεται όλο το επιτελείο του προέδρου Ν.Τραμπ σε Τουρκία και γενικά σε Μέση Ανατολή μετά τα πλήγματα που έλαβαν χώρα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις τα τελευταία 24ωρα, γεγονός που δείχνει πως αυτή τη φορά ίσως να οδεύουμε σε "τελική λύση" ανάμεσα στις δύο χώρες.
Ο πρωθυπουργός το είπε ξεκάθαρα: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αναπληρώσει τις απώλειες από τη δεύτερη μεγαλύτερη υπογεννητικότητα της Ευρώπης με τους νομιμοποιούμενους παράνομους αλλοδαπούς.
Στο περιβόητο μυθιστόρημα 1984 του Τ. Όργουελ, το οποίο έγινε και ταινία, υπήρχε η περιβόητη «Αστυνομία της Σκέψης» σε μια απολυταρχική, μονοκομματική κοινωνία σε ένα δυστοπικό μέλλον.
H φράση στο εισαγγελικό πόρισμα για την εθνική τραγωδία στο Μάτι είναι σοκαριστική: «χάος, απόλυτη ανευθυνότητα, κατάρρευση κάθε συστήματος».
«Τώρα πια βλέπω, αν και πολύ αργά, την τρέλα να ξεκινάς ένα έργο πριν μετρήσεις το κόστος της Δύναμης που απαιτεί.» - Ντάνιελ Ντεφόε, Ροβινσών Κρούσος
Η κολυμβήθρα του Σιλωάμ: οι εκλογές στον χώρο της αυτοδιοίκησης. Δεν είναι η πρώτη φορά και δεν θα είναι και η τελευταία. Υπήρξαν κι άλλοι υπόδικοι ή ακόμα και κατάδικοι που πολιτεύτηκαν στις μικρές τοπικές κοινωνίες για να εκλεγούν κάπου με ψήφους φίλων τους και να κρύψουν πίσω από την εκλογή τους ποινικές ή και πολιτικές ευθύνες τους.
Τρείς περίπου μήνες πριν τις κρίσιμες ευρωεκλογές του Μαΐου, εμφανίστηκε ξαφνικά αλλά συντονισμένα από πολλές πλευρές μια νέα «παράμετρος» στην αμφίρροπη ευρωπαϊκή εκλογική μάχη, που ονομάστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ «κίνδυνος ρωσικής ανάμειξης» στα ευρωπαϊκές εκλογικές υποθέσεις.
Oλος ο κόσμος μιλάει για το τετράστιχο που η αγωνίστρια σ. Μεγαλοιοκονόμου αφιέρωσε στον αρχηγό των γραφικών («Σε λένε Αλέξη και είσαι ηγέτης. Η κάθε σου λέξη, ομόνοια και καταπέλτης»).