Γ.Λιάνης για έγκλημα στα Τέμπη: «Πρέπει να ντρέπονται ορισμένες συμπτώσεις»

Ο Γιώργος Λιάνης, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης μίλησε για το έγκλημα των Τεμπών και αναφέρθηκε σε μια σειρά από συμπτώσεις που λέει τον έχουν βάλει σε σκέψεις.

«Αυτή η πόλωση δεν χρειάζεται και ιδιαίτερα τώρα, στην αιχμή της επικαιρότητας που είναι το θέμα των Τεμπών. Έχω καλύψει δημοσιογραφικά το προηγούμενο μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έγινε στον Δοξαρά, πάλι στα Τέμπη, 19 νεκροί, έμεινα δύο μέρες εκεί για να δω και την τελευταία λεπτομέρεια.

Πόσο τραγικό ήταν εκείνο, προσπαθούσα να το ξεπεράσω, φανταστείτε τώρα αυτό με τους 57 νεκρούς.

Σύμπτωση που έγινε αυτή η ανάφλεξη, δεν ξέρουμε πώς, σύμπτωση ότι μπάζωσαν τον χώρο, σύμπτωση ότι κάποιος μηχανοδηγός είχε διοριστεί με ρουσφέτι, σύμπτωση ότι δεν έβρισκαν τα βίντεο και τα έδωσαν δύο χρόνια μετά. Ξέρετε τι λέει ο Ελύτης; Πρέπει να ντρέπονται ορισμένες συμπτώσεις».

Ο Γιώργος Λιάνης αναφέρθηκε και στον θάνατο του Κώστα Χαρδαβέλλα, λέγοντας:

«Ήταν πολύ έντονο, εγώ έβγαλα τον επικήδειο και δεν πίστευα ότι θα αντέξω. Κατάφερα να αντέξω γιατί ήταν η φωτογραφία του πάνω στο φέρετρο και κοίταζα μόνο τη φωτογραφία του, έβγαλα με άνεση την ομιλία, χωρίς να δυσφορήσω, επειδή αισθανόμουν ότι θα του αρέσει πάρα πολύ.

Η γυναίκα του, η Μαρία, διάλεξε εμένα να κάνω την ομιλία, μου έδωσε ένα τιτάνιο ρόλο εκείνη τη στιγμή, γιατί δεν έφευγε μόνο ένας φίλος μας, έφευγε μια εποχή, έφευγαν και οι Ρεπόρτερς, το ένα τρίτο. Αυτές οι απώλειες για κάθε άνθρωπο που συμμετέχει είναι συντελικές.

Ο Χαρδαβέλλας ήταν πολύ μεγάλος μαχητής της δημοσιογραφίας, πολύ μεγάλο παλμαρέ στα επιτεύγματά του. Άφοβος, έπεφτε στη φωτιά, στην πρώτη γραμμή, είχε πάει σε πολέμους, στην Παλαιστίνη.

Επειδή είχε περάσει βασανισμένα παιδικά χρόνια είχε μια σκληράδα που δεν την είχαν οι άλλοι. Ήταν εργασιομανής. Πολλές φορές του φορτώναμε θέματα και φεύγαμε γιατί ξέραμε ότι θα τα κάνει καλά.

Ο Χαρδαβέλλας ήταν ο πιο εργατικός, ο Δημαράς ήταν ο πιο δημοφιλής, ήταν ο πιο όμορφος. Στα 100 γράμματα τα 95 τα έπαιρνε ο Δημαράς, τέσσερα έπαιρνε ο Χαρδαβέλλας κι εγώ έπαιρνα ένα. Ο Δημαράς σάρωνε».