Αμερικανός βετεράνος του Β΄ΠΠ: «Πηγαίνω στη Μόσχα για να γιορτάσω την ημέρα της νίκης»

«Ξέρω τι συνέβη στο Άουσβιτς, ξέρω ποιος το έκανε. Τότε, εμείς ήμασταν ακόμα στην Ολλανδία ή στο Βέλγιο. Η Σοβιετική Ένωση και ο Κόκκινος Στρατός έσωσαν αυτούς τους ανθρώπους».

Ο βετεράνος στρατηγός των ΗΠΑ, Στίβεν Μελνικόφ, ο οποίος είναι τώρα 100 ετών, θέλει να διασχίσει αεροπορικά τον ωκεανό και να βρεθεί στη Μόσχα τον Μάιο για να γίνει ένα με το λαό της Ρωσίας και να γιορτάσει το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ ελπίζει ότι οι νεότερες γενιές θα μάθουν για την ιστορία και θα θυμούνται εκείνους που έσωσαν τον κόσμο.

Σχέδια για την Ημέρα της Νίκης

Στις 9 Μαΐου, για να τιμήσουν τη νίκη της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων της ενάντια στη Ναζιστική Γερμανία το 1945, χιλιάδες άνθρωποι θα συγκεντρωθούν στην Κόκκινη Πλατεία στο κέντρο της Μόσχας όπου θα παρακολουθήσουν μια στρατιωτική παρέλαση και μια θεαματική αεροπορική επίδειξη.

Στην ετήσια εκδήλωση για την «Ημέρα της Νίκης», ηγέτες άλλων κρατών και διεθνών οργανισμών παρευρίσκονται στις επετειακές εκδηλώσεις, κατόπιν πρόσκλησης της ρωσικής κυβέρνησης.

«Είμαι βέβαιος ότι θα πάω στη Μόσχα», δήλωσε ο Μελνικόφ στο Sputnik όταν ρωτήθηκε για τα σχέδιά του για την επικείμενη Ημέρα της Νίκης.

«Αν η ομάδα μας (The Greatest Generations Foundation) πάει στη Μόσχα, θα πάω σίγουρα μαζί τους, και ανυπομονώ να το κάνω. Ο αρχηγός της ομάδας μας βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την πρεσβεία και όλοι προσπαθούν να το σχεδιάσουν. Ελπίζουμε πως θα συμβεί. Νομίζω ότι θα συμβεί», τόνισε ο Αμερικανός βετεράνος ενώ πρόσθεσε ότι θα είναι σημαντικό για εκείνον να βρεθεί στη ρωσική πρωτεύουσα τη συγκεκριμένη μέρα, επειδή «από εκεί ξεκίνησε η αντεπίθεση που νίκησε τη ναζιστική μηχανή».

«Συνειδητοποίησα ότι είμαι πολύ τυχερός που είμαι εδώ. Τραυματίστηκα δύο φορές και εδώ είμαι – είμαι 100 ετών και μπορώ ακόμα να σας μιλήσω», είπε.

Ο Αμερικανός βετεράνος σημείωσε επίσης ότι ο αρχηγός του ιδρύματος Greatest Generations, στο οποίο ανήκει, σκέφτεται να προσπαθήσει να φέρει στη Μόσχα τους βετεράνους του Πολέμου που μπορούν ακόμα να περπατήσουν και που είναι σε κατάσταση να παρευρεθούν στην εκδήλωση.

«Έχουμε πολλούς βετεράνους που είτε βρίσκονται σε κλεισμένοι στα σπίτια τους ή σε αναπηρικά καροτσάκια. Εγώ, είμαι πολύ κινητικός και έτσι είμαι βέβαιος ότι θα πάω», σχολίασε και συμπλήρωσε πως αδημονεί να συνομιλήσει με τον πρόεδρο της Ρωσίας: «Ελπίζω πραγματικά να συναντηθώ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν».

Τα δύσκολα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Τη στιγμή που επιστρατεύθηκε, στην ηλικία των 23 ετών, ο Μελνικόφ δήλωσε ότι γνώριζε αμέσως ότι οι στρατιώτες έμπαιναν στην μάχη για να σώσουν τον κόσμο.

