Μπορεί το προηγούμενο Σαββατοκύριακο να είχαμε την αναπαράσταση της Ναυμαχίας των Σπετσών, τη γνωστή σε όλους Αρμάτα, όμως η πραγματική «ναυμαχία» εκτυλίχθηκε στην Πάρο, και συγκεκριμένα στην περιοχή Κολυμπήθρες, μεταξύ της εταιρείας ΕΚΤΕΡ και του Δήμου Πάρου. Η αιτία της σύγκρουσης είναι η πρόθεση της ΕΚΤΕΡ να ανεγείρει υπερπολυτελές πεντάστερο ξενοδοχείο, ύψους 53 εκατ. ευρώ, σε μια περιοχή που μέχρι σήμερα δεν διαθέτει αντίστοιχο τουριστικό κατάλυμα. Από την άλλη πλευρά, ο Δήμος και πολλοί κάτοικοι αντιδρούν, καθώς θεωρούν ότι η επένδυση θα υποβαθμίσει περιβαλλοντικά μία από τις πιο εμβληματικές φυσικές περιοχές της Πάρου. Επιπλέον, η επένδυση γειτνιάζει με τον αρχαιολογικό χώρο του Μυκηναϊκού Ανακτόρου στις Κουκουναριές, γεγονός που, όπως υποστηρίζεται, υποβαθμίζει την αξία του μνημείου. Για τον λόγο αυτό, την περασμένη εβδομάδα ο Δήμος ανέθεσε σε δικηγόρο την κατάθεση υπομνήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας την απόρριψη του νέου Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) που υπέβαλε η εταιρεία για την έκταση των 328 στρεμμάτων. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι το 2023 το ΣτΕ είχε απορρίψει το αρχικό σχέδιο της εταιρείας, κρίνοντας ότι η έγκριση του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ) δεν ήταν επαρκώς τεκμηριωμένη.

Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν δύσκολο «γρίφο» σχετικά με τη μοιρασιά τεσσάρων έργων, συνολικής αξίας 1,1 δισ. ευρώ στη βόρεια Ελλάδα, στους τέσσερις μεγάλους εργολάβους (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, AKTOR, όμιλος Μυτιληναίου και ΑΒΑΞ). https://youtu.be/YeGOZOgDNU8 Η δυσκολία αυτή αυξάνεται αν αναλογιστεί κανείς ότι ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις και Μυτιληναίος κατεβαίνουν με κοινή προσφορά, κάτι που σημαίνει πως υπάρχουν 3 υποψήφιοι για 4 έργα, τα οποία όμως έχουν δυσανάλογη οικονομική αξία μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι, όποια κατανομή κι αν επιλεγεί, είναι πιθανό ένας από τους τρεις μεγάλους ομίλους να μείνει δυσαρεστημένος, κάτι που η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει πάση θυσία σε μία περίοδο που βρίσκεται σε δημοσκοπική πτώση και αναζητεί συμμάχους. Το πρώτο και μεγαλύτερο είναι η αναβάθμιση της Εθνικής Οδού 2 στο τμήμα Μαυροβούνι – Έδεσσα, η οποία περιλαμβάνει την κατασκευή των παρακάμψεων Γιαννιτσών και Χαλκηδόνας, με προϋπολογισμό 445 εκατομμυρίων ευρώ. Τη συγκεκριμένη σύμβαση διεκδικούν η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις – Μυτιληναίος και η ΑΒΑΞ. Αντίστοιχα, στον διαγωνισμό για τον κάθετο άξονα Δράμα – Αμφίπολη (Παλαιοκώμη), που θα συνδέσει τη Δράμα με την Εγνατία Οδό και έχει προϋπολογισμό 248 εκατομμυρίων ευρώ, συμμετέχουν επίσης οι ίδιοι τρεις μεγάλοι όμιλοι. Στο πακέτο περιλαμβάνεται και η κατασκευή του νέου Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Θεαγένειο» στη Θεσσαλονίκη, έργο ύψους 350,5 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και οι φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με προϋπολογισμό 105 εκατομμυρίων ευρώ.

