Η σχέση του Ρασπούτιν με την τσαρίνα της Ρωσίας – Τα ειδύλλια με τις αριστοκράτισσες της εποχής και με τις ιερόδουλες

Στις 26 Νοεμβρίου του 1894, ο τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος Β΄ παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα του γερμανικού κρατιδίου Έσση. Ο γάμος τους ήταν από έρωτα, παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας του Νικόλαου και μετά από δύο επίμονες προτάσεις του τσάρου.

Η όμορφη τσαρίνα έκανε τέσσερα κορίτσια και μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερε να φέρει στον κόσμο τον πολυπόθητο διάδοχο.

Μόνο που ο Αλέξιος, όπως τον αποκαλούσαν, έπασχε από αιμορροφιλία, που προκαλεί αδυναμία πήξης του αίματος σε περιπτώσεις αιμορραγίας. Εκείνη την εποχή ήταν ανίατη και συνήθως οδηγούσε σε πρόωρο θάνατο. Η Αλεξάνδρα ήταν απαρηγόρητη. Κάλεσε γιατρούς μέχρι και από το Θιβέτ για να κάνουν καλά το γιο της, αλλά μάταια.

Η γνωριμία με το Ρασπούτιν και οι σεξουαλικές διαστροφές του

Το 1908 άκουσε για έναν περιπλανώμενο καλόγερο με υπερφυσικές και θεραπευτικές ικανότητες, τον Γκριγκόρι Ρασπούτιν.

Ιδιαίτερα θεοσεβούμενη, πίστεψε αμέσως στις «θειικές» δυνάμεις του και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες των ανακτόρων για τον πανούργο καιροσκόπο Ρασπούτιν. Εκείνος πέταξε αμέσως τα φάρμακα των γιατρών, άρχισε τις προσευχές, επέβαλλε σε ύπνωση τον μικρό διάδοχο και του έδωσε να πιει δικά του ελιξίρια, αν και δεν ήταν παρά ένας αμόρφωτος χωρικός.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι γιατροί έδιναν στον Αλέξιο ασπιρίνη που προκαλεί αιμορραγία και ο Ρασπούτιν χωρίς να το ξέρει, του σταμάτησε μια επιβλαβή θεραπεία. Πάντως, γρήγορα ο κληρονόμος του τσαρικού θρόνου εμφάνισε σημάδια βελτίωσης. Όποτε έπεφτε σε υποτροπή, ο μυστηριώδης καλόγερος τον έκανε πάλι καλά. Η Αλεξάνδρα, κατενθουσιασμένη από τον «άγιο» Ρασπούτιν, τον επέβαλλε στην αυτοκρατορική αυλή και υποχρέωσε τα παιδιά της να κάνουν στενή παρέα μαζί του.

Ο Νικόλαος διαφωνούσε, γιατί από τη μυστική αστυνομία γνώριζε τα σεξουαλικά όργια και την άσωτη ζωή του, αλλά αναγκάστηκε να τον αποδεχτεί μιας και έσωσε τον μοναχογιό του. Ο Ρασπούτιν ξελόγιαζε δεκάδες γυναίκες ανήλικες και ενήλικες.

Καθημερινά τις υποχρέωνε να ικανοποιούν τα σαδιστικά σεξουαλικά βίτσια του, λέγοντας τους ότι τις εξαγνίζει και απομακρύνει από μέσα τους το σατανά. Τις έπειθε με μια μόνο ματιά καθώς είχε πολύ έντονο βλέμμα, αλλά και τη δυνατότητα να γυρνά τους βολβούς των ματιών του. Μερικές φορές πάθαινε κρίσεις, άρπαζε βίαια μια πόρνη του δρόμου, εξαφανιζόταν σε κάποιο σπίτι και σε λίγο έβγαινε μιλώντας με δυνατή φωνή και κάνοντας περίεργες χειρονομίες.

