Καθώς σκρόλαρα το TikTok, αγαπητοί αναγνώστες, έπεσα πάνω σε βίντεο γνωστού influencer, ο οποίος «εκθίαζε» ένα μαγαζί-beach bar τύπου Nammos στη βόρεια Ελλάδα, μετά από σειρά αρνητικών σχολίων για τις τιμές και τη συμπεριφορά του προσωπικού. Ο influencer, αφού έφαγε δύο μπριζόλες και μία σαλάτα και πλήρωσε κοντά στα 200 ευρώ, είπε ότι βρήκε την εμπειρία ικανοποιητική και τις τιμές «νορμάλ» για ό,τι προσέφερε το μαγαζί. Βεβαίως, το ζουμί του βίντεο ήταν ότι, παρόλο που επισκέφτηκε το μαγαζί Σάββατο βράδυ, το μαγαζί ήταν... άδειο. Κάνοντας τα τηλέφωνα σε άτομα που γνωρίζουν την εστίαση στη βόρεια Ελλάδα, μου είπαν ότι όντως «δεν πάει καλά» και ότι γενικά «σκοτώνει μύγες». Κάποιος κακοπροαίρετος θα έλεγε ότι το μαγαζί «επιστράτευσε» τον γνωστό influencer να το διαφημίσει αφού ο κόσμος του γύρισε την πλάτη. Σε κάθε περίπτωση, η στήλη πραγματικά εύχεται το μαγαζί να ανακάμψει, αλλά η αλήθεια είναι ότι το κακό με τις «φθηνές απομιμήσεις του Nammos» έχει παραγίνει, καθώς έχουν γεμίσει τόσο την ηπειρωτική Ελλάδα όσο και τα νησιά. Ναι, το Nammos είναι ένα μαγαζί-σταθμός για τη χώρα, το «μοντέλο» ακριβού beach bar – εστιατορίου - club, ήταν όντως μια επαναστατική ιδέα, η οποία όμως απευθυνόταν σε ένα συγκεκριμένο κοινό που συχνάζει σε ένα συγκεκριμένο νησί. Άλλωστε, αν μπορούσαν να το υποστηρίξουν όλες οι περιοχές, θα άνοιγε Nammos και στην Πέτρα Ραχούλα. Αλήθεια, έχουν αναρωτηθεί κάποιοι γιατί τα υπόλοιπα Nammos που έχουν ανοίξει είναι στο Ντουμπάι, στις Κάννες, στη Λεμεσό και στη... Σαρδηνία και όχι στην Αθήνα; Το να ανοίγει κάποιος ένα μαγαζί στην «κωλοπετινίτσα», να βάζει προσωπικό με ύφος χιλίων καρδιναλίων, να του δίνει ένα «κυριλέ όνομα» και να χρεώνει 200 ευρώ τη ξαπλώστρα, 100 ευρώ τη μπριζόλα και 500 ευρώ το μπουκάλι, ενώ 9 στις 10 φορές να κλείνει και παράνομα την παραλία, ας μας συγχωρέσει, αλλά δεν μπορεί να είναι συνταγή επιτυχίας. Κι αυτό, για τον απλό λόγο ότι ο κόσμος που συχνάζει στην οποιαδήποτε «κωλοπετινίτσα», ακόμα κι αν μπορεί να το υποστηρίξει οικονομικά, δεν ψάχνει αυτή την εμπειρία από την εστίαση. Αν την έψαχνε, θα πήγαινε στο κανονικό Nammos.

Στα τέλη Ιουνίου υπήρχαν περίπου 54.000 κενές θέσεις στους τομείς ξενοδοχείων και εστίασης, κυρίως λόγω μετανάστευσης και κακών συνθηκών εργασίας (απαράδεκτη στέγαση, λίγα χρήματα).  https://youtu.be/8H40E4pdiPQ Συνδυάστε αυτή την κατάσταση με την πρόβλεψη του οίκου Fitch Solutions, ο οποίος λέει ότι οι αφίξεις τουριστών θα φτάσουν στην Ελλάδα τα περίπου 40 εκατομμύρια έως το 2028, με έναν ετήσιο ρυθμό αύξησης της τάξης του +3,7%! Δεν είναι πολλοί συγκριτικά με άλλες χώρες, αλλά δεν μπορούν να υποστηριχθούν ούτε αυτοί! Κατ'αρχήν πώς θα αντέξουν οι υποδομές; Σε όλα τα επίπεδα: Τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση κλπ. Έπειτα που θα βρεθούν εργαζόμενοι που να γνωρίζουν από εξυπηρέτηση. Δεν είναι οι εργάτες που θέλουν οι Μεγαρείς στα πτηνοτροφεία, οι Πυργιώτες στις φράουλες ή οι κτηνοτρόφοι στα γουρούνια και τα μοσχάρια.  Θέλει μια εξειδίκευση του αντικείμενο. Και γνώσεις. Και άντε σε αυτούς που πλένουν πιάτα και καθαρίζουν πατώματα δεν χρειάζεται και τόσο επιμόρφωση. Στις άλλες θέσεις; Η Ανατολική Ευρώπη έχει σχεδόν στερέψει. Οι χώρες του Καυκάσου (Γεωργία, Αρμενία κλπ.) δεν δίνουν ούτε το 20% σε εργατικό δυναμικό από ότι έδιναν. Τι μένει; Μήπως να επιστρέψουν οι Έλληνες; Αλλά για να επιστρέψουν πρέπει να εκλείψουν οι λόγοι της αποχώρησής τους.Ότι είχε γίνει την δεκαετία του '70 που επέστρεψαν αυτοί που είχαν φύγει στις δεκαετίες '50 και '60. Απλά πράγματα...