Πωλητήριο στην Κορρές έβαλε η Morgan Stanley, που το 2017 απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας έναντι 48,5 εκατ. ευρώ. Όπως μαθαίνουμε, ο αμερικανικός κολοσσός «τρέχει» ήδη διαγωνισμό με σύμβουλο πώλησης τη Jefferies και αναμένει την κατάθεση μη δεσμευτικών προσφορών από επενδυτικά σχήματα που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Αν και οι επίσημοι λόγοι δεν έχουν ανακοινωθεί, στην αγορά θεωρείται δεδομένο ότι σχετίζονται με την αδυναμία της Κορρές να διεισδύσει στις αγορές της Κίνας και της Ασίας, παρά τις προσπάθειες που έγιναν εδώ και οκτώ χρόνια. Η εταιρεία διατηρεί ηγετική θέση στην ελληνική αγορά, η παρουσία της στις μεγάλες διεθνείς αγορές παραμένει ισχνή. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του 2023, οι πωλήσεις της Κορρές ανήλθαν σε 50,1 εκατ. ευρώ, όμως η εταιρεία εμφάνισε ζημιές προ φόρων ύψους 5 εκατ. ευρώ, με τις πωλήσεις σε Κίνα και ΗΠΑ να μην ανακάμπτουν από τη «βουτιά» που έκαναν το 2022. Όπως όλα δείχνουν η Κορρές θα παραμείνει ένα «ελληνικό success story» με ισχυρό αποτύπωμα στην εγχώρια αγορά, αλλά χωρίς να καταφέρει να υπερβεί τα σύνορα της Ελλάδας και να εδραιώσει τη θέση της στις μεγάλες διεθνείς αγορές.

Στο «συρτάρι» έχουν μπει, τουλάχιστον προς το παρόν, τα σενάρια των προηγούμενων μηνών που ήθελαν το Δημόσιο να πουλά το 31% που κατέχει στην Helleniq Energy μέσω του Υπερταμείου. Αυτό θα ισχύει τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες στα θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης, για τα οποία η εταιρεία έχει καταθέσει προσφορά σε συνεργασία με τη Chevron. Όπως αναφέρουν πηγές της στήλης, στην παρούσα φάση δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει πώληση, τόσο για πολιτικούς όσο και για επιχειρηματικούς λόγους. Διότι, κανείς δεν γνωρίζει ακόμη την πραγματική αξία των συμμετοχών στα συγκεκριμένα οικόπεδα, ενώ μια τέτοια κίνηση θα έστελνε και το μήνυμα διεθνώς ότι η Ελλάδα εγκαταλείπει το project. Το ίδιο ισχύει και για την πλευρά Λάτση, η οποία σε περίπτωση που της γίνει κρούση, θα απαιτήσει  μια αστρονομική αποτίμηση η οποία δύσκολα θα βρει ανταπόκριση. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα τελικά αποτελέσματα των ερευνών και η απόφαση για εκμετάλλευση θα ληφθούν από Chevron και Helleniq Energy το 2027-2028, ενώ η έναρξη εξόρυξης θεωρείται σχεδόν απίθανο να γίνει πριν το 2030. Προς το παρόν, η επιτροπή αξιολόγησης της ΕΔΕΥΕΠ θα πρέπει να εξετάσει τις 24 κούτες με έγγραφα που κατέθεσε το consortium, με την πρώτη αποτίμηση να αναμένεται τον Οκτώβριο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η προσφορά δεν πρόκειται να προκαλέσει ιδιαίτερο ενθουσιασμό, δεδομένου ότι η Chevron είναι ο μοναδικός ενδιαφερόμενος για τα συγκεκριμένα οικόπεδα και μάλιστα μπήκε στο σχήμα μόνο υπό τη μορφή κοινοπραξίας με ελληνική εταιρεία, στην οποία μέτοχος παραμένει το ελληνικό Δημόσιο.

