10 oC 
Ενας από τους πιο διαδεδομένους μύθους σχετικά με Μακεδονικό είναι ότι αποτελεί ένα δύσκολο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα η πιο σοβαρή, ίσως η μόνη πια δυσκολία, είναι η διαχείριση της κοινής γνώμης. Κι αυτό ισχύει τόσο για την Ελλάδα, όσο φυσικά και για την FYROM. Η απόδειξη είναι η ενδιάμεση συμφωνία του 1995.
Αργά, μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, η ελληνική Βουλή αναμένεται εκτός απροόπτου να κυρώσει την Συμφωνία των Πρεσπών με τουλάχιστον 152 ψήφους.
Η διαδρομή της προδοσίας η οποία είχε ως αφετηρία την 17η Ιουνίου 2018 και τους Ψαράδες Πρεσπών φτάνει στο τέλος της το αργότερο τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής στη Βουλή των Ελλήνων.
Όσοι βουλευταί ψηφίσουν την επαίσχυντον, καταίσχυντον, επικατάρατον, προδοτικήν και ανθελληνικήν συμφωνίαν των Πρεσπών θα γίνουν φιλοσκοπιανοί, διότι δίδουν εις τα Σκόπια:
Στον πόλεμο στο Ιράκ οι Αμερικανοί καθιέρωσαν μια νέα ορολογία, του λεγόμενου Strategic soldier, δηλαδή του Στρατηγικού στρατιώτη. Ο όρος αναφέρεται σε κάθε στρατιώτη, ο οποίος μπορεί με μια και μόνο πράξη του να επηρεάσει άμεσα θέματα στρατηγικής φύσεως ή αξίας με τη θέλησή του ή χωρίς αυτήν. Με άλλα λόγια, απλοί στρατιώτες στο κατώτερο τακτικό επίπεδο μπορεί να προκαλέσουν τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις σε στρατηγικό επίπεδο.
Τα συλλαλητήρια είναι για τους γραφικούς συμπολίτες ό,τι η βροχή για τα σαλιγκάρια. Είτε δεξιόστροφα, είτε αριστερόστροφα, είτε εθνικοπατριωτικά, είτε αντιμνημονιακά και αγανακτισμένα, τα συλλαλητήρια είναι η ευκαιρία που βρίσκουν κάποιοι... πώς να το πω... ιδιαίτεροι συνάνθρωποι να λάμψουν.
Η Αφροδίτη Μάνου δεν είναι καινούργια στα πολιτικά πράγματα. Βρέθηκε σε πορείες, διαδηλώσεις, συναυλίες. Από καλλιτεχνικής απόψεως ήταν δίπλα στον Μάλαμα, τη Βιτάλη, τον Μικρούτσικο, τη Ραλλία Χρηστίδου.
Με όρους πολιτικού πραγματισμού η υπερψήφιση της λεγομένης συμφωνίας των Πρεσπών δε φαίνεται να μπορεί να αποτραπεί. Μια θλιβερή διαπίστωση που αποτυπώνει και την κυνική αντιμετώπιση του κορυφαίου αυτού εθνικού θέματος.
Η περιπέτεια -αν τη θεωρήσουμε τέτοια- στην εξωτερική πολιτική για το θέμα των Σκοπίων θα λήξει με άδοξο τέλος.
«Για μια ακόμη φορά αποδεικνύει πόσο ανεύθυνος είναι, αφού δε διστάζει να διχάζει τους Έλληνες για να κρατά ενωμένο το κόμμα του…»! Την παραπάνω δήλωση έκανε χτες το βράδυ το Μαξίμου κατηγορώντας την αντιπολίτευση. Για κάντε τον κόπο και γυρίστε την σκέψη σας μερικά χρόνια πίσω:
Σχεδόν όλοι όσοι ασκούν εξουσία νομίζουν ότι θα κρατήσει για πάντα. Δεν έμαθαν τίποτα από την Ιστορία, δεν διδάχθηκαν τίποτα από τη ζωή, ενώ αρκεί μία κηδεία για να πάρεις το μάθημα της ματαιότητας, να εμπεδώσεις τον νόμο που ο λαός έχει διατυπώσει σοφά: ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει.