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, και η λύση του δεν είναι απλό ζήτημα διακοπής επιδοτήσεων και εκκαθάρισης του Οργανισμού:  Οι εκτιμήσεις δείχνουν πως κάθε χρόνο όλα τα προηγούμενα έτη, περίπου 200 εκατ. ευρώ πήγαιναν σε τσέπες ημετέρων, ενώ αρκετοί εξ αυτών δεν είχαν ουδεμία σχέση με γεωργία και κτηνοτροφία.  https://youtu.be/EAOQUFr-Xcg Δηλαδή, 200 εκατ. ευρώ που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα μπορούσαν να επενδυθούν στην πρωτογενή παραγωγή, δίνονταν σε άσχετους. Πώς θα στηριχθεί ο αγροτικός κλάδος, πέραν του ΟΠΕΚΕΠΕ τώρα; Η μεταρρύθμιση θα αφήσει μεγάλο κενό σε ό,τι αφορά το χρονικό κενό μεταξύ της «εκκαθάρισης» στον ΟΠΕΚΕΠΕ και την πλήρους εφαρμογής μέτρων στήριξης της αγροτικής παραγωγής που μπορεί να στοιχήσει πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια. Και σε αυτές τις απώλειες δεν μετράει κανείς τα «διαφυγόντα» οφέλη για όλους τους φορολογούμενους από το γεγονός ότι το κράτος πρέπει να πληρώσει πάνω από 400 εκατ. ευρώ για παλιές αμαρτίες στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αντί να τα κρατήσει ως αποθεματικό ή να τα δώσει για άλλους σκοπούς. Είναι μία απάντηση στο ερώτημα αν θα πάει σε εκλογές τώρα η κυβέρνηση. Με τι προσόντα; Δεν θα έχουν πάρει επιδοτήσεις οι αγρότες που δικαιούνται. Από του χρόνου και... βλέπουμε!

Σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης, η συμφωνία εξαγοράς της «Εφημερίδας των Συντακτών» από τον Δημήτρη Μελισσανίδη βρίσκεται στην τελική της ευθεία. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Δημήτρη Μελισσανίδη και της διοίκησης της εφημερίδας βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και αρκετούς μήνες και το επόμενο διάστημα αναμένονται οι επίσημες ανακοινώσεις για ένα deal που αναμένεται να προκαλέσει αίσθηση. Ως γνωστόν, η «Εφημερίδα των Συντακτών» λειτουργεί από την ίδρυσή της το 2012 χωρίς ιδιοκτήτη με την παραδοσιακή έννοια, βασιζόμενη σε ένα συνεταιριστικό μοντέλο, όπου οι εργαζόμενοι αποτελούν τους βασικούς μετόχους. Αν και το εγχείρημα προχώρησε και κατάφερε να επιβιώσει για περισσότερα από δέκα χρόνια, τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Σημειώνουμε ότι ο Δ.Μελισσανίδης έχει αγοράσει το «Κανάλι Έψιλον» από τον Βρύωνη και φέρεται να έχει ενοικιάσει και το  ομόσταυλο EXTRA 3. Η εξαγορά της εφημερίδας εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο, που επηρεάζεται από τις διεργασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς και κυρίως από την ενδεχόμενη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα από τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο Βαγγέλης Μαρινάκης εξαγόρασε τους τίτλους της «Ελευθεροτυπίας»…

