Έτοιμοι να δουν τους λογαριασμούς του νερού τους να εκτοξεύονται έως και πέντε φορές πάνω  και να πληρώνουν αντίστοιχα με το ρεύμα θα πρέπει να είναι οι Έλληνες καταναλωτές. Αν και δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί, η αύξηση των τιμών, αναμένεται να είναι το πρώτο αποτέλεσμα της συγχώνευσης όλων των εταιρειών ύδρευσης σε τρεις, υπό τη διοίκηση του ικανότατου CEO της ΔΕΗ, Γιώργου Στάσση, όπως ανακοινώθηκε σήμερα. Η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ θα διατηρηθούν, αλλά με διευρυμένες γεωγραφικές αρμοδιότητες. Παράλληλα, θα δημιουργηθεί μία νέα ενιαία εταιρεία για την υπόλοιπη Ελλάδα, η οποία θα προκύψει από τη συγχώνευση των υφιστάμενων (πάνω από 700) δημοτικών εταιρειών ύδρευσης. Όπως μεταφέρουν στη στήλη ανώτατα κυβερνητικά στελέχη, ο κύριος λόγος που λαμβάνεται αυτή η απόφαση –αν και δεν ομολογείται δημόσια– είναι για να δημιουργηθεί μια κοινή τιμολογιακή πολιτική στο νερό, καθώς οι περισσότερες δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης είναι ζημιογόνες. Και λυπούμαστε που θα ενημερώσουμε πρώτοι τους αναγνώστες, αλλά αυτή η τιμολογιακή πολιτική θα είναι αυξητική. Πριν σχεδόν ένα μήνα, ο πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΥΔΑΠ, κ. Γεώργιος Στεργίου, είχε δηλώσει με ειλικρίνεια: «Δεν γίνεται να έχουμε υποδομές που υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο αλλά να είναι μονίμως ζημιογόνες». Η αλήθεια είναι πως το νερό στην Ελλάδα παραμένει ακόμα ένα από τα φθηνότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (περίπου 1,20 ευρώ ανά κυβικό μέτρο). Όπως πληροφορείται η στήλη, στόχος της κυβέρνησης είναι η σταδιακή αύξηση της τιμής, η οποία δεν αποκλείεται να φτάσει ακόμα και σε επίπεδα αντίστοιχα με αυτά χωρών όπως η Ολλανδία και η Γερμανία, δηλαδή κοντά στα 5 ευρώ ανά κυβικό μέτρο. Με λίγα λόγια, μια οικογένεια που σήμερα πληρώνει περίπου 20 ευρώ τον μήνα για νερό (40 το δίμηνο), ενδέχεται σύντομα να κληθεί να πληρώνει 100 ευρώ. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι τόσο η εξάντληση των υδάτινων πόρων λόγω της υπερτουριστικοποίησης, όσο και οι νέοι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι αυξάνουν το κόστος διαχείρισης και επενδύσεων στο δίκτυο ύδρευσης. Ας ετοιμάζονται λοιπόν οι Έλληνες πολίτες να πληρώνουν το νερό όσο πληρώνουν και το ρεύμα!