«Θα είχα στρατευθεί νωρίτερα, αλλά εργαζόμουν εδώ και τέσσερα χρόνια σε ναυπηγείο που χτίζει μεγάλα πλοία – όπως το θωρηκτό Μασαχουσέτη και άλλα βαριά κρουαζιερόπλοια», δήλωσε.

«Εκπαιδευτήκαμε και ήμασταν έτοιμοι να μάθουμε πότε θα έπρεπε να πάμε για να νικήσουμε τους Ναζί γιατί διαφορετικά θα κατέστρεφαν ολόκληρο τον κόσμο στο δρόμο τους. Είχαν καταλάβει όλη την Ευρώπη και μόνο η Σοβιετική Ένωση αντιστεκόταν σθεναρά».

«Ήμουν σε μεγάλη εγρήγορση», επεσήμανε ο Μελνικόφ. «Γνωρίζαμε ότι ο Κόκκινος Στρατός είχε μεγάλες απώλειες στις σκληρές μάχες που έδινε. Ήξερα ότι έπρεπε να βοηθήσουμε γιατί δεν μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο χωρίς εμάς, αλλά και εμείς δεν θα μπορούσαμε να κερδίσουμε τον πόλεμο χωρίς αυτούς. Γνωρίζω τις τεράστιες απώλειες που είχε η Σοβιετική Ένωση και το κίνητρό μας ήταν πραγματικά να σώσουμε τον κόσμο. Ήταν πόλεμος για να σωθεί ο κόσμος».

Ο Μελνικόφ δήλωσε πως μετά από την εκπαίδευση στις ΗΠΑ, εκπαιδεύτηκε άλλους πέντε μήνες στην Βρετανία και στη συνέχεια με την 29ο Τμήμα από το 175ο Σύνταγμα Πεζικού, κατέφτασε στις παραλίες της Νορμανδίας.

Ο βεταράνος των ΗΠΑ υπογράμμισε ότι τραυματίστηκε στις 17 Ιουνίου στο Σαιν Λο της Γαλλίας, με σφαίρα που δέχτηκε στον αυχένα από αυτόματο όπλο.

Μεταφέρθηκε στην Βρετανία και επέστρεψε στη Γαλλία για να συνεχίσει τις συγκρούσεις.

«Πρώτα, κατακτήσαμε και απελευθερώσαμε τη Γαλλία, αγωνιζόμασταν μέσω του Βελγίου και της Ολλανδίας, ήμασταν εκεί όταν διεξάγονταν η Μάχη των Αρδεννών. Εμείς δεν συμμετείχαμε στη συγκεκριμένη σύγκρουση, καθώς οι Γερμανοί μας επιτέθηκαν νότια της τοποθεσίας μας. Συνεχίσαμε μέσω Βελγίου και Ολλανδίας αλλά είχαμε πολλά εμπόδια: σταμάτησαμε στον ποταμό Ρουρ, αλλά τελικά περάσαμε και συνεχίσαμε ανατολικά. Από τότε ήμουν λοχίας, υπεύθυνος για την διμοιρία μου ενώ και στον υπόλοιπο πόλεμο, πολέμησα ως αρχηγός διμοιρίας».

Η συνάντηση στον ποταμό Έλβα

Ο Μελνικόφ θυμήθηκε ότι ο στρατός του είχε συνεχίσει να προελαύνει ανατολικά ενώ κατέλαβε και απελευθέρωσε πολλές πόλεις και χωριά κατά μήκος της πορείας πριν φτάσει στον ποταμό Έλβα.

«Τελικά βρεθήκαμε μέχρι τον ποταμό Έλβα και εκεί μπορέσαμε να αιχμαλωτίουμε 10.000 επίλεκτους Γερμανούς, που ήταν στη Μεραρχία του Πυροβολικού. Η μονάδα μου το κατάφερε αυτό. Και έτσι περιμέναμε εκεί και μέσα σε λίγες μέρες ο Κόκκινος Στρατός ήρθε στον ποταμό Έλβα και τους συναντήσαμε».

Στις 25 Απριλίου 1945, τα Σοβιετικά και τα αμερικανικά στρατεύματα συναντήθηκαν στον ποταμό Έλβα κοντά στην πόλη Τόργκαου στη Γερμανία.