Το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία είχε αξιοπρέπεια, ήταν γεμάτο από νέους, φοιτητές, νεαρά ζευγάρια με τα παιδιά τους, που ήρθαν στο Σύνταγμα κρατώντας την Ελληνική σημαία.
Εχει ξεπεράσει πια και τη Θάτσερ, έχει ξεπεράσει και τον Πινοσέτ και φαίνεται τελικά ότι, προκειμένου να κρατηθεί λίγο ακόμα στην εξουσία, είναι αδίστακτος. Ο,τι του ζητήσουν θα το εξαγγείλει». Ολες οι παραπάνω βαριές κουβέντες που είχαν ειπωθεί το 2011 αφορούσαν στον Γιώργο Παπανδρέου. Το ζήτημα είναι ποιος τις είχε εκστομίσει. Ποιος άλλος; Ο Αλέξης Τσίπρας.
Το ρήγμα στο Κίνημα Αλλαγής, που έχει αρχίσει να σχηματίζεται εδώ και καιρό, βαθαίνει όλο και περισσότερο, λαμβάνοντας τις διαστάσεις χαράδρας. Και μπορεί οι Ποταμίσιοι να τάχθηκαν υπέρ της πρότασης δυσπιστίας για την κυβέρνηση, όμως η ψήφος που θα δώσουν στο θέμα της συμφωνίας για το Μακεδονικό είναι εκείνη που θα καθορίσει το στίγμα τους για την επόμενη μέρα».
Δεν πιστεύω στα αποτελέσματα των ειρηνικών διαμαρτυριών. Δεν πιστεύω ότι συλλαλητήρια όσο μεγάλα και να είναι, όσο και αν εκφράζουν μια παλλαϊκή βούληση, μπορούν να αλλάξουν τον ρου της Ιστορίας.
Στις παλιές- καλές εφημερίδες τέτοιους είδους πολιτικά φαινόμενα τα χαρακτηρίζαμε «πολιτική αγυρτεία» ή «πολιτικά χαμαιτυπεία». Σήμερα αυτά που συμβαίνουν, αυτά που βλέπουμε να γίνονται σε βάρος της χώρας, ερήμην ολόκληρου του ελληνικού λαού, είναι πραγματικός εφιάλτης! Είναι ένα μείγμα προδοσίας, ιδιοτέλειας και απύθμενης ανοησίας.
H παρακμή μας και μία από τις βασικές αιτίες των προβλημάτων μας φάνηκαν σε μία είδηση: Eντεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές δημοσίευσαν κείμενό τους κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών και μπράβο τους. Ομως, έντεκα; Τόσους πανεπιστημιακούς έχει η χώρα;
Τι πήγα και θυμήθηκα τώρα! «Μη ποιείτε τον οίκον του πατρός μου οίκον εμπορίου!». Το είπε ο Ιησούς, στην αυλή του Ναού, την ώρα που ανέτρεπε, οργισμένος και με το μαστίγιο στο χέρι, τους πάγκους των αργυραμοιβών και των ζωεμπόρων.
Σε μια χώρα στην οποία η εγκληματικότητα έχει υπερβεί τα όρια νοτιοαμερικάνικων κρατών οι συλλήψεις πατριωτών που εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εκχώρηση της Μακεδονίας και στην Συμφωνία των Πρεσπών και τοποθετούν αφίσες με τα πρόσωπα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και του Ποταμιού που προτίθενται να την ψηφίσουν, θεωρούνται πολύ πιο σημαντικές από τις ένοπλες ληστείες, τις δολοφονίες και σωρεία άλλων βαρύτατων αδικημάτων που συμβαίνουν με καταιγιστικούς ρυθμούς.
Η Σερβία αποκτά πυρηνικά βαλλιστικά συστήματα; Το ενδεχόμενο αυτό "παίζει" πολύ δυνατά εδώ και ένα χρόνο με τους Αμερικανούς αναλυτές να αναρωτιούνται τι περιλαμβάνει το "πακέτο" των ρωσο-σερβικών στρατηγικών συμφωνιών.
