Επιζών από το έγκλημα στα Τέμπη Δ.Κεφαλάς: «Αυτό το “πάμε κι όπου βγει” τελικά δεν βγήκε πουθενά»

Ο Δημήτρης Κεφαλάς, ο οποίος επέζησε από το έγκλημα των Τεμπών, το βράδυ της Πέμπτης (27/2) μίλησε σε ραδιοφωνικό σταθμό και τόνισε πώς «αυτό το “πάμε κι όπου βγει” τελικά δεν βγήκε πουθενά».

«Είναι κάτι που το έχουμε ζήσει στο πετσί μας και εγώ και όλοι οι συνεπιβάτες μου. Είναι κάτι που μας πονάει όταν ακούμε ανακρίβειες, ψέματα», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας στον Βασίλη Κουφόπουλο και στην εκπομπή «Στιγμιότυπα».

«Το πόρισμα είναι αυτό που φωνάζαμε από την αρχή. Δηλαδή για μένα προσωπικά δεν είναι κάτι που ξαφνιάστηκα, απλά τώρα με τη βούλα αναφέρεται ότι υπήρχαν εύφλεκτα υλικά, από τα οποία τουλάχιστον 6-7 άτομα έχασαν τη ζωή τους.

Εκεί που θα ήθελα να επιμείνω είναι ότι δεν ήταν ατύχημα σε καμία περίπτωση. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν δυστύχημα επειδή υπήρξαν νεκροί, μέχρι τη μέρα που αποφάσισαν να μπαζώσουν το σημείο της σύγκρουσης και να εξαφανιστούν ό,τι στοιχεία υπήρχαν.

Από τη στιγμή που έγινε το μπάζωμα, είναι ένα έγκλημα, μια συγκάλυψη και δεν μπορείς να το ονομάσεις κάπως αλλιώς. Όποιος δεν το λέει, είναι αυτός που έχει λερωμένη τη φωλιά του».

Παράλληλα, προσέθεσε ότι:

«Ζούμε σε μια χώρα που κατά τύχη ζούμε. Πέρα από όλες τις δικλείδες ασφαλείας που έπρεπε να έχει αυτή η γραμμή, θα μπορούσε να έχει δυο απλά πράγματα: τηλεδιοίκηση, που αν υπήρχε δεν θα θρηνούσαμε θύματα και εμείς δεν θα ζούσαμε αυτόν τον εφιάλτη, και το RTMS όπου το τρένο όταν βλέπει κόκκινο σηματοδότη, σταματάει αυτόματα.

Αν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε αυτό το “πάμε κι όπου βγει”. Αυτό το “πάμε κι όπου βγει” τελικά δεν βγήκε πουθενά. Δυο χρόνια μετά το ψάχνουμε, οι γονείς ψάχνουν τα παιδιά τους».

«Έχουν το θράσος για την αυριανή (σσ. σημερινή) μέρα να λένε κάποιοι ότι είναι ηλιθιότητα να κλείνουμε τους δρόμους κι ότι το κάνουμε για πολιτικούς σκοπούς και για τα χρήματα.

Οι άνθρωποι που τα λένε αυτά μάλλον είναι αυτό το μόνο που τους ενδιαφέρει. Προσπαθούν να το γυρίσουν στα πολιτικά και στα χρήματα, για να χάσει ο κόσμος τη ροή του και να ξεχάσει γιατί βγαίνει στον δρόμο. Είμαστε όμως όλοι μαζί και κανένας δεν θα ξεχάσει. Όσο κι αν περνά ο χρόνος, η σιωπή μας και η οργή μας δεν θα τελειώσει».