Σε μία δύσκολη σεζόν για τη SeaJets εξελίσσεται το φετινό καλοκαίρι (κάτι που αποτυπώνεται και από τις ανύπαρκτες μεταγραφές της ΑΕΚ), καθώς, εκτός από τις πολλές άδειες θέσεις στα δρομολόγια, η εταιρεία έχει καταφέρει να στρέψει εναντίον της κατοίκους και παραθεριστές των Κυκλάδων. https://youtu.be/exnK33VlU2o Στο τελευταίο περιστατικό, οι κάτοικοι του Αδάμαντα, του γραφικού λιμανιού της Μήλου, προχώρησαν τις τελευταίες εβδομάδες σε αμέτρητες αναρτήσεις στα social media, μέσω των οποίων κατακεραυνώνουν την εταιρεία για την επιμονή της να «παρκάρει» το πλοίο Champion Jet 1 κάθε βράδυ στο λιμάνι για σχεδόν 16 ώρες. Όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, εκτός από την οπτική «καταστροφή» του γραφικού λιμανιού της Μήλου, τα προβλήματα αφορούν και στον θόρυβο, τα καυσαέρια και τα air condition, τα οποία, όπως είπε χαρακτηριστικά κάτοικος στη στήλη «τρώνε στη μάπα» κάθε βράδυ. «Ο κύριος Ηλιόπουλος και η εταιρία του αποφάσισαν, τέρμα τα ήσυχα βράδια και πρωινά, πρέπει να βασανιζόμαστε για το κέρδος του. Ντροπή του για την υποβίβαση της ζωής μας», γράφει χαρακτηριστικά ένα από τα μηνύματα στα social media. Φυσικά, οι κάτοικοι της Μήλου δεν είναι οι μόνοι που έχουν στραφεί κατά της εταιρείας. Το ίδιο συνέβη και με τους κατοίκους και παραθεριστές της Ηρακλειάς, οι οποίοι προχώρησαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας (!) στο λιμάνι του νησιού, αφού η εταιρεία αποφάσισε να διακόψει αιφνιδιαστικά τα δρομολόγια από τον Πειραιά, αφήνοντας εκατοντάδες τουρίστες με τα «εισιτήρια στο χέρι», τα οποία είχαν ήδη προμηθευτεί. Ούτε όμως και οι «ναυαρχίδες» του ελληνικού τουρισμού, όπως η Πάρος, έμειναν ανεπηρέαστες. Το πλοίο Champion Jet 3 της SeaJets προσέκρουσε στο λιμάνι στα τέλη Ιουνίου, με αποτέλεσμα την αναγκαστική ακινητοποίησή του και την ταλαιπωρία χιλιάδων επιβατών. Κάτι μας λέει πως ο «καπετάνιος» της εταιρίας Μάριος Ηλιόπουλος, πρέπει να «αλλάξει ρότα» αλλιώς οι αντιδράσεις θα πληθαίνουν.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει δημοσιονομικό χώρο προκειμένου να εντάξει τα δάνεια από τον μηχανισμό SAFΕ στον προϋπολογισμό. Τι είναι ο SAFE (Security Action for Europe); Πρόκειται για ένα νέο χρηματοδοτικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εγκρίθηκε από τα κράτη  μέλη της Ένωσης το Μάιο του 2025. Στόχος του είναι να στηρίξει τις αμυντικές επενδύσεις με 150 δισ. ευρώ σε δάνεια, τα οποία θα αντληθούν από τις κεφαλαιαγορές και θα κατανεμηθούν στα κράτη-μέλη με βάση εθνικά σχέδια. Όπως αναφέρθηκε το πρόγραμμα αφορά δάνεια 150 δισ. ευρώ, με πολύ χαμηλό επιτόκιο κάποιοι λένε για 1,5% κάποιοι για ακόμη χαμηλότερο και τα οποία θα δοθούν στα κράτη μέλη για την ενίσχυση των αμυντικών τους βιομηχανιών. Γιατί όμως υπάρχει πρόβλημα; Πολύ απλά γιατί η Ελλάδα (*η Ελλάδα ειδικά) για να δανειστεί το οποιοδήποτε ποσό από τις αγορές θέλει την έγκριση πρώτα των δανειστών! Έτσι δεν μπορεί να καταστρώσει η ίδια «εθνικό σχέδιο» για να πάρει δάνειο από τον SAFE καθώς αυτό δεν έχει ακόμη την σύμφωνη γνώμη των δανειστών μας! Δεν παίζει καμία σημασία που το SAFE είναι ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Επειδή κινείται πάνω απο τον εθνικό προϋπολογισμό που έχει εγκριθεί από τις Βρυξέλλες, δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Έτσι η κυβέρνηση αναζητά μεν τον δημοσιονομικό χώρο, αλλά αναζητά παράλληλα και μια εξαίρεση που θα της επιτρέψει να συμμετάσχει στον SAFE. Αυτό βέβαια δεν είναι πρόβλημα για την Τουρκία η οποία και στην ΕΕ δεν είναι αλλά και ζεστό χρήμα θα πάρει για την αμυντική της βιομηχανία από τον SAFE, ενώ εμείς πρέπει να ζητήσουμε άδεια! Αυτά τα εξωφρενικά για την ώρα. Δηλώσεις για το θέμα έκανε και ο υπουργός εθνικής άμυνας Ν.Δένδιας: «Ο δημοσιονομικός χώρος του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για τα επόμενα τρία χρόνια είναι επί της ουσίας ανύπαρκτος και δημιουργείται ένας μικρός χώρος σε τέσσερα χρόνια που δεν υφίσταται στην πραγματικότητα... Εάν το υπουργείο Οικονομικών μάς δώσει επιπλέον χώρο, τότε για εμάς, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, θα μπορούσε η χώρα να μπει στο πρόγραμμα». Ουσιαστικά αυτό που είπε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είναι ότι αναζητείται δημοσιονομικός χώρος για να «χωρέσουν» τα δάνεια του μηχανισμού SAFE στον προϋπολογισμό και να μπορέσει να επωφεληθεί η ελληνική αμυντική βιομηχανία. Οι δηλώσεις αυτές δεν είχαν σχέση με τον εθνικό αμυντικό προϋπολογισμό και τα προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη ή που είναι σε τροχιά υλοποίησης. Να σημειωθεί πως η χώρα έχει πάψει να χρηματοδοτεί τα αμυντικά προγράμματα όπως οι υπόλοιπες χώρες και αυτό εξαιτίας των μνημονίων. Αυτό σημαίνει πως ξεκινά ένας αγώνας δρόμου για να μην μείνει η ελληνική αμυντική βιομηχανία εκτός SAFE την ώρα που η χώρα συμμετέχει και στο πρόγραμμα ReArm Europe το οποίο λειτουργεί όμως βάσει επιδοτήσεων.