«Αφωνία» επικρατεί από τη doValue, τις αρμόδιες αρχές αλλά και τα εγχώρια ΜΜΕ (πλην pronews.gr), μετά τη δημοσιοποίηση στο dark web αγγελίας από χάκερς, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι πουλούν τα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων Ελλήνων δανειοληπτών, των οποίων τα «κόκκινα δάνεια» διαχειρίζεται η εταιρεία. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην «αγγελία» που δημοσιεύτηκε στις αρχές Ιουλίου, ομάδα χάκερς ανακοίνωσε ότι κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στα συστήματα της ιταλικής doValue, υποστηρίζοντας πως απέσπασε 16 terabyte δεδομένων δανειοληπτών. «Τα δεδομένα ανήκουν στη doValue και σε πολλές από τις θυγατρικές της, συμπεριλαμβανομένων των: Italfondiario, doBank, doNext, doValue Greece, doData, doValue Spain και Altamira. Το συνολικό μέγεθος ξεπερνά τα 16 Terabytes», έγραψαν οι χάκερς. Η μητρική εταιρεία doValue στην Ιταλία επιβεβαίωσε το περιστατικό, δηλώνοντας ότι στις 5 Μαΐου 2025 «άγνωστοι απέκτησαν μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε ορισμένα από τα πληροφοριακά μας συστήματα και εξήγαγαν δεδομένα». Ωστόσο, η ανακοίνωση αυτή κατέβηκε λίγο αργότερα από την ιστοσελίδα της. Η ελληνική θυγατρική της, μέχρι στιγμής, δεν έχει κάνει καμία ενημέρωση στους δανειολήπτες, οι οποίοι χωρίς ποτέ να συμφωνήσουν μεταβιβάστηκαν στην εταιρία όχι μόνο τα δικαιώματα των δανείων τους αλλά και τα προσωπικά τους δεδομένα. Την ίδια ώρα, εύλογα τίθεται το ερώτημα: Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα τι κάνει; Θα περιμένει, άραγε, να υπάρξουν θύματα εξαπάτησης ανάμεσα στους πιο ευάλωτους δανειολήπτες, προκειμένου να παρέμβει «κατόπιν εορτής»;

Όλοι γνωρίζουν πως τα πράγματα στην Ελλάδα συχνά λειτουργούν αντίστροφα από τον υπόλοιπο κόσμο. Ακόμη κι έτσι, μόνο ως ανεξήγητες μπορούν να χαρακτηριστούν οι πληροφορίες που θέλουν το υπουργείο Ενέργειας να εξετάζει την επανεκκίνηση του διαγωνισμού για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα. Διότι αν επιβεβαιωθούν, αυτό θα συμβεί σε μια συγκυρία όπου το διεθνές επενδυτικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα αρνητικό απέναντι σε τέτοιου είδους projects, ειδικά μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να ακυρώσει σχεδόν το σύνολο των αντίστοιχων έργων στις ΗΠΑ, γεγονός που εκτόξευσε και το κόστος κατασκευής τους διεθνώς. Ως αποτέλεσμα, τέτοιες επενδύσεις στην Ευρώπη καθίστανται βιώσιμες μόνο με μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις, ώστε να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Αυτό, ωστόσο, δεν φαίνεται να αποθαρρύνει την ελληνική κυβέρνηση η οποία επανεξετάζει το θέμα για τα 20 οικοπέδα του αρχικού σχεδιασμού, όλα εντός των 6 ναυτικών μιλίων. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση «ζυγίζει» τόσο το οικονομικό κόστος, καθώς η κατασκευή και λειτουργία των πάρκων θα απαιτήσει «γενναία» κρατική επιδότηση, όσο και το πολιτικό κόστος, καθώς αναμένεται να υπάρξουν αντιδράσεις από τους κατοίκους των παραθαλάσσιων περιοχών, που θα δουν την περιοχή τους να γεμίζει ανεμογεννήτριες θαλάσσης και η αξία των περιουσιών τους να χάνεται. Ας ελπίσουμε πως θα επικρατήσει η λογική και τα σενάρια αυτά δεν θα υλοποιηθούν.