Στην πρωτεύουσα κυκλοφορούσε η φήμη ότι ήταν προικισμένος με ένα τεράστιο όργανο, σαν του αλόγου. Ταυτόχρονα, αυξανόταν ο κύκλος των πιστών του Ρασπούτιν στο γυναικείο πληθυσμό των αργόσχολων κυριών της υψηλής κοινωνίας.

Τον σέβονταν και τον τιμούσαν σα να ήταν επίσκοπος, ενώ δεν ανήκε καν σε μια μονή. Οι κοντέσες και οι δούκισσες επισκέπτονταν το διαμέρισμά του, του φιλούσαν το χέρι, γονάτιζαν μπροστά του, τον γέμιζαν δώρα και όταν έφευγαν ζητούσαν ως χάρη να πάρουν μαζί τους για να πλύνουν τα λερωμένα ρούχα του, αν ήταν δυνατόν με υπολείμματα ιδρώτα!

Το σκάνδαλο της αποπλάνησης της τσαρίνας και των κοριτσιών της από το Ρασπούτιν

Ο Ρασπούτιν ανέπτυξε στενές σχέσεις με την τσαρίνα και τις κόρες της, τις οποίες επισκεφτόταν και αργά τη νύχτα στα δωμάτια τους.

Πολύ γρήγορα κυκλοφόρησε και η μυστική αλληλογραφία της ίδιας και των παιδιών της μαζί του. «Αγαπημένε, ακριβέ, μοναδικέ φίλε, πόσο πολύ θα ήθελα να σε δω και πάλι. Εμφανίστηκες σήμερα μπροστά μου σε ένα όνειρο. Σε σκέφτομαι πάντα, αγαπημένε μου, επειδή είσαι τόσο καλός απέναντί μου…».

Δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν οι φήμες στην καλή κοινωνία, ότι η Αυτοκράτειρα και οι τέσσερις πριγκίπισσες αποπλανήθηκαν από τον σκοτεινό καλόγερο. Κυκλοφόρησαν ακόμη και πορνογραφικά σκίτσα του Ρασπούτιν με τις κυρίες της δυναστείας Ρομανόφ.

Εξαιτίας του σκανδάλου, ο τσάρος τον διέταξε να εγκαταλείψει την Αγία Πετρούπολη για κάποιο διάστημα, προς δυσαρέσκεια της αυτοκράτειρας. Παρά τις φήμες, οι σχέσεις της αυτοκρατορικής οικογένειας με τον Ρασπούτιν συνεχίστηκαν μέχρι τη δολοφονία του στις 17 Δεκεμβρίου 1916.

Έδιωχναν από το υπουργικό συμβούλιο όποιον ήταν αντίθετος με τα σχέδια τους. Έπεισαν μάλιστα μαζί με την αυτοκράτειρα τον τσάρο Νικόλαο να αναγνωρίσει την προσάρτηση της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης στην Αυστροουγγαρία. Παραλίγο να πετύχουν και την υπογραφή ξεχωριστής συνθήκης ειρήνης μεταξύ της Γερμανίας και της Ρωσίας, που ήταν αντίπαλοι στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Για αυτή του την κίνηση θεωρήθηκε πράκτορας των Γερμανών.

Δεν άργησε να δημιουργήσει φανατικούς εχθρούς που προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν πολλές φορές. Είτε με όπλο είτε με δηλητήρια είτε με μαχαίρι, ο Ρασπούτιν πάντα γλίτωνε, μέχρι το Δεκέμβριο του 1916, όπου οι αντίπαλοι του πέτυχαν το σκοπό τους. Η περιπετειώδης δολοφονία του σατανικού ρασοφόρου.

Τον δηλητηρίασαν, τον πυροβόλησαν και τον έριξαν στο παγωμένο ποτάμι. Γιατί οι Μπολσεβίκοι διέταξαν την εκταφή και το κάψιμο του λείψανου.