Έζησε τον θάνατό της για 8 λεπτά: «Είναι μία ψευδαίσθηση – Η ύπαρξη μας μεταμορφώνεται»

Μια γυναίκα που πέθανε για οκτώ λεπτά ισχυρίζεται ότι ο θάνατος είναι μια ψευδαίσθηση, αφού μοιράστηκε την εμπειρία της.

Η 33χρονη Brianna Lafferty ζει με μια νευρολογική διαταραχή που περιορίζει τη διάρκεια της ζωής της, την μυοκλονική δυστονία. Σε κάποιο σημείο, το σώμα της «παράτησε» και κηρύχθηκε κλινικά νεκρή.

Είπε ότι άκουσε μια φωνή που την ρώτησε αν ήταν έτοιμη πριν βυθιστεί σε απόλυτο σκοτάδι, πριν η ψυχή της «αιωρηθεί» πάνω από το σώμα της και περάσει σε ένα μέρος όπου ο χρόνος δεν υπήρχε.

Η Brianna, από το Κολοράντο των ΗΠΑ, εξήγησε: «Ξαφνικά αποχωρίστηκα από το φυσικό μου σώμα. Δεν έβλεπα ούτε θυμόμουν τον ανθρώπινο εαυτό μου. Ήμουν εντελώς ακίνητη, αλλά ένιωθα απόλυτα ζωντανή, συνειδητή και πιο πολύ ο εαυτός μου από ποτέ.

Δεν ένιωθα πόνο, μόνο μια βαθιά αίσθηση γαλήνης και διαύγειας. Αυτή η αποσύνδεση από τη φυσική μου μορφή με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο προσωρινή και εύθραυστη είναι η ανθρώπινη εμπειρία. Υπάρχει μια παρουσία, ή μια νοημοσύνη, ανώτερη από εμάς, που μας καθοδηγεί και μας προστατεύει με άνευ όρων αγάπη.

Όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα εκεί, σαν να μην υπάρχει χρόνος, αλλά υπάρχει απόλυτη τάξη. Έζησα την αρχή των πάντων και έμαθα ότι το σύμπαν μας αποτελείται από μια σειρά αριθμών.

Συνάντησα άλλα όντα που δεν είμαι σίγουρη αν ήταν ανθρώπινα, αλλά μου φάνηκαν οικεία. Αυτό άλλαξε την πορεία της ζωής μου – αυτό που φοβόμουν δεν είχε πλέον εξουσία πάνω μου και αυτό που κυνηγούσα δεν μου φαινόταν πια σημαντικό. Επέστρεψα με ένα αίσθημα αποστολής και βαθιά ευλάβεια τόσο για τη ζωή όσο και για το θάνατο».

Η εμπειρία είχε βαθιά επίδραση στη Brianna, η οποία τώρα πιστεύει ότι «η συνείδηση παραμένει ζωντανή» μετά το θάνατο, με «την ίδια μας την ύπαρξη να μεταμορφώνεται».

Συνέχισε: «Οι σκέψεις μου εκδηλώθηκαν αμέσως στη μετά θάνατον ζωή. Παρατήρησα ότι οι σκέψεις μας δημιουργούν μια πραγματικότητα εκεί – απλά χρειάζεται χρόνος – κάτι που είναι ευλογία.

«Είμαστε σε θέση να μετατρέψουμε την αρνητικότητά μας σε θετικότητα, μετατρέποντάς την σε πραγματικότητα. Νιώθω δυνατή και εμπιστεύομαι τα γεγονότα της ζωής, ειδικά τα δύσκολα.

Κοιτάζοντας πίσω, όλα είναι τόσο ξεκάθαρα ως προς το γιατί υπέφερα από ασθένεια και άλλες δύσκολες δοκιμασίες.

Γνωρίζω ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, καθώς ακολουθώ τη ροή και δεν θυμώνω ή αναστατώνομαι όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα».