Μία απόφαση–«τομή» για την οικονομία της χώρας, η οποία έχει περάσει «στα πολύ ψιλά», πήρε την προηγούμενη εβδομάδα το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο «τελείωσε» τις ανώνυμες καταγγελίες για φοροδιαφυγή. https://youtu.be/igf1nlnyusE Σύμφωνα με την απόφαση, η ΑΑΔΕ είναι πλέον υποχρεωμένη να γνωστοποιεί στον ελεγχόμενο φορολογούμενο τα πλήρη στοιχεία των καταγγελλόντων, ώστε αυτός να μπορεί να ασκήσει απρόσκοπτα τα δικαιώματά του και να αντικρούσει τους ισχυρισμούς τόσο των καταγγελλόντων όσο και των φοροελεγκτών. Μάλιστα, ο ελεγχόμενος θα μπορεί να μηνύσει τον καταγγέλλοντα και για συκοφαντική δυσφήμιση. Πρόκειται για μία απολύτως σωστή απόφαση του δικαστηρίου, που βάζει οριστικό τέλος στη «φάμπρικα» των ανώνυμων καταγγελιών, τις οποίες εκμεταλλεύονται διάφορα κυκλώματα, πολλές φορές ακόμη και διεφθαρμένοι εφοριακοί, για να πραγματοποιούν ελέγχους και να «ξετινάζουν» δύστυχους επιχειρηματίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι, σύμφωνα με στοιχεία της ΑΑΔΕ, πάνω από το 60% των σχετικών αναφορών το 2024 υποβλήθηκαν ανώνυμα. Οι υγιείς και νομοταγείς επιχειρηματίες υποδέχθηκαν με ανακούφιση την συγκεκριμένη απόφαση, σε αντίθεση με την ανεξήγητα αρνητική στάση των ΜΜΕ. «Θα το σκεφτεί δύο και τρεις φορές όποιος θέλει να κάνει καταγγελία, προκειμένου να εκδικηθεί κάποιον ή να επιβουλευτεί κάποιον και να τον οδηγήσει σε έναν κυκεώνα ελέγχων και εξόδων χωρίς να φταίει», δήλωσε ο Αντιπρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Νίκος Κογιουμτσής. Τελικά, υπάρχουν ακόμα δικαστές στην Ελλάδα που κάνουν σωστά τη δουλειά τους και υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.