Μετά το εδώ και καιρό προσχεδιασμένο «διαζύγιο» με τον Πάνο Καμμένο, ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την ψήφο εμπιστοσύνης και θα συνεχίσει να κυβερνά με τη στήριξη τεσσάρων βουλευτών που εξελέγησαν με τους ΑΝ.ΕΛ. και την προσθήκη του Σπύρου Δανέλλη, ο οποίος επέστρεψε στο κόμμα απ’ όπου ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του.
Σε τρεις ημέρες, στις 20 Ιανουαρίου 2019 θα πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος ενάντια στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, την οποία η κυβέρνηση προετοιμάζει να φέρει στη βουλή.
H τελευταία τετραετία είναι κρίσιμη με την έννοια ότι έχει αλλάξει προς το χειρότερο τη δυναμική της χώρας σε σημαντικά θέματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας από το Βήμα της Βουλής για άλλη μία φορά προσπάθησε να επικρατήσει όχι δια του δικαίου αλλά δια των επικοινωνιακών του χαρισμάτων. Η εποχή αυτή, όμως, έχει παρέλθει.
Που να το φανταζόσουν Παύλο Μελά όταν με δάκρυα στα μάτια φίλαγες τα παιδιά σου για να φύγεις για τα ιερά χώματα της Μακεδονίας και εκεί να ξεψυχήσεις, για τη λευτεριά της , πως θα ερχόταν η μέρα που μια αδιάφορη, απαίδευτη, πλασιέ εσωρούχων, θα σήκωνε το χέρι της και με ένα προδοτικό ΝΑΙ , θα αμαύρωνε το αίμα σου που ακόμα νοτίζει τη γη του Αλεξάνδρου ....
Η κυρία Μέρκελ πραγματοποίησε τη διήμερη επίσκεψή της στην Ελλάδα. Σε μια περίοδο, που εκ των πραγμάτων τουλάχιστον θεωρήθηκε και ως έμμεση στήριξη της παρούσας κυβέρνησης. Σε επίπεδο προσδοκιών τουλάχιστον. Γιατί ως γνωστόν την ώρα της εκλογικής κρίσης, στη χώρα μας, αλλά και σε κάθε χώρα, δεν ψηφίζουν τα κάθε λογής «λιβανηστήρια» και «αναλυτές» του διεθνούς Τύπου.
Το rotation καθιερώθηκε στις αρένες του μπάσκετ. Το rotation δίνει την ευκαιρία στους προπονητές να αλλάζουν πεντάδα ανάλογα με την επίθεση ή την άμυνα σε κάθε σημείο του αγώνα για να κερδίσουν τον αντίπαλο.
Σε φάγαν’ τα συμφέροντα σα να ’σουν συναγρίδα όπως αυτές που έτρωγες κι έσωζες την πατρίδα. Παράγγελνες και αστακούς, σ’ αρέσαν τα μπαρμπούνια ηγέτης πάντα ήσουνα, από μωρό στην κούνια.
Πρίν τρία χρόνια, σέ μιά κλειστή συντροφιά, πού τώρα δέν ὑφίσταται πιά, ἕνας εὐγενικός φίλος μοῦ ἔλεγε τά ἑξῆς στοχαστικά: «Καλά, νά ψηφίσουν τόν ΣΥΡΙΖΑ ἄνθρωποι φτωχοί, παρασυρμένοι ἀπό τά παχειά του λόγια, τό κατανοῶ.
Το απόγευμα της Κυριάκης 13 Ιανουαρίου συνομίλησα επί είκοσι λεπτά, τηλεφωνικά με τον Κώστα Ζουράρι, τον οποίο πλέον γνωρίζω προσωπικά. Μαζί του έχω συνομιλήσει αρκετές φορές τηλεφωνικά, αλλά και μία φορά διά ζώσης στην οικία του στην Αθήνα στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2018.