Εκτός από την ψυχολογική αφύπνιση, η Brianna έχει να αντιμετωπίσει και τις σωματικές πραγματικότητες της ανάρρωσης από την εμπειρία, παραδεχόμενη ότι έπρεπε να μάθει ξανά να περπατά και να μιλά.

Πρόσθεσε: «Έχω επίσης μόνιμες παρενέργειες και βλάβη στην υπόφυση, για την οποία υποβλήθηκα σε πειραματική εγχείρηση στον εγκέφαλο, η οποία μέχρι στιγμής έχει στεφθεί με επιτυχία. Φοβάμαι λίγο να ξαναζήσω μια εμπειρία κοντά στο θάνατο, μόνο και μόνο επειδή η ανάρρωση είναι δύσκολη».

Θα πρέπει να σημειωθούν κάποια πράγματα σχετικά με τον χρόνο και τον θάνατο.

Ο χρόνος είναι σχετικός και αυτό έχει αποδειχθεί από μεγάλους επιστήμονες στο παρελθόν.

Αυτό σημαίνει ότι όταν συμβαίνουν ακραίες καταστάσεις ο ανθρώπινος εγκέφαλος «ρευστοποιεί» τα όρια του χρόνου και τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά.

Ο ισχυρισμός ότι κάποιοι έχουν ευχαριστώ θάνατο γιατί δεν πρόλαβαν να καταλάβουν τι τους βρήκε, δεν ισχύει.

Και αυτό γιατί το ανθρώπινο μυαλό διαστέλλει το χρόνο όταν νιώθει ότι έρχεται το τέλος και μεγεθύνει ακόμα και τον στιγμιαίο πόνο.

Σε ό,τι αφορά για την «μετατροπή της συνείδησης» σε κάτι άλλο όπως είπε η ασθενής, από την άποψη της Φυσικής είναι κάτι που μπορεί να ισχύει.

Αυτό γιατί όλα τα ανθρώπινα όντα όπως γενικότερα όλα τα έμβια όντα, εξ’ορισμού είναι ενέργεια.

Δεν πρόκειται για κάποιο μάθημα «Life coaching», είναι η πραγματικότητα όπως ορίζεται από την Φυσική.

Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια ενός ανθρώπου που πέθανε δεν χάνεται και σίγουρα μετατρέπεται σε κάτι άλλο.

Αυτό που δεν μπορεί να αποδειχτεί όμως είναι αν αυτό το «κάτι άλλο» θα διαθέτει συνείδηση όπως διέθεται αυτό που υπήρχε πριν.

Όπως και να έχει η αθανασία της ψυχής και γενικότερα η άλλη ζωή είναι πιο κοντά στους ορισμούς της Φυσικής παρά το γεγονός ότι οι άθεοι αρέσκονται να πιστεύουν ότι η Επιστήμη απορρίπτει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Η Επιστήμη δεν απορρίπτει τίποτα για τον απλούστατο λόγο ότι αλλάζει γνώμες, θεωρίες και δόγματα κάθε 20,30 μέχρι και 40 χρόνια.

Και αυτό γιατί η κατανόηση της για την πραγματικότητα δέχεται νέα δεδομένα που επιβάλλουν νέες κοσμοθεωρίες.

Πάραυτα την τελευταία δεκαετία ακούστηκε πολύ το «Η Επιστήμη λέει» και «Οι ειδικοί ξεκαθαρίζουν» όπως είδαμε στις περιπτώσεις της πανδημίας αλλά και στην προσπάθεια επιβολής της woke ατζέντας, μέσω αναγκαστικής προώθησης της αθεΐας.

Στην πραγματικότητα όμως αυτό δεν ήταν «Επιστήμη» αλλά «επιστημονικό ιερατείο».

Και αυτό είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Το «επιστημονικό ιερατείο» είναι ένας ακόμα τρόπος για να «φιμωθούν» οι διαφορετικές απόψεις και οι τρόποι ζωής που για το σύστημα θεωρούνται «ενοχλητικοί».