Σήμερα συζητήθηκε στο Πέμπτο Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) σειρά προσφυγών που έχουν καταθέσεις φορείς και πολίτες του Πειραιά κατά του Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο εγκρίθηκε το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα και το Master Plan του ΟΛΠ για τις επενδύσεις στο λιμάνι του Πειραιά. Με άλλες προσφυγές προσβάλλονται άλλες αποφάσεις της διοίκησης, όπως η περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων βελτίωσης και η επέκταση του λιμανιού, καθώς και αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Υπενθυμίζεται πως με το 154 / 2022 Πρακτικό Επεξεργασίας το ΣτΕ είχε αρχικά κρίνει νόμιμο το Προεδρικό Διάταγμα για το Master Plan του ΟΛΠ, αλλά με παρατηρήσεις. Τώρα οι προσφυγές στρέφονται κατά της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που συνόδευε το επενδυτικό σχέδιο. Όπως φαίνεται, οι πονοκέφαλοι δεν έχουν τελειώσει για τους Κινέζους της Cosco, που ελέγχουν τον ΟΛΠ και έχουν καθυστερήσει, παρά τις πολυετείς παρατάσεις, το επενδυτικό σχέδιο στο λιμάνι.

Πέρασαν αρκετές εβδομάδες αλλά ακόμα να μας απαντήσει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας γιατί δίνεται η αιγίδα της αμυντικής έκθεσης DEFEA σε μια συγκεκριμένη εταιρεία εκθέσεων -την ROTA εν προκειμένω- και τον σύνδεσμο κάποιων μικρομεσαίων, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, εταιρειών που συνιστούν τον ΣΕΚΠΥ. Με ποια κριτήρια δόθηκε η αιγίδα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε αυτό το περίεργο σχήμα; Τα χρήματα που πληρώνουν οι εταιρείες για να συμμετάσχουν, μόνο και μόνο επειδή δίνει την αιγίδα το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, σε ποιους λογαριασμούς πάνε; Στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;  Ποιος είναι ο ρόλος του εμφανιζόμενου ως προέδρου του ΣΕΚΠΥ, Α.Ροζολή; Πώς συμβιβάζεται το γεγονός ότι ο Α.Ροζολής είναι ιδιοκτήτης μιας μικρομεσαίας εταιρείας στον χώρο της Άμυνας, της ΑΚΜΟΝ και ταυτόχρονα είναι ουσιαστικά επικεφαλής της της DEFEA; Μήπως αυτό είναι παραβίαση των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού και άδικο για τις υπόλοιπες εταιρείες του χώρου της Άμυνας; Πώς επιτρέπεται ένας ιδιοκτήτης ιδιωτικής αμυντικής εταιρείας να είναι ταυτόχρονα συνδιοργανωτής της μοναδικής αμυντικής έκθεσης της χώρας;  Ποιος το επέτρεψε και ποιος το διατηρεί; Αλλά θα επιμείνουμε στο θέμα των χρημάτων που πληρώνονται για την DEFEA: Το υπουργείου Εθνικής Άμυνας έχει ελέγξει σε ποιους λογαριασμούς πηγαίνουν τα χρήματα που πληρώνουν οι εκθέτες;  Θα επανέλθουμε σύντομα αν δεν υπάρξουν απαντήσεις και αυτά που θα αποκαλύψουμε θα προκαλέσουν σεισμό...  

Επενδυτές από το Ισραήλ καταγράφουν +70% σε σχέση με πέρυσι, έχοντας πάρει ήδη 271 άδειες Golden Visa κι ακόμη η χρονιά έχει κάποιους μήνες μπροστά της. Η Αθήνα κυριαρχεί στο επενδυτικό τοπίο, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 68% όλων των ισραηλινών εξαγορών ακινήτων στην Ελλάδα. Οι προτιμήσεις εστιάζονται σε περιοχές όπως Κολωνάκι, Κουκάκι και Μεταξουργείο που προσφέρουν δυνατότητα προσοδοφόρου βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η Κρήτη είναι ο επόμενος δημοφιλής προορισμός, ιδιαίτερα για τις πολυτελείς βίλες κοντά στα Χανιά και το Ρέθυμνο. Η στροφή των Ισραηλινών προς την Ελλάδα δεν είναι τυχαία. Ένα διαμέρισμα 100 τετραγωνικών μέτρων στο κέντρο της Αθήνας μπορεί να τους κοστίσει περίπου 332.000 δολάρια. Η τιμή αυτή αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του κόστους ενός παρόμοιου διαμερίσματος στο Τελ Αβίβ όπου οι τιμές ανεβαίνουν μαζί με τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων. Η Ελλάδα προσφέρει σταθερότητα, ευνοϊκό φορολογικό πλαίσιο και σημαντικές υπεραξίες σ΄ ένα όμορφο μεσογειακό περιβάλλον για εύπορους Ισραηλινούς.

«Δεν θα κάνετε πληρωμές όπως γίνονταν επί ΟΠΕΚΕΠΕ, πληρωμές θα κάνετε μόνο μετά από αυστηρούς ελέγχους» είναι η εντολή της Κομισιόν που έχει δοθεί στην κυβέρνηση. Η αντιπροεδρία (Χατζηδάκης) και το αρμόδιο υπουργείο (Τσιάρας) είναι σε συνεχή επαφή με επιτρόπους, γιατί πρέπει να πέσουν και λεφτά στους παραγωγούς, αλλά στις Βρυξέλλες είναι κάθετοι. Κάποιες πληρωμές π.χ. για την ευλογιά θα γίνουν, αλλά ακόμα γίνονται έλεγχοι για τις βιολογικές καλλιέργειες, ενώ και οι βασικές πληρωμές για τις φετινές αιτήσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ θα γίνουν με τη νέα χρονιά.