Έντονος προβληματισμός επικρατεί στους φιλάθλους της ΑΕΚ, που βλέπουν στον ορίζοντα ακόμη μία «καταστροφική» χρονιά, καθώς η Ένωση ηττήθηκε χωρίς αντίσταση από τη Ζούλτε Βάρεγκεμ, μια ομάδα που πέρυσι αγωνιζόταν στη Β’ Εθνική του Βελγίου. Το αποτέλεσμα αυτό δεν θα είχε μεγάλη σημασία, αν η ΑΕΚ δεν είχε κρίσιμο ευρωπαϊκό αγώνα σε λιγότερο από 20 ημέρες. Με την εικόνα της ομάδας να προκαλεί ανησυχία. Ο Μάρκο Νίκολιτς, ο οποίος ανέλαβε την τεχνική ηγεσία μόλις πριν από 10 μέρες, εξέφρασε δημόσια την απογοήτευσή του για την εμφάνιση των παικτών, και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ζήτησε ένα καράβι μεταγραφές από τον Μάριο Ηλιόπουλο Και τι έλαβε ως ενίσχυση; Έναν άγνωστο Σκωτσέζο από την έβδομη ομάδα της Σκωτίας και έναν άγνωστο Πορτογάλο ο οποίος μέχρι πέρυσι τον Ιανουάριο αγωνιζόταν στην δεύτερη κατηγορία της Πορτογαλίας! Μάλιστα, τις προηγούμενες μέρες είχε διαρρεύσει ότι ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Μάριος Ηλιόπουλος, θα πήγαινε στην Ολλανδία για να παρακολουθήσει από κοντά την προετοιμασία της ομάδας, όμως μέχρι στιγμής... αγνοείται. Είναι αμφίβολο αν η διοίκηση έχει κατανοήσει την κρισιμότητα της κατάστασης και πως οι φίλαθλοι της ΑΕΚ δεν πρόκειται να αποδεχτούν ακόμη έναν αποκλεισμό από την Ευρώπη. Το παιχνίδι της 24ης Ιουλίου, με Λέφσκι Σόφιας ή Χάποελ Μπερ Σεβά, για τον δεύτερο προκριματικό του Conference League, είναι κομβικό για ολόκληρη τη χρονιά. Αν ο Μάριος Ηλιόπουλος δεν αναλάβει δράση μέσα στα επόμενα 24ωρα, τότε ο κίνδυνος να τελειώσει η χρονιά από τον… Ιούλιο είναι ορατός.

Μέσα στις επόμενες ημέρες, το Υπουργείο Οικονομικών αναμένεται να καταθέσει στη Βουλή τη ρύθμιση που αφορά τα στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Η ρύθμιση θα προβλέπει τη δυνατότητα μετατροπής αυτών των δανείων σε ευρώ, με «κούρεμα» της οφειλής από 10% έως 25%, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη και με χαμηλό επιτόκιο, μεταξύ 2,3% και 2,9%.Στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών παραμένουν ενεργά στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο συνολικού ύψους περίπου 2,5 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν σε περίπου 18.000 δανειολήπτες. Το δημοσιονομικό βάρος για τις τράπεζες εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 300 εκατ. ευρώ. Αν στη ρύθμιση προστεθούν και τα δάνεια που βρίσκονται στα χέρια των servicers, τότε μιλάμε για 750 εκατ. ευρώ. Και η στήλη ρωτάει: Ποιος θα πληρώσει αυτά τα χρήματα; Θα τα απορροφήσουν οι τράπεζες και οι servicers ή τελικά θα τα πληρώσουν οι φορολογούμενοι; Αυτό είναι κάτι που οφείλει να ξεκαθαρίσει ο κ. Πιερρακάκης. Διότι, πολύ απλά, δεν είναι δυνατόν οι Έλληνες φορολογούμενοι να επωμιστούν το κόστος επειδή κάποιοι, στα χρόνια της κρίσης, επέλεξαν εν γνώσει τους να πάρουν ένα σημαντικό ρίσκο. Συγκεκριμένα, μεταξύ 2005 και 2010, περίπου 55.000 Έλληνες δανειολήπτες έλαβαν στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο (CHF), καθώς τότε η ισοτιμία ευρώ/ελβετικού ήταν ευνοϊκή (1 ευρώ = 1,67 CHF) και τα επιτόκια σημαντικά χαμηλότερα από εκείνα των δανείων σε ευρώ. Όμως τα επόμενα χρόνια η ισοτιμία άλλαξε δραματικά (σήμερα 1 ευρώ = 0,93 CHF), οδηγώντας σε τεράστια αύξηση της οφειλής σε ευρώ: Δάνειο 100.000 CHF που αρχικά αντιστοιχούσε σε περίπου 60.000 ευρώ, σήμερα κοστίζει σχεδόν 107.000 ευρώ, αύξηση δηλαδή σχεδόν 70%! Η στήλη στηρίζει την προστασία των ευάλωτων δανειοληπτών και πράγματι, το ιδανικό θα ήταν αυτά τα δάνεια να μετατραπούν σε ευρώ και να «κουρευτούν», χωρίς όμως να επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Άλλωστε ακόμα και με το κούρεμα οι τράπεζες είναι σημαντικά κερδισμένες.