Στα ανοιχτά του Αιγαίου Πελάγους με χτύπησε… κεραυνός, αγαπητοί αναγνώστες, παρόλο τον καύσωνα. Καθώς απολάμβανα τις διακοπές μου στο ιστιοπλοϊκό φίλου, εξωχώριου επιχειρηματία, δέχθηκα κλήση από άγνωστο νούμερο. Μόλις σήκωσα το τηλέφωνο και άκουσα το χαρακτηριστικό «hello», κατάλαβα πως ήταν ένας παλιόφιλος από την Ουάσινγκτον, με βαθιά γνώση των ελληνικών θεμάτων. Αφού ανταλλάξαμε κάποιες τυπικές κουβέντες, μπήκε κατευθείαν στο «ψητό»: με ρώτησε ποια είναι η Μαρία Καρυστιανού και αν έχει κάποιο… πολιτικό ρόλο. Αφού του εξήγησα την ιστορία του εγκλήματος των Τεμπών (την οποία υποψιάζομαι ότι γνώριζε πολύ καλά), μου απάντησε πως το θέμα έχει φτάσει στα αυτιά της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, η οποία, ως μητέρα, έχει συγκλονιστεί από την υπόθεση. Όπως μου είπε, «κυκλοφορεί» ευρέως στην Ουάσινγκτον η επιθυμία της νέας πρέσβεως των ΗΠΑ να συναντήσει την Καρυστιανού με το που πατήσει το πόδι της στην Αθήνα, ενώ κάποιες πληροφορίες τη θέλουν να σχεδιάζει να την προσκαλέσει στην τελετή παραλαβής των διαπιστευτηρίων στο Προεδρικό Μέγαρο, μαζί με άλλους γονείς θυμάτων των Τεμπών! Όπως έμαθα σε ύστερο χρόνο, πολλοί ελληνοαμερικανικοί παράγοντες βλέπουν στο πρόσωπο της Καρυστιανού ένα σύμβολο κατά της διαφθοράς που μαστίζει το ελληνικό κράτος από την ίδρυσή του. Μάλιστα, το ελληνοαμερικανικό λόμπι είχε προσκαλέσει τη Καρυστιανού στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στη Νέα Υόρκη, πρόσκληση που τελικά αποσύρθηκε μετά από κυβερνητική παρέμβαση. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως ένας από τους ισχυρότερους – αν όχι ο ισχυρότερος – Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες, ο δισεκατομμυριούχος Τζον Κατσιματίδης, ο οποίος δεν διατηρεί και τις καλύτερες σχέσεις με την ελληνική κυβέρνηση, θεωρείται ο «μέντορας» της Γκίλοφιλ. Αν αυτή η αμερικανική «συμπάθεια» για την Καρυστιανού θα μετατραπεί σε στήριξη δυνητικού πολιτικού εγχειρήματος, απομένει να φανεί.

Τη θλιβερή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται εκατομμύρια Έλληνες, που είτε από επιλογή είτε από ανάγκη δεν έχουν «αποδράσει» ακόμα από τη χώρα, ανέδειξε η αποκάλυψη της στήλης την προηγούμενη βδομάδα για τις χρεώσεις στα ΑΤΜ, η οποία προκάλεσε κοινωνική «θύελλα» και κυβερνητικές παρεμβάσεις. Μάλιστα, οι τράπεζες μπήκαν σε έναν άτυπο ανταγωνισμό, με τη CEO της Credia Bank, Ελένη Βρεττού, να ανακοινώνει τη δυνατότητα απεριόριστων συναλλαγών, αναλήψεων και ερωτήσεων υπολοίπου με μηδενική χρέωση από τα ATM του δικτύου Attica Bank & πρώην Παγκρήτιας Τράπεζας, καθώς και του δικτύου Euronet. Είναι πραγματικά ένα θλιβερό φαινόμενο (όχι η ανακοίνωση της Βρεττού), καθώς στο εξωτερικό η επιλογή τράπεζας γίνεται συνήθως βάσει των χρηματοδοτικών εργαλείων που προσφέρουν, π.χ. καλύτερα επιτόκια και υψηλότερα όρια σε πιστωτικές κάρτες , και όχι με γνώμονα τις… εισφορές μερικών λεπτών ή ευρώ για ανάληψη μετρητών από ΑΤΜ. Μάλιστα, σε ορισμένες χώρες, η διατήρηση ενός λογαριασμού σε κάποια μεγάλη τράπεζα κοστίζει μερικές δεκάδες ευρώ τον μήνα (!) χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται. Για τον απλούστατο λόγο ότι εκεί οι άνθρωποι απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς και μια άνετη ζωή και ούτε καν παρατηρούν τις χρεώσεις. Αντίθετα, στην Ελλάδα, ακόμα και μια χρέωση 1,50 ευρώ σε μια ανάληψη μετρητών είναι ζήτημα επιβίωσης, αφού π.χ. 15 ευρώ τον μήνα μπορεί να κάνουν τεράστια διαφορά για έναν μέσο εργαζόμενο.