Ταχύτατα συνεχίζουν να μειώνονται τα αποθέματα νερού της πρωτεύουσας και αυτό προκαλεί σοβαρές ανησυχίες για αύξηση των τιμών του νερού. Μία αύξηση που θα φέρει και πολλά «αρπαχτικά» που θα ζητούν μετ' επιτάσεως να... ιδιωτικοποιηθεί το νερό. Πάντως δεν φταίει για όλα η λειψυδρία, καθώς ευθύνεται και η έλλειψη υποδομών και η συντήρηση των δικτύων που δεν γίνεται από το κράτος. Ευθύνη υπάρχει και για την έλλειψη σχεδίου εξορθολογισμένης χρήσης των υδάτων. Τα απολήψιμα αποθέματα στους ταμιευτήρες της Αθήνας να έχουν μειωθεί κατά 36,5% εντός ενός έτους, με την κατάσταση στον Μόρνο να είναι απελπιστική, καθώς σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι ο όγκος νερού έχει μειωθεί κατά σχεδόν 43%. Τα τελευταία έτη ο όγκος νερού στους δύο βασικούς και δύο υποστηρικτικούς ταμιευτήρες της πρωτεύουσας, Εύηνος, Μόρνος, Υλίκη και Μαραθώνας, έχει πάρει την κατιούσα. Το 2022 η Αθήνα είχε στη διάθεσή της περίπου 1,1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, ενώ μόλις τρία χρόνια αργότερα οι υδατικοί πόροι της μεγαλύτερης αστικής περιοχής της χώρας έχουν μειωθεί κατά 63% σε 403,3 εκατ. κυβικά μέτρα. Από τους τέσσερις ταμιευτήρες, η μεγαλύτερη απώλεια νερού έλαβε χώρα στον μεγαλύτερο εξ αυτών, στον Μόρνο. Την ίδια ημέρα πέρυσι η τεχνητή λίμνη διέθετε 309 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, ενώ φέτος τα αποθέματα σχεδόν υποδιπλασιάστηκαν σε 176 εκατ. κυβικά μέτρα. Ανάλογες απώλειες αντιμετωπίζουν και άλλοι δύο ταμιευτήρες, η φυσική λίμνη Υλίκη και η τεχνητή λίμνη του Μαραθώνα. Η φυσική λίμνη της Βοιωτίας είδε απώλειες 38% στα αποθέματά της, ενώ ο τεχνητός ταμιευτήρας της βορειοανατολικής Αττικής σημείωσε πτώση 28% στα αποθέματά του. Ο ταμιευτήρας του Εύηνου από την άλλη είδε αύξηση κατά 5 εκατ. κυβικά μέτρα στα αποθέματά του από πέρυσι έως σήμερα. Η σοβαρότητα της κατάστασης γίνεται αντιληπτή βάσει των δεδομένων από την αρχή του αιώνα. Σύμφωνα με τα δεδομένα της ΕΥΔΑΠ, η τελευταία φορά που είχαμε ανάλογα χαμηλά αποθέματα ήταν πριν από 24 χρόνια, το 2001.

Κάποτε κάποιος ίσως να μην το πιστεύετε αλλά αυτή η σημερινή που έχει καλύτερα είναι να έχεις αλυσίδα σουπερμάρκετ παρά φαρμακευτική εταιρεία ή βιομηχανία. Τόσο μεγάλη είναι η ισχύς της πώλησης τροφίμων με τις τιμές να εκτοξεύονται. Έχει ξεσπάσει ανηλεής πόλεμος στα super market στην Ελλάδα με τον (κατ΄ εκτίμηση - δεν ανακοινώνει νούμερα) δεύτερο παίκτη της αγοράς, τη Lidl να έχει εξαπολύσει μετωπική επίθεση στον αδιαμφισβήτητο πρώτο, την αλυσίδα Σκλαβενίτη. Βασιζόμενος στην αρχή ότι αυξάνοντας τα κανάλια διανομής γίνεσαι μεγαλύτερος σε πωλήσεις, η Lidl κατεβαίνει με επιθετικές οικονομικές προσφορές, όπου λήγει μίσθωση της Σκλαβενίτης. Μάλιστα έγινε και μια άτυπη επαφή μεταξύ των δυο αλυσίδων, με τη Σκλαβενίτης να διαμαρτύρεται για την πολιτική της Lidl και να εισπράττει τελικά την απάντηση ότι οι εντολές έχουν έρθει από τη Γερμανία. Το παρασκήνιο του αδυσώπητου εμπορικού πολέμου για την πρώτη θέση ενδεχομένως εξηγεί τον αυξημένο εκνευρισμό στη Σκλαβενίτης για το πρόστιμο των 1,44 εκατ. που επέβαλε πρόσφατα το υπουργείο Ανάπτυξης κι έψαχναν σκοπιμότητες πίσω από την ενέργεια “επειδή αφορούσε μόνον 36 ετικέτες” και άλλα τέτοια ανάλογα. Βέβαια το ΥΠΑΝ, μαζί με τη Σκλαβενίτης, έριξε και 805.000 ευρώ πρόστιμο στη Lidl που επίσης το πήρε βαριά γιατί αφορούσε “μόνον 32 ετικέτες” κ.λπ. Ο «μπούφος» της υπόθεσης είναι φυσικά ο Έλληνας πολίτης, ο οποίος πλέον δίνει 100 € για να γεμίσει μία σακούλα (και όχι από τις μεγάλες αλλά από τις άλλες που σκίζονται σαν ιστός αράχνης) ενώ παλιότερα γέμιζε ένα καρότσι!