Η συνάντηση ήταν βασικό ορόσημο στη διαδικασία λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα αμερικανικά στρατεύματα προχώρησαν από τη Δύση και τα Σοβιετικά στρατεύματα προχώρησαν από την Ανατολή, με αποτέλεσμα το Τρίτο Ράιχ να χωριστεί στα δύο.

Ο Μελνικόφ σημείωσε ότι υπήρχε περιορισμένη μόνο επαφή με τον Σοβιετικό Στρατό, η οποία ήταν πολύ σημαντική.

«Πάντα έτρεφα θετικά συναισθήματα για τους Ρώσους. Στην πραγματικότητα, συνάντησα τους Ρώσους μόνο για λίγο… Λίγοι σοβιετικοί στρατιώτες ήρθαν δική μας πλευρά του ποταμού», είπε. «Ήρθε απλά μια ομάδα συνομιλητών. Εγώ προσωπικά δεν είχα επαφή μαζί τους. Ήμουν εκεί και πραγματικά ήλπιζα ότι θα μου ζητούσαν να μεταφράσω αλλά είχαμε πάντα πολλές εθνικότητες σε κάθε μονάδα, έτσι υπήρχαν άλλοι άνθρωποι για αυτή τη δουλειά, καταλληλότεροι από εμένα».

Συνάντηση Αμερικανών και Σοβιετικών Στρατιωτών στον ποταμό Έλβα

«Η συνάντηση στον ποταμό Έλβα ήταν πολύ σημαντική γιατί έπρεπε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον επειδή καταστράφηκαν τόσα πράγματα, τόσοι πολλοί άνθρωποι χάθηκαν και ο ένας χρειαζόταν τη βοήθεια του άλλου», επεσήμανε ο βετεράνος.

«Αργότερα, τα πράγματα άλλαξαν, αλλά αυτό είναι πολιτική, δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική, εγώ δεν κάνω πολιτική», ξεκαθάρισε στη συνέχεια.

Οι αμερικανορωσικές σχέσεις και η προσπάθεια επανεγγραφής της ιστορίας

Ο Μελνικόφ είναι σίγουρος ότι οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον τελικά θα πρέπει να βελτιωθούν.

«Νομίζω ότι μπορούν να βελτιωθούν και νομίζω ότι πρέπει να βελτιωθούν. Είναι ένα πολιτικό ζήτημα και προσπαθώ να μην εισέρχομαι πολύ σε πολιτικά ζητήματα», είπε ο βετεράνος, ενώ σχολιάζοντας τις σημερινές προσπάθειες επανεγγραφής της ιστορίας, συμπεριλαμβανομένου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μελνικόφ δήλωσε: «Είναι πολιτική και δεν έχω τον έλεγχο στα πολιτικά ζητήματα. Εγώ παίρνω τα ιστορτικά γεγονότα όπως πραγματικά συνέβησαν, δεν προσπαθώ να αλλάξω την ιστορία, οτιδήποτε συνέβη, συνέβη και δεν θα το αλλάξω, θα αποδώσω την ιστορία όπως την ξέρω αλλά οι πολιτικοί κάνουν κάτι άλλο», επεσήμανε ο βετεράνος.

Τον περασμένο μήνα, κατά την 75η επέτειο από την απελευθέρωση του στρατοπέδου εξόντωσης του Άουσβιτς, τόσο οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και οι ΗΠΑ… «ξέχασαν» να αναφερθούν στην κομβική συμβολή των «κόκκινων» στρατιωτών της Σοβιετικής Ένωσης στην απελευθέρωση του ίδιου του εργοστασίου μαζικών θανάτων.

Όταν ρωτήθηκε για αυτές τις πρόσφατες… «παραλείψεις» από τους ηγέτες του κόσμου, ο Αμερικανός βετεράνος υπογράμμισε: «Δεν έχω τον έλεγχο για αυτά… Βλέπετε, εγώ τα είδα όλα. Ξέρω τι συνέβη στο Άουσβιτς, ξέρω ποιος το έκανε. Ό,τι και να λένε οι άνθρωποι, ξέρω τι συνέβη… Όταν συνέβη, εμείς ήμασταν ακόμα στην Ολλανδία ή στο Βέλγιο, ήμασταν στο δρόμο. Η Σοβιετική Ένωση και ο Κόκκινος Στρατός έσωσαν αυτούς τους ανθρώπους», κατέληξε.