Η τραγική ιστορία του χωριού όπου οι περισσότεροι άντρες δολοφονήθηκαν από τις συζύγους τους

Το σοκ δεν είναι μόνο ο αριθμός των θυμάτων. Είναι και το γιατί. Οι περισσότερες από τις 28 γυναίκες που κατηγορήθηκαν δήλωσαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή: βίαιοι σύζυγοι, καθημερινή κακοποίηση, φτώχεια, απουσία οποιασδήποτε κρατικής προστασίας. Σε έναν κόσμο όπου η μόνη επιλογή ήταν να υπακούσεις ή να πεθάνεις, εκείνες επέλεξαν να… σκοτώσουν πρώτες.

Το αρσενικό προερχόταν από εμπορικά εντομοκτόνα – οι οδηγίες για την εξαγωγή του, κυκλοφορούσαν στόμα με στόμα στις κουζίνες. Μερικές από τις γυναίκες το έριξαν στα φαγητά για να γλιτώσουν από τον εφιάλτη. Άλλες, όμως, το χρησιμοποίησαν με πιο σκοτεινές προθέσεις – από θυμό, συμφέρον ή και απλά επειδή… μπορούσαν.

Η Reese θέτει το ερώτημα που τσούζει: Ήταν αυτές οι γυναίκες απελπισμένες επιζώσες ή ψυχρές δολοφόνοι; Η απάντηση δεν είναι απλή. Οι περισσότερες δεν είχαν πρόσβαση σε καμία υποστήριξη. Έβλεπαν τη ζωή τους να τελειώνει πριν τα 40 – και τον θάνατο ως τη μόνη διέξοδο. Όχι τον δικό τους, αλλά κάποιου άλλου.

Η ιστορία αυτή ξανανοίγει τη συζήτηση για το πώς αντιμετωπίζονται οι γυναίκες που απαντούν στη βία με βία. Γιατί όταν ένας άντρας διαπράξει «έγκλημα πάθους», η κοινωνία συχνά τον λυπάται. Όταν το κάνει μια γυναίκα, τη λένε τέρας.